lama

See also: Lama, láma, lāma, lamă, lǎma, and La Mã

English

a lama

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlɑː.mə/
  • Rhymes: -ɑːmə
  • Homophone: llama

Etymology 1

From Tibetan བླ་མ (bla ma).

Noun

lama (plural lamas)

  1. A master of Tibetan Buddhism.
Translations

Further reading

Etymology 2

Noun

lama (plural lamas)

  1. Alternative form of llama

Anagrams


Blagar

Noun

lama

  1. plate

References


Dutch

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlaː.maː/
  • (file)
  • Hyphenation: la‧ma

Etymology 1

Borrowed from Spanish llama, from Quechua llama.

Noun

lama m (plural lama's, diminutive lamaatje n)

  1. llama, Lama glama
    Synonym: schaapkameel

Etymology 2

Ultimately from Tibetan བླ་མ (bla ma). This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Noun

lama m (plural lama's, diminutive lamaatje n)

  1. Buddhist lama
Derived terms

Anagrams


Faroese

Etymology

Borrowed from Spanish llama, from Quechua llama.

Noun

lama f (genitive singular lamu, plural lamur)

  1. llama

Declension

Declension of lama
f1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative lama laman lamur lamurnar
accusative lamu lamuna lamur lamurnar
dative lamu lamuni lamum lamunum
genitive lamu lamunnar lama lamanna

Finnish

Etymology 1

Borrowed from (or akin to) Proto-Germanic *lamaz (lame, withered; defective). Cognates include Estonian lamama (to lie down).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlɑmɑ/, [ˈlɑmɑ]

Noun

lama

  1. (economics) depression
    Talous on lamassa.
    The economy is in a depression.
  2. paralysis, depression (state of being inable to act)
    Hallituksen päätöksenteko on lamassa.
    Government's decisionmaking is in a paralysis.
Declension
Inflection of lama (Kotus type 9/kala, no gradation)
nominative lama lamat
genitive laman lamojen
partitive lamaa lamoja
illative lamaan lamoihin
singular plural
nominative lama lamat
accusative nom. lama lamat
gen. laman
genitive laman lamojen
lamainrare
partitive lamaa lamoja
inessive lamassa lamoissa
elative lamasta lamoista
illative lamaan lamoihin
adessive lamalla lamoilla
ablative lamalta lamoilta
allative lamalle lamoille
essive lamana lamoina
translative lamaksi lamoiksi
instructive lamoin
abessive lamatta lamoitta
comitative lamoineen
Synonyms
Derived terms
Compounds

Etymology 2

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlɑ(ː)mɑ/, [ˈlɑ(ː)mɑ]

Noun

lama

  1. (Buddhism) lama
Derived terms

Anagrams


French

Pronunciation

  • IPA(key): /la.ma/

Etymology 1

From Spanish llama, from Quechua llama.

Noun

lama m (plural lamas)

  1. llama

Etymology 2

From Tibetan བླ་མ (bla ma).

Noun

lama m (plural lamas)

  1. (Buddhism) lama

Etymology 3

Inflected forms.

Verb

lama

  1. third-person singular past historic of lamer

Further reading


Galician

Lama ("mud")

Etymology

Either from Latin lāma (marshy place, bog), or from a pre-Roman substrate of Iberia but having the same ultimate origin.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlama̝/

Noun

lama f (plural lamas)

  1. mud
    Onde moitos cuspen, lama fan.
    Where many people spit, they make mud.
    (proverb)
    Synonyms: lodo, trollo
  2. wet meadow; marsh
    Synonyms: lameiro, lamela

Derived terms

  • Lama
  • Lamaboa
  • Lamagrande
  • Lamalonga
  • Lamamá
  • Lamas
  • lamacento
  • lamagorza
  • lamazal
  • lameira
  • Lameira
  • lameiro
  • Lameiro
  • lamela
  • Lamiña
  • Lamosa
  • lamoso
  • lamugueiro
  • namela

References

  • lama” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006-2012.
  • lama” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006-2016.
  • lama” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006-2013.
  • lama” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • lama” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
  1. Coromines, Joan; Pascual, José A. (1991–1997). Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico. Madrid: Gredos, s.v. lama.
  2. Cf. De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, page 324.

Hawaiian

Etymology

From Proto-Polynesian *rama, from Proto-Malayo-Polynesian (compare Maori rama (torch), Malay damar (resin, torch)).

Noun

lama

  1. torch
  2. light

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlaːma/
  • Rhymes: -aːma

Verb

lama (weak verb, third-person singular past indicative lamaði, supine lamað)

  1. to lame, cripple

Conjugation

Adjective

lama (invariable)

  1. lame

Indonesian

Pronunciation

  • IPA(key): /la.ma/

Adjective

lama (plural lama-lama)

  1. long (Time)

Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈla.ma/, [ˈl̺äːmä]
  • Hyphenation: là‧ma

Etymology 1

Borrowed from French lame, from Latin lāmina. Doublet of lamina.

Noun

lama f (plural lame)

  1. blade (of a razor or sword)
Derived terms

Etymology 2

From Tibetan བླ་མ (bla ma).

Noun

lama m (invariable)

  1. lama (religious person)

Etymology 3

Borrowed from Spanish llama, from Quechua llama.

Noun

lama m (plural lami)

  1. llama

Etymology 4

From Latin lāma.

Noun

lama f (plural lame)

  1. bog, fen

Anagrams


Latin

Etymology

For *lacma, from Proto-Indo-European *lak-. Cognate with Latin lacus.

