απολογούμαι

See also: ἀπολογοῦμαι

Greek

Alternative forms

sense: excuse myself

  • απολογιέμαι (apologiémai, “I reply; I apologize”)
  • απολογιούμαι (apologioúmai) (vernacular, literature)
  • απηλογιέμαι (apilogiémai) (vernacular, literature)

Etymology

From Ancient Greek ἀπολογέομαι / -οῦμαι (apologéomai / apologéomai “to speak in one’s defense”‎).

Pronunciation
  • IPA(key): /apoloˈɣume/
  • Hyphenation: α‧πο‧λο‧γού‧μαι

Verb

απολογούμαι • (apologoúmai) deponent (simple past απολογήθηκα)

  1. (law) defend oneself, plea
  2. excuse oneself, justify oneself, explain oneself
    Δεν πιστεύω πως πρέπει να απολογηθώ για ό,τι έκανα, ούτε να να δικαιολογηθώ σε κανέναν!
    Den pistévo pos prépei na apologithó gia ó,ti ékana, oúte na na dikaiologithó se kanénan!
    I don't believe I have to apologize for what I have done, or explain myself to anyone!
  3. (Cypriot idiom)[1] I apologize
    Synonym: ζητώ συγγνώμη (zitó syngnómi) (standard)

Conjugation
απολογούμαι
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  απολογούμαι απολογιόμουν,  απολογιόμουνα θα απολογούμαι να απολογούμαι
2s  απολογείσαι απολογιόσουν,  απολογιόσουνα θα απολογείσαι να απολογείσαι  —
3s  απολογείται απολογιόταν,  απολογιότανε θα απολογείται να απολογείται
1p  απολογούμαστε,  απολογόμαστε απολογιόμαστε,  απολογιόμασταν θα απολογούμαστε να απολογούμαστε
2p  απολογείστε,  απολογόσαστε απολογιόσαστε,  απολογιόσασταν θα απολογείστε να απολογείστε απολογείστε
3p  απολογούνται απολογιόνταν,  απολογιούνταν,  απολογιόντουσαν,  απολογιόντανε θα απολογούνται να απολογούνται
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  απολογηθώ απολογήθηκα θα απολογηθώ να απολογηθώ
2s  απολογηθείς απολογήθηκες θα απολογηθείς να απολογηθείς απολογήσου
3s  απολογηθεί απολογήθηκε θα απολογηθεί να απολογηθεί
1p  απολογηθούμε απολογηθήκαμε θα απολογηθούμε να απολογηθούμε
2p  απολογηθείτε απολογηθήκατε θα απολογηθείτε να απολογηθείτε απολογηθείτε
3p  απολογηθούν,  απολογηθούνε απολογήθηκαν,  απολογηθήκανε,  απολογηθήκαν θα απολογηθούν,  θα απολογηθούνε να απολογηθούν,  να απολογηθούνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω απολογηθεί είχα απολογηθεί θα έχω απολογηθεί να έχω απολογηθεί
2s  έχεις απολογηθεί είχες απολογηθεί θα έχεις απολογηθεί να έχεις απολογηθεί
3s  έχει απολογηθεί είχε απολογηθεί θα έχει απολογηθεί να έχει απολογηθεί
1p  έχουμε απολογηθεί είχαμε απολογηθεί θα έχουμε απολογηθεί να έχουμε απολογηθεί
2p  έχετε απολογηθεί είχατε απολογηθεί θα έχετε απολογηθεί να έχετε απολογηθεί
3p  έχουν απολογηθεί είχαν απολογηθεί θα έχουν απολογηθεί να έχουν απολογηθεί
Participle:    — Non-finite ‡   απολογηθεί 75 pass2 ούμαι1
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.

Synonyms

(excuse myself):

  • δικαιολογούμαι (dikaiologoúmai, “I make excuses for myself”) (active: δικαιολογώ)
  • also see Alternatives
  • αναπολόγητα (anapológita, adverb)
  • αναπολόγητος (anapológitos, “who has not defended oneself”)
  • απολογητής m (apologitís)
  • απολογητική f (apologitikí) (theology)
  • απολογητικά (apologitiká, “apologetically”, adverb)
  • απολογητικός (apologitikós, “apologetic”)
  • απολογητικώς (apologitikós, “apologetically, in defence”, adverb) (formal)
  • απολογία f (apología, “apology”)
    • απολογιά f (apologiá, “apology”) (vernacular, literature)
  • απολογιέμαι (apologiémai, “I reply; I apologize”)
    • απηλογιέμαι (apilogiémai), απολογιούμαι (apologioúmai) (vernacular, literature)
  • απολογισμός m (apologismós)
  • απολογιστικά (apologistiká, adverb)
  • απολογιστικός (apologistikós)
  • απολογιστικώς (apologistikós, adverb) (formal)
  • απολογούμενος (apologoúmenos, “one presently defending himself”, participle)

References
  1. Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας [Modern Greek Dictionary] (in Greek), 2nd edition, Athens: Lexicology Centre

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.