Bilabial

Bilabial (Deutsch)

Substantiv, m

Singular

Plural

Nominativ der Bilabial

die Bilabiale

Genitiv des Bilabials

der Bilabiale

Dativ dem Bilabial

den Bilabialen

Akkusativ den Bilabial

die Bilabiale

Worttrennung:

Bi·la·bi·al, Plural: Bi·la·bi·a·le

Aussprache:

IPA: [bilaˈbi̯aːl], [ˈbiːlabi̯aːl]
Hörbeispiele:
Reime: -aːl

Bedeutungen:

[1] Linguistik, Phonetik: Bezeichnung für Konsonanten (Mitlaute), die bilabial, d.h. mit beiden Lippen, artikuliert werden.

Herkunft:

Substantiv durch Konversion zu bilabial (aus: lat. "bi" "zwei" + "labium" "Lippe")

Synonyme:

[1] Bilabiallaut

Gegenwörter:

[1] Labiodental, Dental, Alveolar, Palato-Alveolar, Palatal, Velar, Uvular, Glottal

Oberbegriffe:

[1] Konsonant, Laut, Phonetik, Sprachwissenschaft

Unterbegriffe:

[1] bilabialer Nasal, bilabialer Plosiv

Beispiele:

[1] Die Laute [m], [p] und [b] sind die Bilabialen im Deutschen.

Wortbildungen:

[1] Bilabiallaut

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Wikipedia-Artikel „Bilabial
[1] Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache „Bilabial
[1] canoo.net „Bilabial
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.