απολογούμαι
See also: ἀπολογοῦμαι
Greek
Alternative forms
sense: excuse myself
- απολογιέμαι (apologiémai, “I reply; I apologize”)
- απολογιούμαι (apologioúmai) (vernacular, literature)
- απηλογιέμαι (apilogiémai) (vernacular, literature)
Etymology
From Ancient Greek ἀπολογέομαι / -οῦμαι (apologéomai / apologéomai “to speak in one’s defense”).
- For απολογούμαι in Cypriot idiom: usage borrowed from English apologize.[1]
- Alse see λέγω (“to say”)
Pronunciation
- IPA(key): /apoloˈɣume/
- Hyphenation: α‧πο‧λο‧γού‧μαι
Verb
απολογούμαι • (apologoúmai) deponent (simple past απολογήθηκα)
- (law) defend oneself, plea
- excuse oneself, justify oneself, explain oneself
- Δεν πιστεύω πως πρέπει να απολογηθώ για ό,τι έκανα, ούτε να να δικαιολογηθώ σε κανέναν!
- Den pistévo pos prépei na apologithó gia ó,ti ékana, oúte na na dikaiologithó se kanénan!
- I don't believe I have to apologize for what I have done, or explain myself to anyone!
- (Cypriot idiom)[1] I apologize
- Synonym: ζητώ συγγνώμη (zitó syngnómi) (standard)
Conjugation
απολογούμαι
Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
1s | απολογούμαι | απολογιόμουν, απολογιόμουνα | θα απολογούμαι | να απολογούμαι | |
2s | απολογείσαι | απολογιόσουν, απολογιόσουνα | θα απολογείσαι | να απολογείσαι | — |
3s | απολογείται | απολογιόταν, απολογιότανε | θα απολογείται | να απολογείται | |
1p | απολογούμαστε, απολογόμαστε | απολογιόμαστε, απολογιόμασταν | θα απολογούμαστε | να απολογούμαστε | |
2p | απολογείστε, απολογόσαστε | απολογιόσαστε, απολογιόσασταν | θα απολογείστε | να απολογείστε | απολογείστε |
3p | απολογούνται | απολογιόνταν, απολογιούνταν, απολογιόντουσαν, απολογιόντανε | θα απολογούνται | να απολογούνται | |
Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
1s | απολογηθώ | απολογήθηκα | θα απολογηθώ | να απολογηθώ | |
2s | απολογηθείς | απολογήθηκες | θα απολογηθείς | να απολογηθείς | απολογήσου |
3s | απολογηθεί | απολογήθηκε | θα απολογηθεί | να απολογηθεί | |
1p | απολογηθούμε | απολογηθήκαμε | θα απολογηθούμε | να απολογηθούμε | |
2p | απολογηθείτε | απολογηθήκατε | θα απολογηθείτε | να απολογηθείτε | απολογηθείτε |
3p | απολογηθούν, απολογηθούνε | απολογήθηκαν, απολογηθήκανε, απολογηθήκαν | θα απολογηθούν, θα απολογηθούνε | να απολογηθούν, να απολογηθούνε | |
Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
1s | έχω απολογηθεί | είχα απολογηθεί | θα έχω απολογηθεί | να έχω απολογηθεί | |
2s | έχεις απολογηθεί | είχες απολογηθεί | θα έχεις απολογηθεί | να έχεις απολογηθεί | |
3s | έχει απολογηθεί | είχε απολογηθεί | θα έχει απολογηθεί | να έχει απολογηθεί | |
1p | έχουμε απολογηθεί | είχαμε απολογηθεί | θα έχουμε απολογηθεί | να έχουμε απολογηθεί | |
2p | έχετε απολογηθεί | είχατε απολογηθεί | θα έχετε απολογηθεί | να έχετε απολογηθεί | |
3p | έχουν απολογηθεί | είχαν απολογηθεί | θα έχουν απολογηθεί | να έχουν απολογηθεί | |
Participle: | — | Non-finite ‡ | απολογηθεί | 75 pass2 ούμαι1 | |
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. | |||||
Synonyms
(excuse myself):
- δικαιολογούμαι (dikaiologoúmai, “I make excuses for myself”) (active: δικαιολογώ)
- also see Alternatives
Related terms
- αναπολόγητα (anapológita, adverb)
- αναπολόγητος (anapológitos, “who has not defended oneself”)
- απολογητής m (apologitís)
- απολογητική f (apologitikí) (theology)
- απολογητικά (apologitiká, “apologetically”, adverb)
- απολογητικός (apologitikós, “apologetic”)
- απολογητικώς (apologitikós, “apologetically, in defence”, adverb) (formal)
- απολογία f (apología, “apology”)
- απολογιά f (apologiá, “apology”) (vernacular, literature)
- απολογιέμαι (apologiémai, “I reply; I apologize”)
- απηλογιέμαι (apilogiémai), απολογιούμαι (apologioúmai) (vernacular, literature)
- απολογισμός m (apologismós)
- απολογιστικά (apologistiká, adverb)
- απολογιστικός (apologistikós)
- απολογιστικώς (apologistikós, adverb) (formal)
- απολογούμενος (apologoúmenos, “one presently defending himself”, participle)
References
- Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας [Modern Greek Dictionary] (in Greek), 2nd edition, Athens: Lexicology Centre
Further reading
- απολογούμαι in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.