αναταράζω

Greek

Alternative forms

Etymology

From Ancient Greek ᾰ̓νᾰτᾰράσσω (anatarássō) / ᾰ̓νᾰτᾰράττω (anataráttō), in the pattern of change of ταράσσω (tarássō) > ταράζω (tarázo). Morphologically, from ανα- (“re-”) +‎ ταράζω (“shake”).

Pronunciation
  • IPA(key): /a.na.taˈra.zo/
  • Hyphenation: α‧να‧τα‧ρά‧ζω

Verb

αναταράζω • (anatarázo) (simple past ανατάραξα, passive αναταράζομαι)

  1. shake, agitate, stir

Conjugation
αναταράζω   αναταράζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg αναταράζω (→αναταράσσω1) αναταράξω αναταράζομαι αναταραχτώ2
2 sg αναταράζεις αναταράξεις αναταράζεσαι αναταραχτείς
3 sg αναταράζει αναταράξει αναταράζεται αναταραχτεί
1 pl αναταράζουμε, [‑ομε] αναταράξουμε, [‑ομε] αναταραζόμαστε αναταραχτούμε
2 pl αναταράζετε αναταράξετε αναταράζεστε, αναταραζόσαστε αναταραχτείτε
3 pl αναταράζουν(ε) αναταράξουν(ε) αναταράζονται αναταραχτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg ανατάραζα ανατάραξα αναταραζόμουν(α) αναταράχτηκα2
2 sg ανατάραζες ανατάραξες αναταραζόσουν(α) αναταράχτηκες
3 sg ανατάραζε ανατάραξε αναταραζόταν(ε) αναταράχτηκε
1 pl αναταράζαμε αναταράξαμε αναταραζόμασταν, (‑όμαστε) αναταραχτήκαμε
2 pl αναταράζατε αναταράξατε αναταραζόσασταν, (‑όσαστε) αναταραχτήκατε
3 pl ανατάραζαν, αναταράζαν(ε) ανατάραξαν, αναταράξαν(ε) αναταράζονταν, (αναταραζόντουσαν) αναταράχτηκαν, αναταραχτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα αναταράζω ➤ θα αναταράξω ➤ θα αναταράζομαι ➤ θα αναταραχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα αναταράζεις, … θα αναταράξεις, … θα αναταράζεσαι, … θα αναταραχτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … αναταράξει   έχω, έχεις, … αναταραχτεί
  είμαι, είσαι, … αναταραγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … αναταράξει   είχα, είχες, … αναταραχτεί
  ήμουν, ήσουν, … αναταραγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … αναταράξει   θα έχω, θα έχεις, … αναταραχτεί
  θα είμαι, θα είσαι, … αναταραγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg ανατάραζε ανατάραξε — αναταράξου
2 pl αναταράζετε αναταράξτε, αναταράχτε αναταράζεστε αναταραχτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ αναταράζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας αναταράξει ➤ αναταραγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ αναταράξει αναταραχτεί
Notes    1. Older, formal version of the verb, also found in modern compounds.
 2. Also formal alternatives with learned {-χθ-} (αναταράχθηκα) from the verb αναταράσσω.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.