مال

Arabic

Etymology 1

Probably a univerbation of مَا‎ (mā, “what”) + ل‎ (l-, “to; belonging to”), as in مَا لِي (mā lī, “what belongs to me”). The root م و ل‎ (m-w-l) then developed denominally. While this may seem like popular etymology, similar univerbations do exist in Arabic; compare particularly the dialectal verb جَاب‎ (jāb).

Pronunciation

IPA^(key): /maːl/
Audio (file)

Noun

مَال • (māl) m (plural أَمْوَال‎ (ʾamwāl))

Declension

Declension of noun مَال (māl)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	مَال māl	الْمَال‎ al-māl	مَال māl
Nominative	مَالٌ mālun	الْمَالُ‎ al-mālu	مَالُ mālu
Accusative	مَالًا‎ mālan	الْمَالَ‎ al-māla	مَالَ māla
Genitive	مَالٍ mālin	الْمَالِ‎ al-māli	مَالِ māli
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	مَالَيْن‎ mālayn	الْمَالَيْن‎ al-mālayn	مَالَيْ‎ mālay
Nominative	مَالَانِ‎ mālāni	الْمَالَانِ‎ al-mālāni	مَالَا‎ mālā
Accusative	مَالَيْنِ‎ mālayni	الْمَالَيْنِ‎ al-mālayni	مَالَيْ‎ mālay
Genitive	مَالَيْنِ‎ mālayni	الْمَالَيْنِ‎ al-mālayni	مَالَيْ‎ mālay
Plural	basic broken plural triptote
Plural	Indefinite	Definite	Construct
Informal	أَمْوَال‎ ʾamwāl	الْأَمْوَال‎ al-ʾamwāl	أَمْوَال‎ ʾamwāl
Nominative	أَمْوَالٌ‎ ʾamwālun	الْأَمْوَالُ‎ al-ʾamwālu	أَمْوَالُ‎ ʾamwālu
Accusative	أَمْوَالًا‎ ʾamwālan	الْأَمْوَالَ‎ al-ʾamwāla	أَمْوَالَ‎ ʾamwāla
Genitive	أَمْوَالٍ‎ ʾamwālin	الْأَمْوَالِ‎ al-ʾamwāli	أَمْوَالِ‎ ʾamwāli

Descendants

→ Azerbaijani: mal
→ Bashkir: мал (mal)
→ Crimean Tatar: mal
→ Kazakh: мал (mal)
→ Kyrgyz: мал (mal)
→ Maltese: miel
→ Mongolian: мал (mal)
→ Old Armenian: մալ (mal)
- Middle Armenian: մալ (mal)
  - Armenian: մալ (mal)
→ Persian: مال‎ (mâl)
- → Hindi: माल (māl)
- → Urdu: مال‎ (māl)
→ Swahili: mali
→ Tatar: мал (mal)
- → Georgian: მალი (mali)
- → Middle Armenian: մալ (mal)
→ Turkish: mal
- → Albanian: mall
→ Uzbek: mol

References

Bauer, Hans (1935), “Etymologica I”, in Zeitschrift für Semitistik und verwandte Gebiete (in German), volume 10, page 1
Freytag, Georg (1837), “مال”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum (in Latin), volume 4, Halle: C. A. Schwetschke, page 221
Kazimirski, Albin de Biberstein (1860), “مال”, in Dictionnaire arabe-français contenant toutes les racines de la langue arabe, leurs dérivés, tant dans l’idiome vulgaire que dans l’idiome littéral, ainsi que les dialectes d’Alger et de Maroc (in French), volume 2, Paris: Maisonneuve et C^ie, page 1168
Steingass, Francis Joseph (1884), “مال”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen, page 983
Wehr, Hans; Kropfitsch, Lorenz (1985), “مال”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 1233

Etymology 2

From the root م ي ل‎ (m-y-l).

