حس

See also: چش‎, چس‎, خش‎, and خس‎

Arabic

Etymology 1

From the root ح س س‎ (ḥ-s-s).

Verb

حَسَّ • (ḥassa) I, non-past يَحُسُّ‎‎ (yaḥussu)

to freeze (transitive)
to kill
to annihilate
to curry (use a currycomb on a horse)

Conjugation

Conjugation of

حَسَّ

(form-I geminate, verbal noun حَسّ)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					حَسّ ḥass
active participle اِسْم الْفَاعِل					حَاسّ‎ ḥāss
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مَحْسُوس‎ maḥsūs
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	حَسَسْتُ‎ ḥasastu	حَسَسْتَ‎ ḥasasta	حَسَّ ḥassa	حَسَسْتُمَا‎ ḥasastumā	حَسَّا‎ ḥassā	حَسَسْنَا‎ ḥasasnā	حَسَسْتُمْ‎ ḥasastum	حَسُّوا‎ ḥassū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	حَسَسْتُ‎ ḥasastu	حَسَسْتِ‎ ḥasasti	حَسَّتْ‎ ḥassat	حَسَسْتُمَا‎ ḥasastumā	حَسَّتَا‎ ḥassatā	حَسَسْنَا‎ ḥasasnā	حَسَسْتُنَّ‎ ḥasastunna	حَسَسْنَ‎ ḥasasna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَحُسُّ‎ ʾaḥussu	تَحُسُّ‎ taḥussu	يَحُسُّ‎ yaḥussu	تَحُسَّانِ‎ taḥussāni	يَحُسَّانِ‎ yaḥussāni	نَحُسُّ‎ naḥussu	تَحُسُّونَ‎ taḥussūna	يَحُسُّونَ‎ yaḥussūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أَحُسُّ‎ ʾaḥussu	تَحُسِّينَ‎ taḥussīna	تَحُسُّ‎ taḥussu	تَحُسَّانِ‎ taḥussāni	تَحُسَّانِ‎ taḥussāni	نَحُسُّ‎ naḥussu	تَحْسُسْنَ‎ taḥsusna	يَحْسُسْنَ‎ yaḥsusna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَحُسَّ‎ ʾaḥussa	تَحُسَّ‎ taḥussa	يَحُسَّ‎ yaḥussa	تَحُسَّا‎ taḥussā	يَحُسَّا‎ yaḥussā	نَحُسَّ‎ naḥussa	تَحُسُّوا‎ taḥussū	يَحُسُّوا‎ yaḥussū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَحُسَّ‎ ʾaḥussa	تَحُسِّي‎ taḥussī	تَحُسَّ‎ taḥussa	تَحُسَّا‎ taḥussā	تَحُسَّا‎ taḥussā	نَحُسَّ‎ naḥussa	تَحْسُسْنَ‎ taḥsusna	يَحْسُسْنَ‎ yaḥsusna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَحُسَّ‎ or أَحُسِّ‎ or أَحْسُسْ‎ ʾaḥussa or ʾaḥussi or ʾaḥsus	تَحُسَّ‎ or تَحُسِّ‎ or تَحْسُسْ‎ taḥussa or taḥussi or taḥsus	يَحُسَّ‎ or يَحُسِّ‎ or يَحْسُسْ‎ yaḥussa or yaḥussi or yaḥsus	تَحُسَّا‎ taḥussā	يَحُسَّا‎ yaḥussā	نَحُسَّ‎ or نَحُسِّ‎ or نَحْسُسْ‎ naḥussa or naḥussi or naḥsus	تَحُسُّوا‎ taḥussū	يَحُسُّوا‎ yaḥussū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f		تَحُسِّي‎ taḥussī	تَحُسَّ‎ or تَحُسِّ‎ or تَحْسُسْ‎ taḥussa or taḥussi or taḥsus	تَحُسَّا‎ taḥussā	تَحُسَّا‎ taḥussā		تَحْسُسْنَ‎ taḥsusna	يَحْسُسْنَ‎ yaḥsusna
