polaczek

Polish

Etymology

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔˈla.t͡ʂɛk/

Noun

polaczek m pers

  1. (derogatory) Polack, Pole, Polish person
    • 2001, alergen, No Polaczki, chcieliœcie to macie., pl.soc.polityka.wybory
      A ty KIM jesteś jeżeli nie polaczkiem?
    • 2003, Pizzer, ot kato-casprowa inteligencja polaczków, alt.pl.popieram.ateizm
      zgadzam się - polaczki takie jak ty doi niczego się nie nadają - tylko w dupę debilom potrafią włazić... trochę to mało...
    • 2004, Rafal 'Raf256' Maj, [bcb] sprzedaż żródeł, pl.comp.lang.c
      Typowy polaczek-zlodziej, tylko kombinuje jak by tu ukrasc, jak oszukac, jak obejsce przepisy. Zycze Ci aby inny polaczek tak samo kiedys twoj program ukradl.
    • 2014, boukun, Polacy rozpierdolili Ukrainę, pl.soc.polityka
      Jak zwykle polaczki rozpierdalają świat i porządek, jak zwykle szukamy sobie wrogów.

Usage notes

Used while implying a quality of unculturedness, closed-mindedness, parsimony or an inferiority complex. Often not capitalised, unlike most nouns referring to nationalities.

Declension

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.