szczygieł

szczygieł (Polnisch)

Substantiv, m

Singular Plural
Nominativ szczygieł szczygły
Genitiv szczygła szczygłów
Dativ szczygłowi szczygłom
Akkusativ szczygła szczygły
Instrumental szczygłem szczygłami
Lokativ szczygle szczygłach
Vokativ szczygle szczygły

Worttrennung:

szczy·gieł, Plural: szczy·gły

Aussprache:

IPA: [ˈʃt͡ʃɨɟɛw], Plural: [ˈʃt͡ʃɨɡwɨ]
Hörbeispiele:  szczygieł (Info), Plural:

Bedeutungen:

[1] Zoologie: Stieglitz, Distelfink (Carduelis carduelis)

Herkunft:

seit dem 15. Jahrhundert bezeugte Erbwort aus dem urslawischen *ščigъlъ; gemeinslawisches Wort, das etymologisch verwandt ist mit niedersorbisch šćiglec  dsb, obersorbisch šćihlica  hsb, tschechisch stehlík  cs, russisch щегол (ščegól)  ru, ukrainisch щиголь (ščyhól’)  uk und slowenisch ščegljec  sl sowie mit deutsch Stieglitz, das aus dem Westslawischen entlehnt worden ist[1][2]

Verkleinerungsformen:

[1] szczygiełek

Oberbegriffe:

[1] ptak, kręgowiec, zwierzę

Beispiele:

[1]

Redewendungen:

[1] wesoły jak szczygieł

Wortbildungen:

[1] szczygli

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „szczygieł
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „szczygieł
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „szczygieł
[1] Słownik Ortograficzny – PWN: „szczygie%B3

Quellen:

  1. Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, Seite 600
  2. Vasmer's Etymological Dictionary: „щегол
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.