imperative الْأَمْر	m		حُسَّ or حُسِّ or اُحْسُسْ‎ ḥussa or ḥussi or uḥsus		حُسَّا‎ ḥussā			حُسُّوا‎ ḥussū
imperative الْأَمْر	f		حُسِّي‎ ḥussī		حُسَّا‎ ḥussā			اُحْسُسْنَ‎ uḥsusna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	حُسِسْتُ‎ ḥusistu	حُسِسْتَ‎ ḥusista	حُسَّ ḥussa	حُسِسْتُمَا‎ ḥusistumā	حُسَّا‎ ḥussā	حُسِسْنَا‎ ḥusisnā	حُسِسْتُمْ‎ ḥusistum	حُسُّوا‎ ḥussū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	حُسِسْتُ‎ ḥusistu	حُسِسْتِ‎ ḥusisti	حُسَّتْ‎ ḥussat	حُسِسْتُمَا‎ ḥusistumā	حُسَّتَا‎ ḥussatā	حُسِسْنَا‎ ḥusisnā	حُسِسْتُنَّ‎ ḥusistunna	حُسِسْنَ‎ ḥusisna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُحَسُّ‎ ʾuḥassu	تُحَسُّ‎ tuḥassu	يُحَسُّ‎ yuḥassu	تُحَسَّانِ‎ tuḥassāni	يُحَسَّانِ‎ yuḥassāni	نُحَسُّ‎ nuḥassu	تُحَسُّونَ‎ tuḥassūna	يُحَسُّونَ‎ yuḥassūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُحَسُّ‎ ʾuḥassu	تُحَسِّينَ‎ tuḥassīna	تُحَسُّ‎ tuḥassu	تُحَسَّانِ‎ tuḥassāni	تُحَسَّانِ‎ tuḥassāni	نُحَسُّ‎ nuḥassu	تُحْسَسْنَ‎ tuḥsasna	يُحْسَسْنَ‎ yuḥsasna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُحَسَّ‎ ʾuḥassa	تُحَسَّ‎ tuḥassa	يُحَسَّ‎ yuḥassa	تُحَسَّا‎ tuḥassā	يُحَسَّا‎ yuḥassā	نُحَسَّ‎ nuḥassa	تُحَسُّوا‎ tuḥassū	يُحَسُّوا‎ yuḥassū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُحَسَّ‎ ʾuḥassa	تُحَسِّي‎ tuḥassī	تُحَسَّ‎ tuḥassa	تُحَسَّا‎ tuḥassā	تُحَسَّا‎ tuḥassā	نُحَسَّ‎ nuḥassa	تُحْسَسْنَ‎ tuḥsasna	يُحْسَسْنَ‎ yuḥsasna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُحَسَّ‎ or أُحَسِّ‎ or أُحْسَسْ‎ ʾuḥassa or ʾuḥassi or ʾuḥsas	تُحَسَّ‎ or تُحَسِّ‎ or تُحْسَسْ‎ tuḥassa or tuḥassi or tuḥsas	يُحَسَّ‎ or يُحَسِّ‎ or يُحْسَسْ‎ yuḥassa or yuḥassi or yuḥsas	تُحَسَّا‎ tuḥassā	يُحَسَّا‎ yuḥassā	نُحَسَّ‎ or نُحَسِّ‎ or نُحْسَسْ‎ nuḥassa or nuḥassi or nuḥsas	تُحَسُّوا‎ tuḥassū	يُحَسُّوا‎ yuḥassū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f		تُحَسِّي‎ tuḥassī	تُحَسَّ‎ or تُحَسِّ‎ or تُحْسَسْ‎ tuḥassa or tuḥassi or tuḥsas	تُحَسَّا‎ tuḥassā	تُحَسَّا‎ tuḥassā		تُحْسَسْنَ‎ tuḥsasna	يُحْسَسْنَ‎ yuḥsasna

