instillatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of īnstillō (instil, inspire).

Participle

īnstillātus m (feminine īnstillāta, neuter īnstillātum); first/second declension

  1. instilled, inspired

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative īnstillātus īnstillāta īnstillātum īnstillātī īnstillātae īnstillāta
Genitive īnstillātī īnstillātae īnstillātī īnstillātōrum īnstillātārum īnstillātōrum
Dative īnstillātō īnstillātae īnstillātō īnstillātīs īnstillātīs īnstillātīs
Accusative īnstillātum īnstillātam īnstillātum īnstillātōs īnstillātās īnstillāta
Ablative īnstillātō īnstillātā īnstillātō īnstillātīs īnstillātīs īnstillātīs
Vocative īnstillāte īnstillāta īnstillātum īnstillātī īnstillātae īnstillāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.