yırtmaq

Azerbaijani

Etymology

From Proto-Turkic *yīr-, *yï̄r- (“to split lengthwise; to break, tear”). Possibly a doublet of cırmaq (“to tear apart”). Cognate with Turkish yırtmak, see there for more.

Pronunciation

IPA^(key): [jɯrtˈmɑχ]
Hyphenation: yırt‧maq

Verb

yırtmaq

(transitive) to wear out
(transitive) to tear, rend, lacerate

Conjugation

Conjugation of yırtmaq

positive
subject non-past participle			yırtan
subject past participle			yırtmış
non-subject participle	with undefined agent		yırtdıq
non-subject participle	with defined agent		(mənim +) yırtdığım	(sənin +) yırtdığın	(gen. agent +) yırtdığı	(bizim +) yırtdığımız	(sizin +) yırtdığınız	(gen. agent +) yırtdığı or yırtdıqları
converb			yırtıb
infinitive			yırtmaq
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	yırtıram	yırtırsan	yırtır	yırtırıq	yırtırsınız	yırtırlar
	present	perfect	yırtmışam	yırtmışsan	yırtmışdır	yırtmışıq	yırtmışsınız	yırtmışdırlar
	past	simple	yırtdım	yırtdın	yırtdı	yırtdıq	yırtdınız	yırtdılar
		continuous	yırtırdım	yırtırdın	yırtırdı	yırtırdıq	yırtırdınız	yırtırdılar
		perfect	yırtmışdım	yırtmışdın	yırtmışdı	yırtmışdıq	yırtmışdınız	yırtmışdılar
	future	definite	yırtacağam	yırtacaqsan	yırtacaqdır	yırtacağıq	yırtacaqsınız	yırtacaqdırlar
	future	indefinite	yırtaram	yırtarsan	yırtar	yırtarıq	yırtarsınız	yırtarlar
	future-in-the-past	definite	yırtacaqdım	yırtacaqdın	yırtacaqdı	yırtacaqdıq	yırtacaqdınız	yırtacaqdılar
	future-in-the-past	indefinite	yırtardım	yırtardın	yırtardı	yırtardıq	yırtardınız	yırtardılar
conditional	present		yırtsam	yırtsan	yırtsa	yırtsaq	yırtsanız	yırtsalar
conditional	past		yırtsaydım	yırtsaydın	yırtsaydı	yırtsaydıq	yırtsaydınız	yırtsaydılar
subjunctive			yırtam	yırtasan	yırta	yırtaq	yırtasınız	yırtalar
hortative			yırtasıyam	yırtasısan	yırtasıdır	yırtasıyıq	yırtasısınız	yırtasıdırlar
obligational	present		yırtmalıyam	yırtmalısan	yırtmalıdır	yırtmalıyıq	yırtmalısınız	yırtmalıdırlar
obligational	past		yırtmalıydım	yırtmalıydın	yırtmalıydı	yırtmalıydıq	yırtmalıydınız	yırtmalıydılar
imperative			yırtım	yırt	yırtsın	yırtaq	yırtın	yırtsınlar

negative
subject non-past participle			yırtmayan
subject past participle			yırtmamış
non-subject participle	with undefined agent		yırtmadıq
non-subject participle	with defined agent		(mənim +) yırtmadığım	(sənin +) yırtmadığın	(gen. agent +) yırtmadığı	(bizim +) yırtmadığımız	(sizin +) yırtmadığınız	(gen. agent +) yırtmadığı or yırtmadıqları
converb			yırtmayıb
infinitive			yırtmamaq
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	yırtmıram	yırtmırsan	yırtmır	yırtmırıq	yırtmırsınız	yırtmırlar
	present	perfect	yırtmamışam	yırtmamışsan	yırtmamışdır	yırtmamışıq	yırtmamışsınız	yırtmamışdırlar
	past	simple	yırtmadım	yırtmadın	yırtmadı	yırtmadıq	yırtmadınız	yırtmadılar
		continuous	yırtmırdım	yırtmırdın	yırtmırdı	yırtmırdıq	yırtmırdınız	yırtmırdılar
		perfect	yırtmamışdım	yırtmamışdın	yırtmamışdı	yırtmamışdıq	yırtmamışdınız	yırtmamışdılar
	future	definite	yırtmayacağam	yırtmayacaqsan	yırtmayacaqdır	yırtmayacağıq	yırtmayacaqsınız	yırtmayacaqdırlar
	future	indefinite	yırtmaram	yırtmarsan	yırtmaz	yırtmarıq	yırtmarsınız	yırtmazlar
	future-in-the-past	definite	yırtmayacaqdım	yırtmayacaqdın	yırtmayacaqdı	yırtmayacaqdıq	yırtmayacaqdınız	yırtmayacaqdılar
	future-in-the-past	indefinite	yırtmazdım	yırtmazdın	yırtmazdı	yırtmazdıq	yırtmazdınız	yırtmazdılar
conditional	present		yırtmasam	yırtmasan	yırtmasa	yırtmasaq	yırtmasanız	yırtmasalar
conditional	past		yırtmasaydım	yırtmasaydın	yırtmasaydı	yırtmasaydıq	yırtmasaydınız	yırtmasaydılar
subjunctive			yırtmayam	yırtmayasan	yırtmaya	yırtmayaq	yırtmayasınız	yırtmayalar
hortative			yırtmayasıyam	yırtmayasısan	yırtmayasıdır	yırtmayasıyıq	yırtmayasısınız	yırtmayasıdırlar
obligational	present		yırtmamalıyam	yırtmamalısan	yırtmamalıdır	yırtmamalıyıq	yırtmamalısınız	yırtmamalıdırlar
obligational	past		yırtmamalıydım	yırtmamalıydın	yırtmamalıydı	yırtmamalıydıq	yırtmamalıydınız	yırtmamalıydılar
imperative			yırtmayım	yırtma	yırtmasın	yırtmayaq	yırtmayın	yırtmasınlar

Derived terms

yırtıcı (“predator”)

Crimean Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *yīr-.

Verb

yırtmaq

to lacerate
to tear

Conjugation of yırtmaq

infinitive / verbal noun			yırtmaq
past participle			yırtqan
imperative (second person singular)			yırt
present tense (third person singular)			yırta
past tense (third person singular)			yırtdı

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.