τρέφω

Ancient Greek

Alternative forms
  • τρᾰ́φω (tráphō) – Doric

Etymology

From Proto-Hellenic *tʰrépʰō with deaspiration of the /tʰ/ to /t/ by Grassmann's law everywhere except in forms where the /pʰ/ has been deaspirated to /p/ by a following consonant (future, first aorist, perfect middle). According to Beekes, Pre-Greek substratum word. Within Indo-European it is usually compared to Lithuanian drìbti (“to fall down in flakes”) and drė̃bti (“to throw a thick fluid”) but with unclear semantic connection, as well as expressions for "dregs" in Celtic, Germanic and Slavic, linking it to Proto-Indo-European *dʰrebʰ-.

Pronunciation
 

Verb

τρέφω • (tréphō)

  1. to thicken, congeal, curdle
  2. to make to grow, to increase, bring up, breed, rear (especially of children)
    1. (of slaves, cattle, etc.) to rear and keep
    2. to tend, cherish
    3. (of parts of the body) to let grown, cherish, foster
    4. (poetic, of earth and sea) to breed. produce, teem with
    5. (poetic) to have within oneself, to contain, keep, have
  3. to maintain, support
    1. (in historical writers) to maintain or subsist an army
    2. (of land) to feed, maintain one
  4. to bring up, rear, educate
  5. the passive sometimes came to mean little more than "to be"

