circumeo

Latin

Etymology

From circum- (circum-) + (I go).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /kirˈku.me.oː/, [kɪrˈkʊ.me.oː]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃirˈku.me.o/, [t͡ʃirˈkuː.me.o]

Verb

circumeō (present infinitive circumīre, perfect active circumiī or circumīvī, supine circumitum); irregular conjugation, irregular

  1. I go, travel or march around; I circulate
  2. I skirt
  3. I surround, encircle, enclose or encompass

Conjugation

   Conjugation of circumeō (irregular)
indicative singular plural
first second third first second third
active present circumeō circumīs circumit circumīmus circumītis circumeunt
imperfect circumībam circumībās circumībat circumībāmus circumībātis circumībant
future circumībō circumībis circumībit circumībimus circumībitis circumībunt
perfect circumiī, circumīvī circumīstī, circumīvistī circumiit, circumīvit circumiimus circumīstis circumiērunt, circumiēre
pluperfect circumieram circumierās circumierat circumierāmus circumierātis circumierant
future perfect circumierō circumieris circumierit circumierimus circumieritis circumierint
passive present circumeor circumīris, circumīre circumītur circumīmur circumīminī circumeuntur
imperfect circumībar circumībāris, circumībāre circumībātur circumībāmur circumībāminī circumībantur
future circumībor circumīberis, circumībere circumībitur circumībimur circumībiminī circumībuntur
perfect circumitus + present active indicative of sum
pluperfect circumitus + imperfect active indicative of sum
future perfect circumitus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present circumeam circumeās circumeat circumeāmus circumeātis circumeant
imperfect circumīrem circumīrēs circumīret circumīrēmus circumīrētis circumīrent
perfect circumierim circumierīs circumierit circumierīmus circumierītis circumierint
pluperfect circumīssem circumīssēs circumīsset circumīssēmus circumīssētis circumīssent
passive present circumear circumeāris, circumeāre circumeātur circumeāmur circumeāminī circumeantur
imperfect circumīrer circumīrēris, circumīrēre circumīrētur circumīrēmur circumīrēminī circumīrentur
perfect circumitus + present active subjunctive of sum
pluperfect circumitus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present circumī circumīte
future circumītō circumītō circumītōte circumeuntō
passive present circumīre circumīminī
future circumītor circumītor circumeuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives circumīre circumīsse circumitūrus esse circumīrī, circumīrier1 circumitus esse circumitum īrī
participles circumiēns circumitūrus circumitus circumeundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
circumeundī circumeundō circumeundum circumeundō circumitum circumitū

1The present passive infinitive in -ier is a rare poetic form which is attested for this verb.

References

  • circumeo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • circumeo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • circumeo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.