Zalambdalestes

De beide soorten Zalambdalestes leken veel op een springspitsmuis en konden tot 20 cm lang worden. Het waren placentale zoogdieren met een lange, iets opgerichte snuit, grote ogen en kleine sterke poten. De achterste poten waren langer dan de voorste, met sterk verlengde voetbeentjes. De tenen konden niet tegenover elkaar geplaatst worden, waaruit valt af te leiden dat de dieren waarschijnlijk geen klimmers waren.

De grote ogen wijzen erop dat de dieren vermoedelijk 's nachts jaagden. De verlengde voetbeentjes aan de achterpoten maken aannemelijk dat ze dit deden door rennend en springend achter prooien aan te jagen, om die dan met de lange snijtanden te vangen.

Beide soorten zijn uitsluitend bekend van collecties uit de Gobiwoestijn, in Mongolië. Van Zalambdalestes lechei, de typesoort, zijn 6 collecties bekend, waaronder het holotype AMNH 21708, een gedeeltelijke schedel. De typelocatie is Shabarakh Usu (=Bajanzag), waar de fossielen werden gevonden in een eolische zandsteen daterend van het Campanien.[1][2] Van de tweede soort, Zalambdalestes grangeri, zijn maar twee collecties bekend. Het holotype AMNH 21709 komt van dezelfde locatie als het holotype van Z. lechei, en is een gedeeltelijk skelet, bestaande uit de voorste helft van de schedel, geassocieerd met een deel van de onderkaak, en delen van het bekken en het dijbeen.[3]