probudit
probudit (Tschechisch)
Verb, perfektiv
Aspekt | ||
imperfektives Verb | perfektives Verb | |
---|---|---|
probouzet | probudit | |
Zeitform | Wortform | |
Futur | já | probudím |
ty | probudíš | |
on/ona/ono | probudí | |
my | probudíme | |
vy | probudíte | |
oni/ony/ona | probudí | |
Präteritum | on | probudil |
ona | probudila | |
Partizip Perfekt | probudil | |
Partizip Passiv | probuzen | |
Imperativ Singular | probuď | |
Alle weiteren Formen: Flexion:probudit |
Anmerkung zum Aspekt:
- Dieses perfektive, vollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung abgeschlossen ist und nur einmalig stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.
Anmerkung:
- siehe auch: probudit se
Worttrennung:
- pro·bu·dit
Aussprache:
- IPA: [ˈprɔbʊɟɪt]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] jemanden wach machen; wecken, aufwecken
- [2] bewirken, dass in jemandem etwas entsteht; wecken, erwecken, wachrufen
Herkunft:
- Zusammensetzung aus „pro-“ und „budit“
Synonyme:
Beispiele:
- [1] Díky, žes mě probudila včas.
- Danke, dass du mich rechtzeitig geweckt hast.
- [2] Probudila v něm zájem o filosofii, umění a přírodní vědy.
- Sie erweckte in ihm das Interesse an Philosophie, Kunst und den Naturwissenschaften.
Charakteristische Wortkombinationen:
- [2] probudit vzpomínky — Erinnerungen wachrufen, probudit zájem — Interesse erwecken
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [*] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „probudit“
- [1, 2] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „probuditi“
- [1, 2] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „probuditi“
- [1, 2] Langenscheidt Tschechisch-Deutsch, Stichwort: „probudit“
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.