Verb

حَسَّ • (ḥassa) I, non-past يَحِسُّ‎‎ (yaḥissu)

to be moved with compassion

Conjugation

Conjugation of

حَسَّ

(form-I geminate, verbal noun حَسّ)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					حَسّ ḥass
active participle اِسْم الْفَاعِل					حَاسّ‎ ḥāss
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	حَسَسْتُ‎ ḥasastu	حَسَسْتَ‎ ḥasasta	حَسَّ ḥassa	حَسَسْتُمَا‎ ḥasastumā	حَسَّا‎ ḥassā	حَسَسْنَا‎ ḥasasnā	حَسَسْتُمْ‎ ḥasastum	حَسُّوا‎ ḥassū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	حَسَسْتُ‎ ḥasastu	حَسَسْتِ‎ ḥasasti	حَسَّتْ‎ ḥassat	حَسَسْتُمَا‎ ḥasastumā	حَسَّتَا‎ ḥassatā	حَسَسْنَا‎ ḥasasnā	حَسَسْتُنَّ‎ ḥasastunna	حَسَسْنَ‎ ḥasasna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَحِسُّ‎ ʾaḥissu	تَحِسُّ‎ taḥissu	يَحِسُّ‎ yaḥissu	تَحِسَّانِ‎ taḥissāni	يَحِسَّانِ‎ yaḥissāni	نَحِسُّ‎ naḥissu	تَحِسُّونَ‎ taḥissūna	يَحِسُّونَ‎ yaḥissūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أَحِسُّ‎ ʾaḥissu	تَحِسِّينَ‎ taḥissīna	تَحِسُّ‎ taḥissu	تَحِسَّانِ‎ taḥissāni	تَحِسَّانِ‎ taḥissāni	نَحِسُّ‎ naḥissu	تَحْسِسْنَ‎ taḥsisna	يَحْسِسْنَ‎ yaḥsisna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَحِسَّ‎ ʾaḥissa	تَحِسَّ‎ taḥissa	يَحِسَّ‎ yaḥissa	تَحِسَّا‎ taḥissā	يَحِسَّا‎ yaḥissā	نَحِسَّ‎ naḥissa	تَحِسُّوا‎ taḥissū	يَحِسُّوا‎ yaḥissū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَحِسَّ‎ ʾaḥissa	تَحِسِّي‎ taḥissī	تَحِسَّ‎ taḥissa	تَحِسَّا‎ taḥissā	تَحِسَّا‎ taḥissā	نَحِسَّ‎ naḥissa	تَحْسِسْنَ‎ taḥsisna	يَحْسِسْنَ‎ yaḥsisna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَحِسَّ‎ or أَحِسِّ‎ or أَحْسِسْ‎ ʾaḥissa or ʾaḥissi or ʾaḥsis	تَحِسَّ‎ or تَحِسِّ‎ or تَحْسِسْ‎ taḥissa or taḥissi or taḥsis	يَحِسَّ‎ or يَحِسِّ‎ or يَحْسِسْ‎ yaḥissa or yaḥissi or yaḥsis	تَحِسَّا‎ taḥissā	يَحِسَّا‎ yaḥissā	نَحِسَّ‎ or نَحِسِّ‎ or نَحْسِسْ‎ naḥissa or naḥissi or naḥsis	تَحِسُّوا‎ taḥissū	يَحِسُّوا‎ yaḥissū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f		تَحِسِّي‎ taḥissī	تَحِسَّ‎ or تَحِسِّ‎ or تَحْسِسْ‎ taḥissa or taḥissi or taḥsis	تَحِسَّا‎ taḥissā	تَحِسَّا‎ taḥissā		تَحْسِسْنَ‎ taḥsisna	يَحْسِسْنَ‎ yaḥsisna
imperative الْأَمْر	m		حِسَّ or حِسِّ or اِحْسِسْ‎ ḥissa or ḥissi or iḥsis		حِسَّا‎ ḥissā			حِسُّوا‎ ḥissū
imperative الْأَمْر	f		حِسِّي‎ ḥissī		حِسَّا‎ ḥissā			اِحْسِسْنَ‎ iḥsisna

Verb

حَسَّ • (ḥassa) I, non-past يَحَسُّ‎‎ (yaḥassu)

to be moved with compassion
to feel
to have sensation, perceive by the senses
to listen
to notice, know, understand
to know for certain
to awaken (intransitive, modern)