Inflection
   Present: τρέφω, τρέφομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τρέφω τρέφεις τρέφει τρέφετον τρέφετον τρέφομεν τρέφετε τρέφουσῐ(ν)
subjunctive τρέφω τρέφῃς τρέφῃ τρέφητον τρέφητον τρέφωμεν τρέφητε τρέφωσῐ(ν)
optative τρέφοιμῐ τρέφοις τρέφοι τρέφοιτον τρεφοίτην τρέφοιμεν τρέφοιτε τρέφοιεν
imperative   τρέφε τρεφέτω τρέφετον τρεφέτων   τρέφετε τρεφόντων
middle/
passive		 indicative τρέφομαι τρέφῃ,
τρέφει		 τρέφεται τρέφεσθον τρέφεσθον τρεφόμεθᾰ τρέφεσθε τρέφονται
subjunctive τρέφωμαι τρέφῃ τρέφηται τρέφησθον τρέφησθον τρεφώμεθᾰ τρέφησθε τρέφωνται
optative τρεφοίμην τρέφοιο τρέφοιτο τρέφοισθον τρεφοίσθην τρεφοίμεθᾰ τρέφοισθε τρέφοιντο
imperative   τρέφου τρεφέσθω τρέφεσθον τρεφέσθων   τρέφεσθε τρεφέσθων
active middle/passive
infinitive τρέφειν τρέφεσθαι
participle m τρέφων τρεφόμενος
f τρέφουσᾰ τρεφομένη
n τρέφον τρεφόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔτρεφον, ἐτρεφόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔτρεφον ἔτρεφες ἔτρεφε(ν) ἐτρέφετον ἐτρεφέτην ἐτρέφομεν ἐτρέφετε ἔτρεφον
middle/
passive		 indicative ἐτρεφόμην ἐτρέφου ἐτρέφετο ἐτρέφεσθον ἐτρεφέσθην ἐτρεφόμεθᾰ ἐτρέφεσθε ἐτρέφοντο
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: θρέψω, θρέψομαι, τρᾰφήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative θρέψω θρέψεις θρέψει θρέψετον θρέψετον θρέψομεν θρέψετε θρέψουσῐ(ν)
optative θρέψοιμῐ θρέψοις θρέψοι θρέψοιτον θρεψοίτην θρέψοιμεν θρέψοιτε θρέψοιεν
middle indicative θρέψομαι θρέψῃ,
θρέψει		 θρέψεται θρέψεσθον θρέψεσθον θρεψόμεθᾰ θρέψεσθε θρέψονται
optative θρεψοίμην θρέψοιο θρέψοιτο θρέψοισθον θρεψοίσθην θρεψοίμεθᾰ θρέψοισθε θρέψοιντο
passive indicative τρᾰφήσομαι τρᾰφήσῃ τρᾰφήσεται τρᾰφήσεσθον τρᾰφήσεσθον τρᾰφησόμεθᾰ τρᾰφήσεσθε τρᾰφήσονται
optative τρᾰφησοίμην τρᾰφήσοιο τρᾰφήσοιτο τρᾰφήσοισθον τρᾰφησοίσθην τρᾰφησοίμεθᾰ τρᾰφήσοισθε τρᾰφήσοιντο
active middle passive
infinitive θρέψειν θρέψεσθαι τρᾰφήσεσθαι
participle m θρέψων θρεψόμενος τρᾰφησόμενος
f θρέψουσᾰ θρεψομένη τρᾰφησομένη
n θρέψον θρεψόμενον τρᾰφησόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔθρεψᾰ, ἐθρεψᾰ́μην, ἐθρέφθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔθρεψᾰ ἔθρεψᾰς ἔθρεψε(ν) ἐθρέψᾰτον ἐθρεψᾰ́την ἐθρέψᾰμεν ἐθρέψᾰτε ἔθρεψᾰν
subjunctive θρέψω θρέψῃς θρέψῃ θρέψητον θρέψητον θρέψωμεν θρέψητε θρέψωσῐ(ν)
optative θρέψαιμῐ θρέψειᾰς,
θρέψαις		 θρέψειε(ν),
θρέψαι		 θρέψαιτον θρεψαίτην θρέψαιμεν θρέψαιτε θρέψειᾰν,
θρέψαιεν
imperative   θρέψον θρεψᾰ́τω θρέψᾰτον θρεψᾰ́των   θρέψᾰτε θρεψᾰ́ντων
middle indicative ἐθρεψᾰ́μην ἐθρέψω ἐθρέψᾰτο ἐθρέψᾰσθον ἐθρεψᾰ́σθην ἐθρεψᾰ́μεθᾰ ἐθρέψᾰσθε ἐθρέψᾰντο
subjunctive θρέψωμαι θρέψῃ θρέψηται θρέψησθον θρέψησθον θρεψώμεθᾰ θρέψησθε θρέψωνται
optative θρεψαίμην θρέψαιο θρέψαιτο θρέψαισθον θρεψαίσθην θρεψαίμεθᾰ θρέψαισθε θρέψαιντο
imperative   θρέψαι θρεψᾰ́σθω θρέψᾰσθον θρεψᾰ́σθων   θρέψᾰσθε θρεψᾰ́σθων
passive indicative ἐθρέφθην ἐθρέφθης ἐθρέφθη ἐθρέφθητον ἐθρεφθήτην ἐθρέφθημεν ἐθρέφθητε ἐθρέφθησᾰν
subjunctive θρεφθῶ θρεφθῇς θρεφθῇ θρεφθῆτον θρεφθῆτον θρεφθῶμεν θρεφθῆτε θρεφθῶσῐ(ν)
optative θρεφθείην θρεφθείης θρεφθείη θρεφθεῖτον,
θρεφθείητον		 θρεφθείτην,
θρεφθειήτην		 θρεφθεῖμεν,
θρεφθείημεν		 θρεφθεῖτε,
θρεφθείητε		 θρεφθεῖεν,
θρεφθείησᾰν
imperative   θρέφθητῐ θρεφθήτω θρέφθητον θρεφθήτων   θρέφθητε θρεφθέντων
active middle passive
infinitive θρέψαι θρέψᾰσθαι θρεφθῆναι
participle m θρέψᾱς θρεψᾰ́μενος θρεφθείς
f θρέψᾱσᾰ θρεψᾰμένη θρεφθεῖσᾰ
n θρέψᾰν θρεψᾰ́μενον θρεφθέν
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔτρᾰφον, ἐτρᾰφόμην, ἐτρᾰ́φην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔτρᾰφον ἔτρᾰφες ἔτρᾰφε(ν) ἐτρᾰ́φετον ἐτρᾰφέτην ἐτρᾰ́φομεν ἐτρᾰ́φετε ἔτρᾰφον
