sacro

See also: sacro-

Galician

Etymology

Borrowed from Latin sacer, sacrum. Cf. also the inherited sagro.

Adjective

sacro m (feminine singular sacra, masculine plural sacros, feminine plural sacras)

  1. sacred
    Synonym: sagrado

Noun

sacro m (plural sacros)

  1. (anatomy) sacrum

Italian

Etymology

From Latin sacrum, accusative case form of sacer, from Proto-Italic *sakros, from Proto-Indo-European *sh₂krós, derived from the root *seh₂k- (to sanctify, to make a treaty).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsa.kro/, [ˈs̪äːkr̺o̞]
  • Stress: sàcro
  • Hyphenation: sa‧cro

Adjective

sacro (feminine singular sacra, masculine plural sacri, feminine plural sacre)

  1. sacred

Derived terms

Noun

sacro m (plural sacri)

  1. (anatomy) sacrum
    Synonym: osso sacro

Anagrams


Latin

Etymology

From sacer (sacred, holy).

Pronunciation

Verb

sacrō (present infinitive sacrāre, perfect active sacrāvī, supine sacrātum); first conjugation

  1. I declare or set apart as sacred; consecrate, dedicate, hallow or devote; sanctify, enshrine
  2. I doom or devote to destruction, declare accursed, condemn
  3. (of a deity) I hold, worship or honor as sacred
  4. (by extension) I render imperishable, deify, immortalize

Inflection

   Conjugation of sacro (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present sacrō sacrās sacrat sacrāmus sacrātis sacrant
imperfect sacrābam sacrābās sacrābat sacrābāmus sacrābātis sacrābant
future sacrābō sacrābis sacrābit sacrābimus sacrābitis sacrābunt
perfect sacrāvī sacrāvistī, sacrāsti1 sacrāvit sacrāvimus sacrāvistis, sacrāstis1 sacrāvērunt, sacrāvēre
pluperfect sacrāveram sacrāverās sacrāverat sacrāverāmus sacrāverātis sacrāverant
future perfect sacrāverō sacrāveris sacrāverit sacrāverimus sacrāveritis sacrāverint
passive present sacror sacrāris, sacrāre sacrātur sacrāmur sacrāminī sacrantur
imperfect sacrābar sacrābāris, sacrābāre sacrābātur sacrābāmur sacrābāminī sacrābantur
future sacrābor sacrāberis, sacrābere sacrābitur sacrābimur sacrābiminī sacrābuntur
perfect sacrātus + present active indicative of sum
pluperfect sacrātus + imperfect active indicative of sum
future perfect sacrātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present sacrem sacrēs sacret sacrēmus sacrētis sacrent
imperfect sacrārem sacrārēs sacrāret sacrārēmus sacrārētis sacrārent
perfect sacrāverim sacrāverīs sacrāverit sacrāverimus sacrāveritis sacrāverint
pluperfect sacrāvissem, sacrāssem1 sacrāvissēs, sacrāsses1 sacrāvisset, sacrāsset1 sacrāvissēmus, sacrāssemus1 sacrāvissētis, sacrāssetis1 sacrāvissent, sacrāssent1
passive present sacrer sacrēris, sacrēre sacrētur sacrēmur sacrēminī sacrentur
imperfect sacrārer sacrārēris, sacrārēre sacrārētur sacrārēmur sacrārēminī sacrārentur
perfect sacrātus + present active subjunctive of sum
pluperfect sacrātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present sacrā sacrāte
future sacrātō sacrātō sacrātōte sacrantō
passive present sacrāre sacrāminī
future sacrātor sacrātor sacrantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives sacrāre sacrāvisse, sacrāsse1 sacrātūrus esse sacrārī sacrātus esse sacrātum īrī
participles sacrāns sacrātūrus sacrātus sacrandus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
sacrāre sacrandī sacrandō sacrandum sacrātum sacrātū

1At least one rare poetic syncopated perfect form is attested.

Derived terms

Descendants

Adjective

sacrō

  1. dative masculine singular of sacer
  2. ablative masculine singular of sacer
  3. dative neuter singular of sacer
  4. ablative neuter singular of sacer

References

  • sacro in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • sacro in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • sacro in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • sacro in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016

Portuguese

Etymology

Borrowed from Latin sacrum (holy), from sacer (sacred, holy), from Proto-Indo-European *seh₂k- (to sanctify, to make a treaty).

Pronunciation

Adjective

sacro m (feminine singular sacra, masculine plural sacros, feminine plural sacras, comparable)

  1. sacred
    Synonyms: sagrado, santo, venerável

Derived terms

Noun

sacro m (plural sacros)

  1. sacrum (bone)

Hypernyms


Spanish

Etymology

Borrowed from Latin sacer, sacrum.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsakɾo/

Adjective

sacro (feminine singular sacra, masculine plural sacros, feminine plural sacras) (superlative sacratísimo)

  1. sacred
    Synonyms: sagrado, santo
  2. (anatomy) sacral (of the sacrum)

Derived terms

Noun

sacro m (plural sacros)

  1. (anatomy) sacrum

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.