séan

See also: Appendix:Variations of "sean"

Irish

Pronunciation
  • IPA(key): /ʃeːnˠ/

Etymology 1

From Old Irish sén, from Latin signum.

Alternative forms

Noun

séan m (genitive singular séin, nominative plural séana)

  1. sign, omen
  2. good luck, prosperity, happiness
    Sonas agus séan ort.
    May you be happy and prosperous.
    ár lá séin ― our lucky day
  3. (mathematics) index
Declension
Declension of séan

First declension

Bare forms:

Case Singular Plural
Nominative séan séana
Vocative a shéin a shéana
Genitive séin séan
Dative séan séana

Forms with the definite article:

Case Singular Plural
Nominative an séan na séana
Genitive an tséin na séan
Dative leis an séan

don séan

 leis na séana
Derived terms

Verb

séan (present analytic séanann, future analytic séanfaidh, verbal noun séanadh, past participle séanta)

  1. (transitive) to mark with a sign, to bless
Conjugation
First Conjugation (A)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present séanaim séanann tú;
séanair†		 séanann sé, sí séanaimid séanann sibh séanann siad;
séanaid†		 a shéanann; a shéanas /
a séanann*; a séanas*		 séantar
past shéan mé; shéanas shéan tú; shéanais shéan sé, sí shéanamar; shéan muid shéan sibh; shéanabhair shéan siad; shéanadar a shéan /
ar shéan*		 séanadh
past habitual shéanainn shéantá shéanadh sé, sí shéanaimis; shéanadh muid shéanadh sibh shéanaidís; shéanadh siad a shéanadh /
ar shéanadh*		 shéantaí
future séanfaidh mé;
séanfad		 séanfaidh tú;
séanfair†		 séanfaidh sé, sí séanfaimid;
séanfaidh muid		 séanfaidh sibh séanfaidh siad;
séanfaid†		 a shéanfaidh; a shéanfas /
a séanfaidh*; a séanfas*		 séanfar
conditional shéanfainn / séanfainn‡‡ shéanfá / séanfᇇ shéanfadh sé, sí / séanfadh sé, s퇇 shéanfaimis; shéanfadh muid / séanfaimis‡‡; séanfadh muid‡‡ shéanfadh sibh / séanfadh sibh‡‡ shéanfaidís; shéanfadh siad / séanfaidís‡‡; séanfadh siad‡‡ a shéanfadh /
ar shéanfadh*		 shéanfaí / séanfa퇇
subjunctive present go séana mé;
go séanad†		 go séana tú;
go séanair†		 go séana sé, sí go séanaimid;
go séana muid		 go séana sibh go séana siad;
go séanaid†		 — go séantar
past dá séanainn dá séantá dá séanadh sé, sí dá séanaimis;
dá séanadh muid		 dá séanadh sibh dá séanaidís;
dá séanadh siad		 — dá séantaí
imperative séanaim séan séanadh sé, sí séanaimis séanaigí;
séanaidh†		 séanaidís — séantar
verbal noun séanadh
past participle séanta

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

From Old Irish sénaid.

Verb

séan (present analytic séanann, future analytic séanfaidh, verbal noun séanadh, past participle séanta)

  1. (transitive and intransitive) to deny:
    1. to declare untrue
    2. to disavow, repudiate
    3. (with preposition ar) to refuse
Conjugation
First Conjugation (A)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present séanaim séanann tú;
séanair†		 séanann sé, sí séanaimid séanann sibh séanann siad;
séanaid†		 a shéanann; a shéanas /
a séanann*; a séanas*		 séantar
past shéan mé; shéanas shéan tú; shéanais shéan sé, sí shéanamar; shéan muid shéan sibh; shéanabhair shéan siad; shéanadar a shéan /
ar shéan*		 séanadh
past habitual shéanainn shéantá shéanadh sé, sí shéanaimis; shéanadh muid shéanadh sibh shéanaidís; shéanadh siad a shéanadh /
ar shéanadh*		 shéantaí
future séanfaidh mé;
séanfad		 séanfaidh tú;
séanfair†		 séanfaidh sé, sí séanfaimid;
séanfaidh muid		 séanfaidh sibh séanfaidh siad;
séanfaid†		 a shéanfaidh; a shéanfas /
a séanfaidh*; a séanfas*		 séanfar
conditional shéanfainn / séanfainn‡‡ shéanfá / séanfᇇ shéanfadh sé, sí / séanfadh sé, s퇇 shéanfaimis; shéanfadh muid / séanfaimis‡‡; séanfadh muid‡‡ shéanfadh sibh / séanfadh sibh‡‡ shéanfaidís; shéanfadh siad / séanfaidís‡‡; séanfadh siad‡‡ a shéanfadh /
ar shéanfadh*		 shéanfaí / séanfa퇇
subjunctive present go séana mé;
go séanad†		 go séana tú;
go séanair†		 go séana sé, sí go séanaimid;
go séana muid		 go séana sibh go séana siad;
go séanaid†		 — go séantar
past dá séanainn dá séantá dá séanadh sé, sí dá séanaimis;
dá séanadh muid		 dá séanadh sibh dá séanaidís;
dá séanadh siad		 — dá séantaí
imperative séanaim séan séanadh sé, sí séanaimis séanaigí;
séanaidh†		 séanaidís — séantar
verbal noun séanadh
past participle séanta

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
séan shéan
after an, tséan		 not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.