Conjugation

Conjugation of

حَسَّ

(form-I geminate, verbal nouns حَسّ or حِسّ)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal nouns الْمَصَادِر					حَسّ or حِسّ ḥass or ḥiss
active participle اِسْم الْفَاعِل					حَاسّ‎ ḥāss
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مَحْسُوس‎ maḥsūs
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	حَسِسْتُ‎ ḥasistu	حَسِسْتَ‎ ḥasista	حَسَّ ḥassa	حَسِسْتُمَا‎ ḥasistumā	حَسَّا‎ ḥassā	حَسِسْنَا‎ ḥasisnā	حَسِسْتُمْ‎ ḥasistum	حَسُّوا‎ ḥassū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	حَسِسْتُ‎ ḥasistu	حَسِسْتِ‎ ḥasisti	حَسَّتْ‎ ḥassat	حَسِسْتُمَا‎ ḥasistumā	حَسَّتَا‎ ḥassatā	حَسِسْنَا‎ ḥasisnā	حَسِسْتُنَّ‎ ḥasistunna	حَسِسْنَ‎ ḥasisna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَحَسُّ‎ ʾaḥassu	تَحَسُّ‎ taḥassu	يَحَسُّ‎ yaḥassu	تَحَسَّانِ‎ taḥassāni	يَحَسَّانِ‎ yaḥassāni	نَحَسُّ‎ naḥassu	تَحَسُّونَ‎ taḥassūna	يَحَسُّونَ‎ yaḥassūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أَحَسُّ‎ ʾaḥassu	تَحَسِّينَ‎ taḥassīna	تَحَسُّ‎ taḥassu	تَحَسَّانِ‎ taḥassāni	تَحَسَّانِ‎ taḥassāni	نَحَسُّ‎ naḥassu	تَحْسَسْنَ‎ taḥsasna	يَحْسَسْنَ‎ yaḥsasna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَحَسَّ‎ ʾaḥassa	تَحَسَّ‎ taḥassa	يَحَسَّ‎ yaḥassa	تَحَسَّا‎ taḥassā	يَحَسَّا‎ yaḥassā	نَحَسَّ‎ naḥassa	تَحَسُّوا‎ taḥassū	يَحَسُّوا‎ yaḥassū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَحَسَّ‎ ʾaḥassa	تَحَسِّي‎ taḥassī	تَحَسَّ‎ taḥassa	تَحَسَّا‎ taḥassā	تَحَسَّا‎ taḥassā	نَحَسَّ‎ naḥassa	تَحْسَسْنَ‎ taḥsasna	يَحْسَسْنَ‎ yaḥsasna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَحَسَّ‎ or أَحَسِّ‎ or أَحْسَسْ‎ ʾaḥassa or ʾaḥassi or ʾaḥsas	تَحَسَّ‎ or تَحَسِّ‎ or تَحْسَسْ‎ taḥassa or taḥassi or taḥsas	يَحَسَّ‎ or يَحَسِّ‎ or يَحْسَسْ‎ yaḥassa or yaḥassi or yaḥsas	تَحَسَّا‎ taḥassā	يَحَسَّا‎ yaḥassā	نَحَسَّ‎ or نَحَسِّ‎ or نَحْسَسْ‎ naḥassa or naḥassi or naḥsas	تَحَسُّوا‎ taḥassū	يَحَسُّوا‎ yaḥassū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f		تَحَسِّي‎ taḥassī	تَحَسَّ‎ or تَحَسِّ‎ or تَحْسَسْ‎ taḥassa or taḥassi or taḥsas	تَحَسَّا‎ taḥassā	تَحَسَّا‎ taḥassā		تَحْسَسْنَ‎ taḥsasna	يَحْسَسْنَ‎ yaḥsasna
imperative الْأَمْر	m		حَسَّ or حَسِّ or اِحْسَسْ‎ ḥassa or ḥassi or iḥsas		حَسَّا‎ ḥassā			حَسُّوا‎ ḥassū
imperative الْأَمْر	f		حَسِّي‎ ḥassī		حَسَّا‎ ḥassā			اِحْسَسْنَ‎ iḥsasna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	حُسِسْتُ‎ ḥusistu	حُسِسْتَ‎ ḥusista	حُسَّ ḥussa	حُسِسْتُمَا‎ ḥusistumā	حُسَّا‎ ḥussā	حُسِسْنَا‎ ḥusisnā	حُسِسْتُمْ‎ ḥusistum	حُسُّوا‎ ḥussū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	حُسِسْتُ‎ ḥusistu	حُسِسْتِ‎ ḥusisti	حُسَّتْ‎ ḥussat	حُسِسْتُمَا‎ ḥusistumā	حُسَّتَا‎ ḥussatā	حُسِسْنَا‎ ḥusisnā	حُسِسْتُنَّ‎ ḥusistunna	حُسِسْنَ‎ ḥusisna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُحَسُّ‎ ʾuḥassu	تُحَسُّ‎ tuḥassu	يُحَسُّ‎ yuḥassu	تُحَسَّانِ‎ tuḥassāni	يُحَسَّانِ‎ yuḥassāni	نُحَسُّ‎ nuḥassu	تُحَسُّونَ‎ tuḥassūna	يُحَسُّونَ‎ yuḥassūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُحَسُّ‎ ʾuḥassu	تُحَسِّينَ‎ tuḥassīna	تُحَسُّ‎ tuḥassu	تُحَسَّانِ‎ tuḥassāni	تُحَسَّانِ‎ tuḥassāni	نُحَسُّ‎ nuḥassu	تُحْسَسْنَ‎ tuḥsasna	يُحْسَسْنَ‎ yuḥsasna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُحَسَّ‎ ʾuḥassa	تُحَسَّ‎ tuḥassa	يُحَسَّ‎ yuḥassa	تُحَسَّا‎ tuḥassā	يُحَسَّا‎ yuḥassā	نُحَسَّ‎ nuḥassa	تُحَسُّوا‎ tuḥassū	يُحَسُّوا‎ yuḥassū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُحَسَّ‎ ʾuḥassa	تُحَسِّي‎ tuḥassī	تُحَسَّ‎ tuḥassa	تُحَسَّا‎ tuḥassā	تُحَسَّا‎ tuḥassā	نُحَسَّ‎ nuḥassa	تُحْسَسْنَ‎ tuḥsasna	يُحْسَسْنَ‎ yuḥsasna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُحَسَّ‎ or أُحَسِّ‎ or أُحْسَسْ‎ ʾuḥassa or ʾuḥassi or ʾuḥsas	تُحَسَّ‎ or تُحَسِّ‎ or تُحْسَسْ‎ tuḥassa or tuḥassi or tuḥsas	يُحَسَّ‎ or يُحَسِّ‎ or يُحْسَسْ‎ yuḥassa or yuḥassi or yuḥsas	تُحَسَّا‎ tuḥassā	يُحَسَّا‎ yuḥassā	نُحَسَّ‎ or نُحَسِّ‎ or نُحْسَسْ‎ nuḥassa or nuḥassi or nuḥsas	تُحَسُّوا‎ tuḥassū	يُحَسُّوا‎ yuḥassū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f		تُحَسِّي‎ tuḥassī	تُحَسَّ‎ or تُحَسِّ‎ or تُحْسَسْ‎ tuḥassa or tuḥassi or tuḥsas	تُحَسَّا‎ tuḥassā	تُحَسَّا‎ tuḥassā		تُحْسَسْنَ‎ tuḥsasna	يُحْسَسْنَ‎ yuḥsasna

