instillo

See also: instillò

Italian

Verb

instillo

  1. first-person singular present indicative of instillare

Anagrams


Latin

Etymology

From in- + stillō.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /inˈstil.loː/, [ĩːˈstɪl.loː]

Verb

īnstillō (present infinitive īnstillāre, perfect active instillāvī, supine instillātum); first conjugation

  1. I drop in (pour liquid in drop-wise)
  2. I instil, inspire

Conjugation

   Conjugation of īnstillō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present īnstillō īnstillās īnstillat īnstillāmus īnstillātis īnstillant
imperfect īnstillābam īnstillābās īnstillābat īnstillābāmus īnstillābātis īnstillābant
future īnstillābō īnstillābis īnstillābit īnstillābimus īnstillābitis īnstillābunt
perfect instillāvī instillāvistī instillāvit instillāvimus instillāvistis instillāvērunt, instillāvēre
pluperfect instillāveram instillāverās instillāverat instillāverāmus instillāverātis instillāverant
future perfect instillāverō instillāveris instillāverit instillāverimus instillāveritis instillāverint
passive present īnstillor īnstillāris, īnstillāre īnstillātur īnstillāmur īnstillāminī īnstillantur
imperfect īnstillābar īnstillābāris, īnstillābāre īnstillābātur īnstillābāmur īnstillābāminī īnstillābantur
future īnstillābor īnstillāberis, īnstillābere īnstillābitur īnstillābimur īnstillābiminī īnstillābuntur
perfect instillātus + present active indicative of sum
pluperfect instillātus + imperfect active indicative of sum
future perfect instillātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present īnstillem īnstillēs īnstillet īnstillēmus īnstillētis īnstillent
imperfect īnstillārem īnstillārēs īnstillāret īnstillārēmus īnstillārētis īnstillārent
perfect instillāverim instillāverīs instillāverit instillāverīmus instillāverītis instillāverint
pluperfect instillāvissem instillāvissēs instillāvisset instillāvissēmus instillāvissētis instillāvissent
passive present īnstiller īnstillēris, īnstillēre īnstillētur īnstillēmur īnstillēminī īnstillentur
imperfect īnstillārer īnstillārēris, īnstillārēre īnstillārētur īnstillārēmur īnstillārēminī īnstillārentur
perfect instillātus + present active subjunctive of sum
pluperfect instillātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present īnstillā īnstillāte
future īnstillātō īnstillātō īnstillātōte īnstillantō
passive present īnstillāre īnstillāminī
future īnstillātor īnstillātor īnstillantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives īnstillāre instillāvisse instillātūrus esse īnstillārī instillātus esse instillātum īrī
participles īnstillāns instillātūrus instillātus īnstillandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
īnstillandī īnstillandō īnstillandum īnstillandō instillātum instillātū

References

  • instillo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • instillo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • instillo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.