อสังหาริมทรัพย์

From อสังหาริม (“immovable”) +‎ ทรัพย์ (sáp, “thing; property”); calque of English immovable property.

Probably first used on 11 November 1923, when the first book of the Civil and Commercial Code of Thailand was promulgated.

Compare Khmer អសង្ហារិមទ្រព្យ (ʾɑɑhnghaarɨmtrɔɔpyɔɔ).

อสังหาริมทรัพย์ • (à-sǎng-hǎa-rí-má-sáp)

1. (law) immovable property.
   • 1992, พระราชบัญญัติให้ใช้บทบัญญัติบรรพ ๑ แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ที่ได้ตรวจชำระใหม่ พ.ศ. ๒๕๓๕:

     มาตรา ๑๓๙ อสังหาริมทรัพย์ หมายความว่า ที่ดิน และทรัพย์อันติดอยู่กับที่ดินมีลักษณะเป็นการถาวรหรือประกอบเป็นอันเดียวกับที่ดินนั้น และหมายความรวมถึง ทรัพยสิทธิอันเกี่ยวกับที่ดินหรือทรัพย์อันติดอยู่กับที่ดินหรือประกอบเป็นอันเดียวกับที่ดินนั้นด้วย

     mâat-dtraa nʉ̀ng rɔ́ɔi sǎam-sìp gâao à-sǎng-hǎa-rí-má-sáp mǎai-kwaam wâa tîi-din lɛ́ sáp an dtìt yùu gàp tîi-din mii lák-sà-nà bpen gaan-tǎa-wɔɔn rʉ̌ʉ bprà-gɔ̀ɔp bpen an diao gàp tîi-din nán lɛ́ mǎai-kwaam ruuam tʉ̌ng sáp-pá-yá-sìt an gìao-gàp tîi-din rʉ̌ʉ sáp an dtìt yùu gàp tîi-din rʉ̌ʉ bprà-gɔ̀ɔp bpen an diao gàp tîi-din nán dûai

     Section 139 Immovable property denotes land and things fixed permanently thereto or forming a body therewith, and includes real rights connected with land or things fixed thereto or forming a body therewith also.

• สังหาริมทรัพย์ (sǎng-hǎa-rí-má-sáp)