Zomeradonis

De zomeradonis (Adonis aestivalis) is een eenjarige plant die behoort tot de ranonkelfamilie (Ranunculaceae). De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als in Nederland uit het wild verdwenen. De zomeradonis komt van nature voor in Eurazië. De plant wordt net als het verwante kooltje-vuur in de siertuin gebruikt. Het aantal chromosomen is 2n = 32 of 48.[1]

Zomeradonis
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Orde:Ranunculales
Familie:Ranunculaceae (Ranonkelfamilie)
Geslacht:Adonis (Adonis)
Soort
Adonis aestivalis
L. (1762)
Afbeeldingen Zomeradonis op Wikimedia Commons
Zomeradonis op Wikispecies
Portaal    Biologie

Kenmerken

De plant wordt 20–50 cm hoog en bloeit van mei tot juli met vermiljoenrode bloemen. De bloeiwijze is één bloem per bloemstengel of een enkelvoudig gevorkt bijscherm. De kelk zit tegen de uitgespreide kroonbladen aangedrukt. De bloemen zijn soms ook lichtgeel en hebben aan de voet vaak een donkere vlek. Het fijne blad is driedubbelveerdelig. De vrucht is een dopvrucht, die door dieren verspreid wordt.

De zomeradonis komt voor tussen het graan, maar is in Nederland voor het laatst in 1936 waargenomen. In Vlaanderen dateert de laatste waarneming van 1902. In Wallonië kwam de plant voor in Lotharingen en het Maasdistrict tot 1950. Het verdwijnen van de plant heeft te maken met het zuiveren van het zaaigoed van het graan van akkeronkruidzaden.[2]

Ecologie en verspreiding

Zomeradonis staat op zonnige tot iets beschaduwde, warme, droge tot vochtige, matig voedselrijke, stikstofarme, zwak basische tot basenrijke, kalkrijke, vaak stenige klei- of leembodems. Ze groeit in graanakkers en op verstoorde grond, soms ook aan bosranden. Het is een kensoort van het Caucalidion-Verbond. De zeer giftige plant heeft een hoofdzakelijk Zuid- en Midden-Europese verspreiding en bereikt in het noordwestelijke deel van haar verspreiding op het vaste land nog juist tot aan Nederland. Ze is vroeger aangetroffen bij Zoeterwoude, Nijmegen en Niezijl, soms met grote aantallen. De laatste keer dat ze in het wild is waargenomen betrof een vondst in 1936 bij Bemelen. De soort werd ook adventief gevonden, vooral bij meelfabrieken, recent echter sporadisch door de betere zaadreiniging. Verwarring met voorjaarsadonis kan vermeden worden door naar de bloemkleur en de vrucht te kijken. Ook deze Adonis wordt medicinaal gebruikt voor hartstimulatie en vroeger werden de gemalen wortels eveneens als braakmiddel gebruikt.[3]

Giftigheid

De plant is zeer giftig door het voorkomen van glycosiden. In de plant komt 0,2 tot 0,4% adonitoxine samen met cymarine voor en is het hoogst tijdens de bloei.

Namen in andere talen

  • Duits: Sommer-Adonisröschen
  • Engels: Summer Pheasant's-eye, Pheasant's-eye
  • Frans: Adonis d'été Goutte-de-sang

Voetnoten

  1. Aantal chromosomen
  2. Atlas van de flora van Vlaanderen en het Brussels gewest (art. : Wouter van Landuyt)
  3. René van Moorsel, 2014, CC-BY-SA 3.0
Zie de categorie Adonis aestivalis van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.