embarrancar
Catalan
Verb
embarrancar (first-person singular present embarranco, past participle embarrancat)
- to run aground
Conjugation
Conjugation of embarrancar (first conjugation)
Spanish
Verb
embarrancar (first-person singular present embarranco, first-person singular preterite embarranqué, past participle embarrancado)
- to run aground
Conjugation
- c becomes qu before e.
- 1 Mostly obsolete form, now mainly used in legal jargon.
- 2 Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
► <a class='CategoryTreeLabel CategoryTreeLabelNs14 CategoryTreeLabelCategory' href='/wiki/Category:Spanish_verbs_ending_in_-ar_(conjugation_-car)' title='Category:Spanish verbs ending in -ar (conjugation -car)'>Spanish verbs ending in -ar (conjugation -car)</a>
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive embarrancar | |||||||
dative | embarrancarme | embarrancarte | embarrancarle, embarrancarse | embarrancarnos | embarrancaros | embarrancarles, embarrancarse | |
accusative | embarrancarme | embarrancarte | embarrancarlo, embarrancarla, embarrancarse | embarrancarnos | embarrancaros | embarrancarlos, embarrancarlas, embarrancarse | |
with gerund embarrancando | |||||||
dative | embarrancándome | embarrancándote | embarrancándole, embarrancándose | embarrancándonos | embarrancándoos | embarrancándoles, embarrancándose | |
accusative | embarrancándome | embarrancándote | embarrancándolo, embarrancándola, embarrancándose | embarrancándonos | embarrancándoos | embarrancándolos, embarrancándolas, embarrancándose | |
with informal second-person singular imperative embarranca | |||||||
dative | embarráncame | embarráncate | embarráncale | embarráncanos | not used | embarráncales | |
accusative | embarráncame | embarráncate | embarráncalo, embarráncala | embarráncanos | not used | embarráncalos, embarráncalas | |
with formal second-person singular imperative embarranque | |||||||
dative | embarránqueme | not used | embarránquele, embarránquese | embarránquenos | not used | embarránqueles | |
accusative | embarránqueme | not used | embarránquelo, embarránquela, embarránquese | embarránquenos | not used | embarránquelos, embarránquelas | |
with first-person plural imperative embarranquemos | |||||||
dative | not used | embarranquémoste | embarranquémosle | embarranquémonos | embarranquémoos | embarranquémosles | |
accusative | not used | embarranquémoste | embarranquémoslo, embarranquémosla | embarranquémonos | embarranquémoos | embarranquémoslos, embarranquémoslas | |
with informal second-person plural imperative embarrancad | |||||||
dative | embarrancadme | not used | embarrancadle | embarrancadnos | embarrancaos | embarrancadles | |
accusative | embarrancadme | not used | embarrancadlo, embarrancadla | embarrancadnos | embarrancaos | embarrancadlos, embarrancadlas | |
with formal second-person plural imperative embarranquen | |||||||
dative | embarránquenme | not used | embarránquenle | embarránquennos | not used | embarránquenles, embarránquense | |
accusative | embarránquenme | not used | embarránquenlo, embarránquenla | embarránquennos | not used | embarránquenlos, embarránquenlas, embarránquense |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.