balbutire

balbūtīre (Latein)

Verb

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular balbūtiō
2. Person Singularbalbūtīs
3. Person Singularbalbūtit
1. Person Pluralbalbūtīmus
2. Person Pluralbalbūtītis
3. Person Pluralbalbūtiunt
Perfekt 1. Person Singularbalbūtīvī
Imperfekt 1. Person Singularbalbūtiēbam
Futur 1. Person Singularbalbūtiam
PPP balbūtītus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singularbalbūtiam
Imperativ Singularbalbūtī
Pluralbalbūtīte
Alle weiteren Formen: Flexion:balbutire

Nebenformen:

balbuttire

Worttrennung:

bal·bu·ti·re

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] stottern, stammeln, lallen
[2] übertragen: unklar sprechen, stammeln, lallen
[3] Zoologie: zwitschern
[4] herstammeln
[5] übertragen: lallend/in Kindersprache nennen

Herkunft:

Ableitung zu dem Adjektiv balbus  la[1]

Beispiele:

[1] „alii, quamvis mentis suae compotes sunt, balbutiendo tamen vix sensus suos explicant:“[2]
[2] „philosophorum vero exquisita quaedam argumenta, cur esset vera divinatio, conlecta sunt; e quibus, ut de antiquissumis loquar, Colophonius Xenophanes unus, qui deos esse diceret, divinationem funditus sustulit; reliqui vero omnes, praeter Epicurum balbutientem de natura deorum, divinationem probaverunt, sed non uno modo.“[3]
[2] „Me quidem auctore etiam Peripatetici veteresque Academici balbutire aliquando desinant aperte que et clara voce audeant dicere beatam vitam in Phalaridis taurum descensuram.“[4]
[3] „merula ex nigra rufescit, canit aestate, hieme balbutit, circa solstitium muta.“[5]
[4] „Aristoteles aut Xenocrates, quos Antiochus sequi volebat, non dubitavisset quin et praetor ille esset et Roma urbs et eam civitas incoleret; sed ille noster est plane ut supra dixi Stoicus perpauca balbutiens.[6]
[5] „hunc varum distortis cruribus, illum
balbutit scaurum pravis fultum male talis.“[7]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1–5] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „balbutio“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 780
[1, 2, 5] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 61

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „balbutio“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 780
  2. Aulus Cornelius Celsus, De medicina, 5,26,31
  3. Marcus Tullius Cicero, De divinatione, 1,5
  4. Marcus Tullius Cicero, Tusculanae disputationes, 5,75
  5. Gaius Plinius Secundus, 10,80
  6. Marcus Tullius Cicero, Academica priora, 2,137
  7. Quintus Horatius Flaccus, Sermones, 1,3,47–48
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.