ยับยั้ง

ยับ (yáp, “to keep”) +‎ ยั้ง (yáng, “to stop, to halt, to pause; to wait, to delay; etc”).

ยับยั้ง • (yáp-yáng) (abstract noun การยับยั้ง)

1. (law, politics) to veto.
2. to restrain, to hold, to withhold, to suppress, to prevent, to hinder, to debar; to put off, to defer, to delay.
   • Proverbs 27:16, KJV:

     ผู้ใดที่จะยับยั้งเธอก็เหมือนยับยั้งลมหรือกอบน้ำมันด้วยมือขวา

     pûu-dai tîi jà yáp-yáng təə gɔ̂ mʉ̌ʉan yáp-yáng lom rʉ̌ʉ gɔ̀ɔp nám-man dûai mʉʉ kwǎa

     Whosoever hideth her hideth the wind, and the ointment of his right hand, which bewrayeth itself.

3. (somewhat archaic) to stop and wait; to stay; to remain.
   • Deuteronomy 3:29, KJV:

     ฉะนั้น เราทั้งหลายจึงยับยั้งอยู่ในหุบเขาตรงหน้าเบธเปโอร์

     chà-nán · rao táng-lǎai jʉng yáp-yáng yùu nai hùp-kǎo dtrong nâa bét-bpee-oo

     So we abode in the valley over against Bethpeor.

   • Numbers 11:35, KJV:

     ประชาชนได้ยกเดินจากขิบโรทหัทธาอาวาห์ถึงฮาเซโรทและยับยั้งที่ฮาเซโรท

     bprà-chaa-chon dâai yók dəən jàak kìp-róot-hàt-taa-aa-wâa tʉ̌ng haa-see-róot lɛ́ yáp-yáng tîi haa-see-róot

     And the people journeyed from Kibrothhattaavah unto Hazeroth; and abode at Hazeroth.

   • Numbers 22:19, KJV:

     ฉะนั้น บัดนี้ ขอท่านยับยั้งอยู่ที่นี่สักคืนหนึ่งก่อนด้วย

     chà-nán · bàt-níi · kɔ̌ɔ tân yáp-yáng yùu tîi-nîi sàk kʉʉn nʉ̀ng gɔ̀ɔn dûai

     Now therefore, I pray you, tarry ye also here this night,