Verb

مَالَ • (māla) I, non-past يَمِيلُ‎‎ (yamīlu)

to bend, incline to
to lean (عَلَى‎ (ʿalā, “against”))
to be favorably disposed
to hang down
to sink
to move towards (not in a straight line)
to decline, deviate
to sympathize (إِلَى‎ (ʾilā, “with”))
to have an antipathy (عَلَى‎ (ʿalā, “against”))

Conjugation

Conjugation of

مَالَ

(form-I hollow, verbal nouns مَيْل or مَيَلَان or مَيْلُولَة or تَمْيَال or مَمَال or مَمِيل)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal nouns الْمَصَادِر					مَيْل‎ or مَيَلَان‎ or مَيْلُولَة‎ or تَمْيَال‎ or مَمَال‎ or مَمِيل‎ mayl or mayalān or maylūla or tamyāl or mamāl or mamīl
active participle اِسْم الْفَاعِل					مَائِل‎ māʾil
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مَمِيل‎ mamīl
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	مِلْتُ‎ miltu	مِلْتَ‎ milta	مَالَ māla	مِلْتُمَا‎ miltumā	مَالَا‎ mālā	مِلْنَا‎ milnā	مِلْتُمْ‎ miltum	مَالُوا‎ mālū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	مِلْتُ‎ miltu	مِلْتِ‎ milti	مَالَتْ‎ mālat	مِلْتُمَا‎ miltumā	مَالَتَا‎ mālatā	مِلْنَا‎ milnā	مِلْتُنَّ‎ miltunna	مِلْنَ‎ milna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَمِيلُ‎ ʾamīlu	تَمِيلُ‎ tamīlu	يَمِيلُ‎ yamīlu	تَمِيلَانِ‎ tamīlāni	يَمِيلَانِ‎ yamīlāni	نَمِيلُ‎ namīlu	تَمِيلُونَ‎ tamīlūna	يَمِيلُونَ‎ yamīlūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أَمِيلُ‎ ʾamīlu	تَمِيلِينَ‎ tamīlīna	تَمِيلُ‎ tamīlu	تَمِيلَانِ‎ tamīlāni	تَمِيلَانِ‎ tamīlāni	نَمِيلُ‎ namīlu	تَمِلْنَ‎ tamilna	يَمِلْنَ‎ yamilna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَمِيلَ‎ ʾamīla	تَمِيلَ‎ tamīla	يَمِيلَ‎ yamīla	تَمِيلَا‎ tamīlā	يَمِيلَا‎ yamīlā	نَمِيلَ‎ namīla	تَمِيلُوا‎ tamīlū	يَمِيلُوا‎ yamīlū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَمِيلَ‎ ʾamīla	تَمِيلِي‎ tamīlī	تَمِيلَ‎ tamīla	تَمِيلَا‎ tamīlā	تَمِيلَا‎ tamīlā	نَمِيلَ‎ namīla	تَمِلْنَ‎ tamilna	يَمِلْنَ‎ yamilna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَمِلْ‎ ʾamil	تَمِلْ‎ tamil	يَمِلْ‎ yamil	تَمِيلَا‎ tamīlā	يَمِيلَا‎ yamīlā	نَمِلْ‎ namil	تَمِيلُوا‎ tamīlū	يَمِيلُوا‎ yamīlū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَمِلْ‎ ʾamil	تَمِيلِي‎ tamīlī	تَمِلْ‎ tamil	تَمِيلَا‎ tamīlā	تَمِيلَا‎ tamīlā	نَمِلْ‎ namil	تَمِلْنَ‎ tamilna	يَمِلْنَ‎ yamilna
imperative الْأَمْر	m		مِلْ‎ mil		مِيلَا‎ mīlā			مِيلُوا‎ mīlū
imperative الْأَمْر	f		مِيلِي‎ mīlī		مِيلَا‎ mīlā			مِلْنَ‎ milna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	—	—	مِيلَ‎ mīla	—	—	—	—	—
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	—	—	—	—	—	—	—	—
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	—	—	يُمَالُ‎ yumālu	—	—	—	—	—
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	—	—	—	—	—	—	—	—
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	—	—	يُمَالَ‎ yumāla	—	—	—	—	—
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	—	—	—	—	—	—	—	—
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	—	—	يُمَلْ‎ yumal	—	—	—	—	—
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	—	—	—	—	—	—	—	—

