arraigar
Galician
Etymology
From Vulgar Latin *arradicāre (compare Portuguese arraigar, Spanish arraigar), from Latin radicāre, from rādīcō (“I take root”).
Verb
arraigar (first-person singular present arraigo, first-person singular preterite arraiguei, past participle arraigado)
- (intransitive) This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Conjugation
Conjugation of arraigar
infinitive | arraigar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | arraigando | ||||||
past participle | singular | plural | |||||
masculine | arraigado | arraigados | |||||
feminine | arraigada | arraigadas | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | eu | ti | el / ela / Vde. | nós | vós | eles / elas / Vdes. | |
present | arraigo | arraigas | arraiga | arraigamos | arraigades | arraigan | |
imperfect | arraigaba | arraigabas | arraigaba | arraigabamos | arraigabades | arraigaban | |
preterite | arraiguei | arraigaches | arraigou | arraigamos | arraigastes | arraigaron | |
pluperfect | arraigara | arraigaras | arraigara | arraigaramos | arraigarades | arraigaran | |
future | arraigarei | arraigarás | arraigará | arraigaremos | arraigaredes | arraigarán | |
conditional | arraigaría | arraigarías | arraigaría | arraigariamos | arraigariades | arraigarían | |
subjunctive | eu | ti | el / ela / Vde. | nós | vós | eles / elas / Vdes. | |
present | arraigue | arraigues | arraigue | arraiguemos | arraiguedes | arraiguen | |
preterite | arraigase | arraigases | arraigase | arraigásemos | arraigásedes | arraigasen | |
future | arraigar | arraigares | arraigar | arraigarmos | arraigardes | arraigaren | |
imperative | — | ti | Vde. | nós | vós | Vdes. | |
affirmative | — | arraiga | arraigue | arraiguemos | arraigade | arraiguen | |
negative | — | arraigues | arraigue | arraiguemos | arraiguedes | arraiguen | |
personal infinitive | eu | ti | el / ela / Vde. | nós | vós | eles / elas / Vdes. | |
arraigar | arraigares | arraigar | arraigarmos | arraigardes | arraigaren |
Portuguese
Alternative forms
Etymology
From Vulgar Latin *arradicāre (compare Galician arraigar, Spanish arraigar), from Latin radicāre, from rādīcō (“I take root”).
Conjugation
Conjugation of the Portuguese -ar verb arraigar
Spanish
Etymology
From Vulgar Latin *arradicāre (compare Portuguese arraigar, Galician arraigar), from Latin radicāre, from rādīcō (“I take root”).
Pronunciation
- IPA(key): /araiˈɡaɾ/, [arai̯ˈɣaɾ]
Verb
arraigar (first-person singular present arraigo, first-person singular preterite arraigué, past participle arraigado)
Conjugation
- Rule: g becomes a gu before e.
- 1 Mostly obsolete form, now mainly used in legal jargon.
- 2 Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
► <a class='CategoryTreeLabel CategoryTreeLabelNs14 CategoryTreeLabelCategory' href='/wiki/Category:Spanish_verbs_ending_in_-ar_(conjugation_-gar)' title='Category:Spanish verbs ending in -ar (conjugation -gar)'>Spanish verbs ending in -ar (conjugation -gar)</a>
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive arraigar | |||||||
dative | arraigarme | arraigarte | arraigarle, arraigarse | arraigarnos | arraigaros | arraigarles, arraigarse | |
accusative | arraigarme | arraigarte | arraigarlo, arraigarla, arraigarse | arraigarnos | arraigaros | arraigarlos, arraigarlas, arraigarse | |
with gerund arraigando | |||||||
dative | arraigándome | arraigándote | arraigándole, arraigándose | arraigándonos | arraigándoos | arraigándoles, arraigándose | |
accusative | arraigándome | arraigándote | arraigándolo, arraigándola, arraigándose | arraigándonos | arraigándoos | arraigándolos, arraigándolas, arraigándose | |
with informal second-person singular imperative arraiga | |||||||
dative | arráigame | arráigate | arráigale | arráiganos | not used | arráigales | |
accusative | arráigame | arráigate | arráigalo, arráigala | arráiganos | not used | arráigalos, arráigalas | |
with formal second-person singular imperative arraigue | |||||||
dative | arráigueme | not used | arráiguele, arráiguese | arráiguenos | not used | arráigueles | |
accusative | arráigueme | not used | arráiguelo, arráiguela, arráiguese | arráiguenos | not used | arráiguelos, arráiguelas | |
with first-person plural imperative arraiguemos | |||||||
dative | not used | arraiguémoste | arraiguémosle | arraiguémonos | arraiguémoos | arraiguémosles | |
accusative | not used | arraiguémoste | arraiguémoslo, arraiguémosla | arraiguémonos | arraiguémoos | arraiguémoslos, arraiguémoslas | |
with informal second-person plural imperative arraigad | |||||||
dative | arraigadme | not used | arraigadle | arraigadnos | arraigaos | arraigadles | |
accusative | arraigadme | not used | arraigadlo, arraigadla | arraigadnos | arraigaos | arraigadlos, arraigadlas | |
with formal second-person plural imperative arraiguen | |||||||
dative | arráiguenme | not used | arráiguenle | arráiguennos | not used | arráiguenles, arráiguense | |
accusative | arráiguenme | not used | arráiguenlo, arráiguenla | arráiguennos | not used | arráiguenlos, arráiguenlas, arráiguense |
Synonyms
Derived terms
Related terms
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.