armentum

armentum (Latein)

Substantiv, n

Kasus Singular Plural
Nominativ armentumarmenta
Genitiv armentīarmentōrum
Dativ armentōarmentīs
Akkusativ armentumarmenta
Vokativ armentumarmenta
Ablativ armentōarmentīs

Worttrennung:

ar·men·tum, Genitiv: ar·men·ti

Bedeutungen:

[1] Viehzucht: Herde von Ochsen oder Pferden
[2] Viehzucht: Rinderherde
[3] auch kollektiv, Viehzucht: Ochse, Rind; Großvieh
[4] Viehzucht, speziell: Pferd

Beispiele:

[3] „auctionem uti faciat: vendat oleum, si pretium habeat; vinum, frumentum quod supersit, vendat; boves vetulos, armenta delicula, oves deliculas, lanam, pelles, plostrum vetus, ferramenta vetera, servum senem, servum morbosum, et si quid aliut supersit, vendat.“ (Cato, agr. 2, 7)[1]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1–4] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „armentum“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 579–580.
[1–3] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „armentum
[1–4] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, Seite 188–189.

Quellen:

  1. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 10.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.