Verb

مَالَ • (māla) I, non-past يَمِيلُ‎‎ (yamīlu)

to turn towards setting
(transitive or construed with إِلَى‎ (ʾilā)) to be favorably disposed towards

Conjugation

Conjugation of

مَالَ

(form-I hollow, verbal noun مُيُول)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					مُيُول‎ muyūl
active participle اِسْم الْفَاعِل					مَائِل‎ māʾil
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مَمِيل‎ mamīl
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	مِلْتُ‎ miltu	مِلْتَ‎ milta	مَالَ māla	مِلْتُمَا‎ miltumā	مَالَا‎ mālā	مِلْنَا‎ milnā	مِلْتُمْ‎ miltum	مَالُوا‎ mālū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	مِلْتُ‎ miltu	مِلْتِ‎ milti	مَالَتْ‎ mālat	مِلْتُمَا‎ miltumā	مَالَتَا‎ mālatā	مِلْنَا‎ milnā	مِلْتُنَّ‎ miltunna	مِلْنَ‎ milna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَمِيلُ‎ ʾamīlu	تَمِيلُ‎ tamīlu	يَمِيلُ‎ yamīlu	تَمِيلَانِ‎ tamīlāni	يَمِيلَانِ‎ yamīlāni	نَمِيلُ‎ namīlu	تَمِيلُونَ‎ tamīlūna	يَمِيلُونَ‎ yamīlūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أَمِيلُ‎ ʾamīlu	تَمِيلِينَ‎ tamīlīna	تَمِيلُ‎ tamīlu	تَمِيلَانِ‎ tamīlāni	تَمِيلَانِ‎ tamīlāni	نَمِيلُ‎ namīlu	تَمِلْنَ‎ tamilna	يَمِلْنَ‎ yamilna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَمِيلَ‎ ʾamīla	تَمِيلَ‎ tamīla	يَمِيلَ‎ yamīla	تَمِيلَا‎ tamīlā	يَمِيلَا‎ yamīlā	نَمِيلَ‎ namīla	تَمِيلُوا‎ tamīlū	يَمِيلُوا‎ yamīlū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَمِيلَ‎ ʾamīla	تَمِيلِي‎ tamīlī	تَمِيلَ‎ tamīla	تَمِيلَا‎ tamīlā	تَمِيلَا‎ tamīlā	نَمِيلَ‎ namīla	تَمِلْنَ‎ tamilna	يَمِلْنَ‎ yamilna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَمِلْ‎ ʾamil	تَمِلْ‎ tamil	يَمِلْ‎ yamil	تَمِيلَا‎ tamīlā	يَمِيلَا‎ yamīlā	نَمِلْ‎ namil	تَمِيلُوا‎ tamīlū	يَمِيلُوا‎ yamīlū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَمِلْ‎ ʾamil	تَمِيلِي‎ tamīlī	تَمِلْ‎ tamil	تَمِيلَا‎ tamīlā	تَمِيلَا‎ tamīlā	نَمِلْ‎ namil	تَمِلْنَ‎ tamilna	يَمِلْنَ‎ yamilna
imperative الْأَمْر	m		مِلْ‎ mil		مِيلَا‎ mīlā			مِيلُوا‎ mīlū
imperative الْأَمْر	f		مِيلِي‎ mīlī		مِيلَا‎ mīlā			مِلْنَ‎ milna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	مِلْتُ‎ miltu	مِلْتَ‎ milta	مِيلَ‎ mīla	مِلْتُمَا‎ miltumā	مِيلَا‎ mīlā	مِلْنَا‎ milnā	مِلْتُمْ‎ miltum	مِيلُوا‎ mīlū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	مِلْتُ‎ miltu	مِلْتِ‎ milti	مِيلَتْ‎ mīlat	مِلْتُمَا‎ miltumā	مِيلَتَا‎ mīlatā	مِلْنَا‎ milnā	مِلْتُنَّ‎ miltunna	مِلْنَ‎ milna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُمَالُ‎ ʾumālu	تُمَالُ‎ tumālu	يُمَالُ‎ yumālu	تُمَالَانِ‎ tumālāni	يُمَالَانِ‎ yumālāni	نُمَالُ‎ numālu	تُمَالُونَ‎ tumālūna	يُمَالُونَ‎ yumālūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُمَالُ‎ ʾumālu	تُمَالِينَ‎ tumālīna	تُمَالُ‎ tumālu	تُمَالَانِ‎ tumālāni	تُمَالَانِ‎ tumālāni	نُمَالُ‎ numālu	تُمَلْنَ‎ tumalna	يُمَلْنَ‎ yumalna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُمَالَ‎ ʾumāla	تُمَالَ‎ tumāla	يُمَالَ‎ yumāla	تُمَالَا‎ tumālā	يُمَالَا‎ yumālā	نُمَالَ‎ numāla	تُمَالُوا‎ tumālū	يُمَالُوا‎ yumālū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُمَالَ‎ ʾumāla	تُمَالِي‎ tumālī	تُمَالَ‎ tumāla	تُمَالَا‎ tumālā	تُمَالَا‎ tumālā	نُمَالَ‎ numāla	تُمَلْنَ‎ tumalna	يُمَلْنَ‎ yumalna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُمَلْ‎ ʾumal	تُمَلْ‎ tumal	يُمَلْ‎ yumal	تُمَالَا‎ tumālā	يُمَالَا‎ yumālā	نُمَلْ‎ numal	تُمَالُوا‎ tumālū	يُمَالُوا‎ yumālū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُمَلْ‎ ʾumal	تُمَالِي‎ tumālī	تُمَلْ‎ tumal	تُمَالَا‎ tumālā	تُمَالَا‎ tumālā	نُمَلْ‎ numal	تُمَلْنَ‎ tumalna	يُمَلْنَ‎ yumalna