subjunctive τρᾰ́φω τρᾰ́φῃς τρᾰ́φῃ τρᾰ́φητον τρᾰ́φητον τρᾰ́φωμεν τρᾰ́φητε τρᾰ́φωσῐ(ν)
optative τρᾰ́φοιμῐ τρᾰ́φοις τρᾰ́φοι τρᾰ́φοιτον τρᾰφοίτην τρᾰ́φοιμεν τρᾰ́φοιτε τρᾰ́φοιεν
imperative   τρᾰ́φε τρᾰφέτω τρᾰ́φετον τρᾰφέτων   τρᾰ́φετε τρᾰφόντων
middle indicative ἐτρᾰφόμην ἐτρᾰ́φου ἐτρᾰ́φετο ἐτρᾰ́φεσθον ἐτρᾰφέσθην ἐτρᾰφόμεθᾰ ἐτρᾰ́φεσθε ἐτρᾰ́φοντο
subjunctive τρᾰ́φωμαι τρᾰ́φῃ τρᾰ́φηται τρᾰ́φησθον τρᾰ́φησθον τρᾰφώμεθᾰ τρᾰ́φησθε τρᾰ́φωνται
optative τρᾰφοίμην τρᾰ́φοιο τρᾰ́φοιτο τρᾰ́φοισθον τρᾰφοίσθην τρᾰφοίμεθᾰ τρᾰ́φοισθε τρᾰ́φοιντο
imperative   τρᾰφοῦ τρᾰφέσθω τρᾰ́φεσθον τρᾰφέσθων   τρᾰ́φεσθε τρᾰφέσθων
passive indicative ἐτρᾰ́φην ἐτρᾰ́φης ἐτρᾰ́φη ἐτρᾰ́φητον ἐτρᾰφήτην ἐτρᾰ́φημεν ἐτρᾰ́φητε ἐτρᾰ́φησᾰν
subjunctive τρᾰφῶ τρᾰφῇς τρᾰφῇ τρᾰφῆτον τρᾰφῆτον τρᾰφῶμεν τρᾰφῆτε τρᾰφῶσῐ(ν)
optative τρᾰφείην τρᾰφείης τρᾰφείη τρᾰφεῖτον,
τρᾰφείητον		 τρᾰφείτην,
τρᾰφειήτην		 τρᾰφεῖμεν,
τρᾰφείημεν		 τρᾰφεῖτε,
τρᾰφείητε		 τρᾰφεῖεν,
τρᾰφείησᾰν
imperative   τρᾰ́φηθῐ τρᾰφήτω τρᾰ́φητον τρᾰφήτων   τρᾰ́φητε τρᾰφέντων
active middle passive
infinitive τρᾰφεῖν τρᾰφέσθαι τρᾰφῆναι
participle m τρᾰφών τρᾰφόμενος τρᾰφείς
f τρᾰφοῦσᾰ τρᾰφομένη τρᾰφεῖσᾰ
n τρᾰφόν τρᾰφόμενον τρᾰφέν
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: τέτροφᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τέτροφᾰ τέτροφᾰς τέτροφε(ν) τετρόφᾰτον τετρόφᾰτον τετρόφᾰμεν τετρόφᾰτε τετρόφᾱσῐ(ν)
subjunctive τετρόφω τετρόφῃς τετρόφῃ τετρόφητον τετρόφητον τετρόφωμεν τετρόφητε τετρόφωσῐ(ν)
optative τετρόφοιμῐ,
τετροφοίην		 τετρόφοις,
τετροφοίης		 τετρόφοι,
τετροφοίη		 τετρόφοιτον τετροφοίτην τετρόφοιμεν τετρόφοιτε τετρόφοιεν
imperative   τέτροφε τετροφέτω τετρόφετον τετροφέτων   τετρόφετε τετροφόντων
active
infinitive τετροφέναι
participle m τετροφώς
f τετροφυῖᾰ
n τετροφός
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: τέτραφᾰ, τέθραμμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τέτραφᾰ τέτραφᾰς τέτραφε(ν) τετράφᾰτον τετράφᾰτον τετράφᾰμεν τετράφᾰτε τετράφᾱσῐ(ν)
subjunctive τετράφω τετράφῃς τετράφῃ τετράφητον τετράφητον τετράφωμεν τετράφητε τετράφωσῐ(ν)
optative τετράφοιμῐ,
τετραφοίην		 τετράφοις,
τετραφοίης		 τετράφοι,
τετραφοίη		 τετράφοιτον τετραφοίτην τετράφοιμεν τετράφοιτε τετράφοιεν
imperative   τέτραφε τετραφέτω τετράφετον τετραφέτων   τετράφετε τετραφόντων
middle/
passive		 indicative τέθραμμαι τέθραψαι τέθραπται τέθραφθον τέθραφθον τεθράμμεθᾰ τέθραφθε τεθράπᾰται
subjunctive τεθραμμένος ὦ τεθραμμένος ᾖς τεθραμμένος ᾖ τεθραμμένω ἦτον τεθραμμένω ἦτον τεθραμμένοι ὦμεν τεθραμμένοι ἦτε τεθραμμένοι ὦσῐ(ν)
optative τεθραμμένος εἴην τεθραμμένος εἴης τεθραμμένος εἴη τεθραμμένοι εἴητον/εἶτον τεθραμμένω εἰήτην/εἴτην τεθραμμένοι εἴημεν/εἶμεν τεθραμμένοι εἴητε/εἶτε τεθραμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   τέθραψο τεθράφθω τέθραφθον τεθράφθων   τέθραφθε τεθράφθων
active middle/passive
infinitive τετραφέναι τεθρᾶφθαι
participle m τετραφώς τεθραμμένος
f τετραφυῖᾰ τεθραμμένη
n τετραφός τεθραμμένον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms
  • ἀνατρέφω (anatréphō)
  • ἀντεκτρέφω (antektréphō)
  • ἀντιτρέφω (antitréphō)
  • ἀποτρέφω (apotréphō)
  • διατρέφω (diatréphō)
  • ἐκτρέφω (ektréphō)
  • ἐντρέφω (entréphō)
  • ἐπανατρέφω (epanatréphō)
  • ἐπιτρέφω (epitréphō)
  • θρεπτῐκός (threptikós)
  • ἰχθυοτρόφος (ikhthuotróphos)
  • μετατρέφω (metatréphō)
  • παρατρέφω (paratréphō)
  • περιτρέφω (peritréphō)
  • προσανατρέφω (prosanatréphō)
  • προστρέφω (prostréphō)
  • προτρέφω (protréphō)
  • προϋποτρέφω (proüpotréphō)
  • συμπαρατρέφω (sumparatréphō)
  • συνανατρέφω (sunanatréphō)
  • συνδιατρέφω (sundiatréphō)
  • συνεκτρέφω (sunektréphō)
  • συντρέφω (suntréphō)
  • τρόφος (tróphos)
  • ὑποτρέφω (hupotréphō)