Noun

lāma f (genitive lāmae); first declension

  1. slough, bog, fen
Declension

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative lāma lāmae
Genitive lāmae lāmārum
Dative lāmae lāmīs
Accusative lāmam lāmās
Ablative lāmā lāmīs
Vocative lāma lāmae
Descendants
  • Asturian: llama
  • Galician: lama
  • Italian: lama
  • Mozarabic: ليامة (lyama)
  • Portuguese: lama
  • Spanish: lama

References

  • lama in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • lama in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • lama in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
  • lama in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • lama in William Smith, editor (1854, 1857) A Dictionary of Greek and Roman Geography, volume 1 & 2, London: Walton and Maberly

Latvian

Noun

lama f (4th declension)

  1. llama

Declension

Noun

lama m (4th declension)

  1. lama

Declension


Malay

Adjective

lama

  1. long

See also


Northern Sami

Pronunciation

  • (Kautokeino) IPA(key): /ˈlama/

Verb

lama

  1. inflection of lapmat:
    1. present indicative connegative
    2. second-person singular imperative
    3. imperative connegative

Norwegian Bokmål

Etymology

From Spanish llama and Quechua llama (sense 1)
From Tibetan བླ་མ (bla ma) (sense 2)

Noun

lama m (definite singular lamaen, indefinite plural lamaer, definite plural lamaene)

  1. a llama (South American mammal)
  2. a lama (Buddhist monk or spiritual leader)

References


Norwegian Nynorsk

Etymology

From Spanish llama and Quechua llama (sense 1)
From Tibetan བླ་མ (bla ma) (sense 2)

Noun

lama m (definite singular lamaen, indefinite plural lamaer or lamaar, definite plural lamaene or lamaane)

  1. a llama (South American mammal)
  2. a lama (Buddhist monk or spiritual leader)

References


Novial

Noun

lama f (plural lamas)

  1. llama

Old English

Etymology

From Proto-Germanic *lamaz.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlɑmɑ/

Adjective

lama

  1. lame

Descendants


Papiamentu

Alternative forms

  • laman (alternative spelling)

Etymology

From Spanish la mar and Portuguese mar and Kabuverdianu már.

Compare Nahuatl láma̱r.

Noun

lama

  1. sea
  2. ocean
  3. beach

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈla.ma/
  • (file)

Etymology 1

lama (#1)

From Spanish llama, from Quechua

Noun

lama f

  1. llama
Declension

Etymology 2

From Tibetan བླ་མ (bla ma)

Noun

lama m pers

  1. lama
Declension

Etymology 3

From French lame.

Noun

lama f

  1. lamé (fabric)
Declension

Further reading

  • lama in Polish dictionaries at PWN

Portuguese

lama

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlɐ.mɐ/
  • Rhymes: -ama

Etymology 1

From Old Portuguese lama, from Latin lāma (swamp).

Noun

lama f (uncountable)

  1. mud (soil and water)
    Synonyms: barro, lodo
Derived terms
  • lama vermelha

Etymology 2

From Tibetan བླ་མ (bla ma, lama).

Noun

lama m (plural lamas)

  1. lama (master of Tibetan Buddhism)

Etymology 3

Noun

lama m or f (in variation) (plural lamas)

  1. Alternative form of lhama

Further reading


Slovak

Etymology

Borrowed from Spanish llama, from Quechua llama.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɫama/

Noun

lama f (genitive singular lamy, nominative plural lamy, genitive plural lám, declension pattern of žena)

  1. (zoology) llama

Declension

Derived terms

References

  • lama in Slovak dictionaries at korpus.sk

Slovene

Etymology 1

From Spanish llama, from Quechua llama.

Pronunciation

  • IPA(key): /làːma/

Noun

láma f

  1. llama (South Americal mammal of the camel family, Llama glama)
Inflection
Feminine, a-stem
nom. sing. láma
gen. sing. láme
singular dual plural
nominative láma lámi láme
accusative lámo lámi láme
genitive láme lám lám
dative lámi lámama lámam
locative lámi lámah lámah
instrumental lámo lámama lámami

Etymology 2

Ultimately from Tibetan བླ་མ (bla ma).

Pronunciation

  • IPA(key): /làːma/

Noun

láma m anim

  1. lama (master of Tibetan Buddhism)
Inflection
Masculine anim., a-stem
nom. sing. láma
gen. sing. láme
singular dual plural
nominative láma lámi láme
accusative lámo lámi láme
genitive láme lám lám
dative lámi lámama lámam
locative lámi lámah lámah
instrumental lámo lámama lámami

Spanish

Etymology 1

From Latin lama.

Noun

lama f (plural lamas)

  1. slime, mud
  2. fine sand
  3. (Chile, Colombia, Costa Rico, Mexico) moss
See also

Etymology 2

From Tibetan

Noun

lama m (plural lamas)

  1. (Buddhism) lama (master of Tibetan Buddhism)

Etymology 3

Verb

lama

  1. Formal second-person singular (usted) imperative form of lamer.
  2. First-person singular (yo) present subjunctive form of lamer.
  3. Formal second-person singular (usted) present subjunctive form of lamer.
  4. Third-person singular (él, ella, also used with usted?) present subjunctive form of lamer.

Swahili

Noun

lama (n class, plural lama)

  1. llama (camelid animal)

See also

(Camelids) Camelidae: ngamia na jamaa; ngamia (camel) or jamali, lama (llama), [Term?] (guanaco), alpaka (alpaca), [Term?] (vicuña) (Category: sw:Camelids) [edit]


Swedish

Adjective

lama

  1. absolute singular definite and plural form of lam.

Noun

lama c

  1. lama; a monk
  2. (animal) llama

Declension

Declension of lama 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative lama laman lamor lamorna
Genitive lamas lamans lamors lamornas

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.