References

Freytag, Georg (1837), “مال”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum (in Latin), volume 4, Halle: C. A. Schwetschke, page 225
Kazimirski, Albin de Biberstein (1860), “مال”, in Dictionnaire arabe-français contenant toutes les racines de la langue arabe, leurs dérivés, tant dans l’idiome vulgaire que dans l’idiome littéral, ainsi que les dialectes d’Alger et de Maroc (in French), volume 2, Paris: Maisonneuve et C^ie, page 1174
Steingass, Francis Joseph (1884), “مال”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen, page 1089
Wehr, Hans; Kropfitsch, Lorenz (1985), “مال”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 1239

Laki

Noun

مال (mal)

house

Persian

Etymology

From Arabic مَال‎ (māl). The pronominal use is also found in Iraqi Arabic, hence it may have entered Persian through dialectal Arabic or it may be a Persian influence on the former.

Noun

مال • (mâl) (plural اموال‎ (amvâl) or مال‌ها‎ (mâl-hâ))

property
اون سگ بزرگ مال توست؟‎
un sag-e bozorg mâl-e to-st?

Is that big dog yours?

این کتاب مال من نیست.‎
in ketâb mâl-e man nist.

This book isn't mine.
wealth
money
assets

Usage notes

As seen in example sentences above, in the sense of "property", this noun can be used with ezâfe to approximate the English possessive pronouns. For example, "mine" would be rendered (mâl-e man) and "yours" as (mâl-e to).

Related terms

مالی‎ (mâli)

Descendants

→ Hindi: माल (māl)
→ Urdu: مال‎ (māl)

Urdu

Etymology 1

From Persian ‎, from Arabic مال‎ (māl).

Noun

مال • (māl) m (Hindi spelling माल)

Related terms

مالی‎

Etymology 2

From Sanskrit मल्लः.

Noun

مال • (māl) m (Hindi spelling माल)

Etymology 3

From Sanskrit माल्यं or माला.

Noun

مال • (māl) f (Hindi spelling माल)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.