instillans

Latin

Etymology

Present active participle of īnstillō (instil; inspire).

Participle

īnstillāns m, f, n (genitive īnstillantis); third declension

  1. instilling, inspiring

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnstillāns īnstillāns īnstillantēs īnstillantia
Genitive īnstillantis īnstillantis īnstillantium īnstillantium
Dative īnstillantī īnstillantī īnstillantibus īnstillantibus
Accusative īnstillantem īnstillāns īnstillantēs, īnstillantīs īnstillantia
Ablative īnstillante, īnstillantī1 īnstillante, īnstillantī1 īnstillantibus īnstillantibus
Vocative īnstillāns īnstillāns īnstillantēs īnstillantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.