Zilvercarbonaat

Zilvercarbonaat is een anorganische verbinding met als brutoformule Ag2CO3. De stof is zelf gelig, maar monsters ervan zijn doorgaans grijsachtig ten gevolge van de aanwezigheid van metallisch zilver. Zilvercarbonaat is, zoals bijna alle carbonaten van overgangsmetalen, slecht oplosbaar in water.

Zilvercarbonaat
Structuurformule en molecuulmodel
Zilvercarbonaat
Algemeen
Molecuulformule
     (uitleg)		Ag2CO3
IUPAC-naamzilver(I)carbonaat
Molmassa275,75 g/mol
CAS-nummer534-16-7
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Waarschuwing
H-zinnenH315 - H319 - H335
EUH-zinnengeen
P-zinnenP261 - P305+P351+P338
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestandvast
Kleurgeel - geel/groen
Dichtheid6,077 g/cm³
Smeltpunt(ontleedt) 210 °C
Oplosbaarheid in water0,033 g/l
Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Synthese

Zilvercarbonaat kan makkelijk bereid worden door een oplossing van zilvernitraat te mengen met een oplossing van natriumcarbonaat.

Toepassingen

Zilvercarbonaat wordt in de organische synthese gebruikt als reagens, zoals bij de Koenigs-Knorr-reactie of bij de omzetting van alkylbromiden tot de overeenkomstige alcoholen.[1]

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.