Etymology 2

Noun

حَسّ • (ḥass) m

verbal noun of حَسَّ (ḥassa, “to feel, be moved with compassion, kill, freeze, curry a horse”) (form I)
feeling
being moved with compassion
killing
freezing
currying of a horse
perception, sensation
instinct
compassion
low sound
voice

Declension

Declension of noun حَسّ (ḥass)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حَسّ ḥass	الْحَسّ‎ al-ḥass	حَسّ ḥass
Nominative	حَسٌّ ḥassun	الْحَسُّ‎ al-ḥassu	حَسُّ ḥassu
Accusative	حَسًّا‎ ḥassan	الْحَسَّ‎ al-ḥassa	حَسَّ ḥassa
Genitive	حَسٍّ ḥassin	الْحَسِّ‎ al-ḥassi	حَسِّ ḥassi

References

Steingass, Francis Joseph (1884), “حس”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen

Etymology 3

Noun

حِسّ • (ḥiss) m

verbal noun of حَسَّ (ḥassa, “to feel, be moved with compassion”) (form I)
feeling
being moved with compassion
perception, sensation
instinct
compassion
low sound
voice

Declension

Declension of noun حِسّ (ḥiss)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حِسّ ḥiss	الْحِسّ‎ al-ḥiss	حِسّ ḥiss
Nominative	حِسٌّ ḥissun	الْحِسُّ‎ al-ḥissu	حِسُّ ḥissu
Accusative	حِسًّا‎ ḥissan	الْحِسَّ‎ al-ḥissa	حِسَّ ḥissa
Genitive	حِسٍّ ḥissin	الْحِسِّ‎ al-ḥissi	حِسِّ ḥissi

Descendants

Azerbaijani: hiss

References

Steingass, Francis Joseph (1884), “حس”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen

Persian

Alternative forms

(hess) — with a tashdid.

Etymology

From Arabic.

Noun

حس • (hess) (plural حس‌ها‎ (hess-hâ))

Derived terms

بی‌حس‎ (bi-hess)
حس کردن‎ (hess kardan)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.