αναταραχή
Greek
Noun
αναταραχή • (anatarachí) f (plural αναταραχές)
- unrest, disturbance
- Οι απολύσεις προκάλεσαν αναταραχή μεταξύ των εργατών.
- Oi apolýseis prokálesan anatarachí metaxý ton ergatón.
- The layoffs caused unrest among the workers.
Declension
declension of αναταραχή
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αναταραχή • | αναταραχές • |
| genitive | αναταραχής • | αναταραχών • |
| accusative | αναταραχή • | αναταραχές • |
| vocative | αναταραχή • | αναταραχές • |
Coordinate terms
- ανατάραξη f (anatáraxi, “agitation”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.