บาป

From Sanskrit पाप (pāpa, “sin”) or Pali pāpa (“sin”).

บาป • (bàap)

1. sin.
   • 2018, เบื้องหลังภาพประวัติศาสตร์ และคำปฏิเสธอย่างนุ่มนวลของพระนารายณ์, Thai Rath; quotation from บุพเพสันนิวาส (Love Destiny), Episode 10

     ทุกศาสนาสอนให้คนทำความดี เกรงบาป บำเพ็ญบุญ พระเจ้าแผ่นดินที่ปกครองคนมีศาสนา มิว่าจะเป็นศาสนาใดย่อมปกครองง่ายกว่าคนมิมีศาสนา

     túk sàat-sà-nǎa sɔ̌ɔn hâi kon tam kwaam dii · greeng bàap · bam-pen bun · prá-jâao pɛ̀n-din tîi bpòk-krɔɔng kon mii sàat-sà-nǎa · mí wâa jà bpen sàat-sà-nǎa dai yɔ̂m bpòk-krɔɔng ngâai gwàa kon mí mii sàat-sà-nǎa

     Every religion teaches people to do good, fear sin and do merit. A ruler who governs a country with a religion ― a religion of any kind ― governs it easier than a country without a religion.

2. badness; evilness.

บาป • (bàap)

1. bad; evil (person).