sjap

sjap m (plural sjappen, diminutive sjapje n or sjappie n)

1. (colloquial, obsolete) jenever, gin, or a portion of gin

From sjappietouwer, sjappetouwer. The affricative pronunciation may be influenced by English chap.

• chap

• IPA^(key): /ʃɑp/, /tʃɑp/

sjap m (plural sjappen, diminutive sjapje n or sjappie n)

1. (slang, derogatory) a nasty, anti-social (young) male, often considered uncivilised
   • 1895, Johan Thorn-Prikker, "December 1894.", in Tweemaandelijksch Tijdschrift, vol. 2, 106.

     Natuurlijk is geld de oorzaak van alle moord en slechtheid, dat is bekend, maar waarom wordt de mindere man, ik bedoel de werkman, door alle sjappen als een soort dier aangezien?

   • 1914, Israël Querido, "Van Nes en Zeedijk", in De Jordaan. Amsterdamsch epos, part 2, Scheltens & Giltay (10th ed. undated, first ed. 1914), 60.

     Het stonk er eeuwig en niks dan chappies zwabberden om je heen.

2. (slang, dated) a good egg, fine guy, trump
   • 1918, "Leestafel", in Onze Eeuw, vol. 18, 125.

     Ach, het is eene kleine kunst, lijkt me, om tegenover elkaar te stellen de hyper-conservatieve edellieden uit een dorp - een graaf, een baron, een jonkheer, enkele freules - en een ‘rijken sjap’, zooals de parvenu zichzelven noemt.

     Oh well, it must be an easy trick, methinks, to stir up the hyper-conservative nobles from a village - an earl, a baron, a squire, a couple of noblewomen - and a ‘rich trump’, as the upstart calls himself, against each other.

   • 1926, Cornélie Noordwal, Pernsion Brocke, Bruna, 226.

     ‘Wat een goeie sjap was Theo toch; wat een beste goeie vent. (...)’

     ‘What a fine chap Theo was; what a great good egg. (...)’

sjap c (plural sjappen, diminutive sjapje n)

1. (historical) chop, a stamp or seal used in East Asia.

sjap m (plural sjappen, diminutive sjapje n)

1. (historical) shovel, spade, used in the Caribbean