zsinat

Hungarian

Etymology

[around 1519] Borrowed from Latin synodus, from Ancient Greek σύνοδος (súnodos, assembly, meeting), from σύν (sún, with) + ὁδός (hodós, way, path).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈʒinɒt]
  • Hyphenation: zsi‧nat

Noun

zsinat (plural zsinatok)

  1. (religion) synod (an ecclesiastic council or meeting to consult on church matters)
    Synonym: szinódus
  2. (figuratively, colloquial) clatter, noise, clamor (noisy talk or chatter)
    Synonyms: lárma, zsibongás, zaj, ribillió, zajongás, ricsaj

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative zsinat zsinatok
accusative zsinatot zsinatokat
dative zsinatnak zsinatoknak
instrumental zsinattal zsinatokkal
causal-final zsinatért zsinatokért
translative zsinattá zsinatokká
terminative zsinatig zsinatokig
essive-formal zsinatként zsinatokként
essive-modal
inessive zsinatban zsinatokban
superessive zsinaton zsinatokon
adessive zsinatnál zsinatoknál
illative zsinatba zsinatokba
sublative zsinatra zsinatokra
allative zsinathoz zsinatokhoz
elative zsinatból zsinatokból
delative zsinatról zsinatokról
ablative zsinattól zsinatoktól
Possessive forms of zsinat
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. zsinatom zsinataim
2nd person sing. zsinatod zsinataid
3rd person sing. zsinata zsinatai
1st person plural zsinatunk zsinataink
2nd person plural zsinatotok zsinataitok
3rd person plural zsinatuk zsinataik

Derived terms

  • zsinatol

References

  1. Zaicz, Gábor. Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (’Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.