ανατάραξη
Greek
Noun
ανατάραξη • (anatáraxi) f (plural αναταράξεις)
- disturbance, turmoil (the effect or the result)
- αναταράξεις του αεροπλάνου λόγω κενών αέρος
- anataráxeis tou aeroplánou lógo kenón aéros
- disturbance in the aircraft due to air turbulence
Declension
declension of ανατάραξη
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ανατάραξη • | αναταράξεις • |
| genitive | ανατάραξης • αναταράξεως • | αναταράξεων • |
| accusative | ανατάραξη • | αναταράξεις • |
| vocative | ανατάραξη • | αναταράξεις • |
Coordinate terms
- αναταραχή f (anatarachí, “disturbance”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.