αναπολόγητος
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀναπολόγητος (anapológētos, “without excuse or defence”)
Adjective
αναπολόγητος • (anapológitos) m (feminine αναπολόγητη, neuter αναπολόγητο)
Declension
declension of αναπολόγητος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αναπολόγητος | αναπολόγητη | αναπολόγητο | αναπολόγητοι | αναπολόγητες | αναπολόγητα |
| genitive | αναπολόγητου | αναπολόγητης | αναπολόγητου | αναπολόγητων | αναπολόγητων | αναπολόγητων |
| accusative | αναπολόγητο | αναπολόγητη | αναπολόγητο | αναπολόγητους | αναπολόγητες | αναπολόγητα |
| vocative | αναπολόγητε | αναπολόγητη | αναπολόγητο | αναπολόγητοι | αναπολόγητες | αναπολόγητα |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.