buna

See also: bună and buɲa

Azerbaijani

Pronoun

buna

  1. dative singular of bu

Cebuano

Pronunciation
  • Hyphenation: bu‧na

Noun

buna

  1. the forehead

Dalmatian

Etymology

From Latin bonus.

Adjective

buna f

  1. feminine singular of bun

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʏːna/
  • Rhymes: -ʏːna

Noun

buna f (genitive singular bunu, nominative plural bunur)

  1. (countable) jet (of water), spurt
  2. (uncountable) loquacity, talkativeness

Declension
declension of buna
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative buna bunan bunur bunurnar
accusative bunu bununa bunur bunurnar
dative bunu bununni bunum bununum
genitive bunu bununnar buna bunanna

Verb

buna (weak verb, third-person singular past indicative bunaði, supine bunað)

  1. (intransitive) to spurt, to gush

Conjugation
buna — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að buna
supine
(sagnbót)		 bunað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 bunandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég buna við bunum present
(nútíð)		 ég buni við bunum
þú bunar þið bunið þú bunir þið bunið
hann, hún, það bunar þeir, þær, þau buna hann, hún, það buni þeir, þær, þau buni
past
(þátíð)		 ég bunaði við bunuðum past
(þátíð)		 ég bunaði við bunuðum
þú bunaðir þið bunuðuð þú bunaðir þið bunuðuð
hann, hún, það bunaði þeir, þær, þau bunuðu hann, hún, það bunaði þeir, þær, þau bunuðu
imperative
(boðháttur)		 buna (þú) bunið (þið)
Forms with appended personal pronoun
bunaðu buniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
bunast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að bunast
supine
(sagnbót)		 bunast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 bunandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég bunast við bunumst present
(nútíð)		 ég bunist við bunumst
þú bunast þið bunist þú bunist þið bunist
hann, hún, það bunast þeir, þær, þau bunast hann, hún, það bunist þeir, þær, þau bunist
past
(þátíð)		 ég bunaðist við bunuðumst past
(þátíð)		 ég bunaðist við bunuðumst
þú bunaðist þið bunuðust þú bunaðist þið bunuðust
hann, hún, það bunaðist þeir, þær, þau bunuðust hann, hún, það bunaðist þeir, þær, þau bunuðust
imperative
(boðháttur)		 bunast (þú) bunist (þið)
Forms with appended personal pronoun
bunastu bunisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Italian

Etymology

bu[tadiene] +‎ na[trium] (“sodium”)

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbu.na/, [ˈbuːn̺ä]
  • Rhymes: -una
  • Stress: bùna
  • Hyphenation: bu‧na

Noun

buna f (uncountable)

  1. Buna rubber

See also

Anagrams

References
  • buna in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana

Oromo

Noun

buna

  1. coffee

Romanian

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈbu.na]

Adjective

buna

  1. definite nominative feminine singular of bun
  2. definite accusative feminine singular of bun

Scottish Gaelic

Noun

buna m

  1. genitive singular of bun

Serbo-Croatian

Etymology

From Proto-Slavic *buna.

Pronunciation
  • IPA(key): /bǔːna/
  • Hyphenation: bu‧na

Noun

búna f (Cyrillic spelling бу́на)

  1. rebellion, uprising, mutiny

Declension
Declension of buna
singular plural
nominative buna bune
genitive bune buna
dative buni bunama
accusative bunu bune
vocative buno bune
locative buni bunama
instrumental bunom bunama

Thao

Noun

buna

  1. sweet potato

Xhosa

Etymology

Verb

-buna?

  1. (transitive) to shed

Inflection

This verb needs an inflection-table template.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.