Further reading

Greek

Etymology

From Ancient Greek.

Verb

τρέφω • (tréfo) (simple past έθρεψα, passive τρέφομαι)

  1. (transitive) feed, nourish, maintain
  2. (intransitive) heal, be raised

Conjugation
τρέφω
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  τρέφω έτρεφα θα τρέφω να τρέφω
2s  τρέφεις έτρεφες θα τρέφεις να τρέφεις τρέφε
3s  τρέφει έτρεφε θα τρέφει να τρέφει
1p  τρέφουμε,  τρέφομε τρέφαμε θα τρέφουμε,  τρέφομε να τρέφουμε,  τρέφομε
2p  τρέφετε τρέφατε θα τρέφετε να τρέφετε τρέφετε
3p  τρέφουν,  τρέφουνε έτρεφαν,  τρέφαν,  τρέφανε θα τρέφουν,  τρέφουνε να τρέφουν,  τρέφουνε
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  θρέψω έθρεψα θα θρέψω να θρέψω
2s  θρέψεις έθρεψες θα θρέψεις να θρέψεις θρέψε
3s  θρέψει έθρεψε θα θρέψει να θρέψει
1p  θρέψουμε,  θρέψομε θρέψαμε θα θρέψουμε,  θρέψομε να θρέψουμε,  θρέψομε
2p  θρέψετε θρέψατε θα θρέψετε να θρέψετε θρέψτε
3p  θρέψουν,  θρέψουνε έθρεψαν,  θρέψαν,  θρέψανε θα θρέψουν,  θρέψουνε να θρέψουν,  θρέψουνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω θρέψει είχα θρέψει θα έχω θρέψει να έχω θρέψει
2s  έχεις θρέψει είχες θρέψει θα έχεις θρέψει να έχεις θρέψει έχε θρεμμένο
3s  έχει θρέψει είχε θρέψει θα έχει θρέψει να έχει θρέψει
1p  έχουμε θρέψει είχαμε θρέψει θα έχουμε θρέψει να έχουμε θρέψει
2p  έχετε θρέψει είχατε θρέψει θα έχετε θρέψει να έχετε θρέψει έχετε θρεμμένο
3p  έχουν θρέψει είχαν θρέψει θα έχουν θρέψει να έχουν θρέψει
Alternative* perfect:  έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) θρεμμένο
pluperfect:    είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) θρεμμένο
future perfect:    θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) θρεμμένο
subjunctive:    να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) θρεμμένο
Participle:   τρέφοντας Non-finite ‡   θρέψει 219, 1h
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.