Brookfield Place

Brookfield Place, vaker aangeduid als World Financial Center, is een winkelcentrum en complex van kantoorgebouwen gelegen in Battery Park City in Lower Manhattan, het financiële centrum van New York.

Brookfield Place
World Financial Center (1982-2013)
Brookfield Place (toen nog World Financial Center) in 2005
PlaatsNew York, Verenigde Staten
Start bouw1982
Bouw voltooid1 WFC: 1986
2 WFC: 1987
3 WFC: 1985
4 WFC: 1986
Winter Garden Atrium: 1988
NYMEX: 1997
Opening1988
Kenmerken
Vloeroppervlak850.593 m²
Partijen
ArchitectCésar Pelli, Adamson Associates en Olympia & York
EigenaarAmerican Express
Brookfield Office Properties
Portaal    Civiele techniek en bouwkunde

Het complex telt vijf gebouwen en Winter Garden Atrium. Brookfield Place werd gebouwd in de jaren tachtig onder de naam World Financial Center naar postmodernistisch ontwerp van César Pelli en werd opgetrokken op de plaats van een vuilnishoop die was ontstaan door landaanwinning en grondwerken voor de bouw van het originele World Trade Center op de gelijknamige site, waarmee het complex nog steeds in verbinding staat.[1] Het is de hoofdzetel van de financiële dienstverlener American Express.

Brookfield Place is sinds 1996 eigendom van Brookfield Office Properties – voorheen Olympia and York – waaraan het complex zijn huidige naam te danken heeft. Men voerde de naamswijziging door na renovaties in 2013.[2] Brookfield Place staat bekend om zijn vier onderscheidende koperen torenspitsen met een koepel, piramiden en ziggoerat op het dak. Inmiddels hebben deze de representatieve, roestige, lichtgroene kleur verkregen die koper krijgt door invloed van slechte weersomstandigheden.[3]

Bouw en ontwerp

Het complex links naast het World Trade Center in 1989, zonder het nog niet gebouwde hoofdkwartier van de New York Mercantile Exchange en met de goede kwaliteit van het koper van de torens

Olympia and York bouwde het World Financial Center langs de overbodige Miller Highway op land gehuurd van de Battery Park City Authority, met behulp van particuliere financiering. Het complex werd ontworpen door César Pelli, de bouw ervan begon in 1982 en werd in 1988 voltooid. De bouw van het One World Financial Center begon in juni 1985 en was afgerond in 1986. Het Three World Financial Center, het hoogste gebouw van het complex, werd reeds voltooid in het najaar van 1985 en de bank Merrill Lynch financierde de resterende torens, waarvan de bouw startte vanaf 1986. Het One World Financial Center staat afgezonderd en wordt gescheiden van de rest van het complex door een voetgangersbrug over Liberty Street. Vijftien jaar bepaalde het complex met het World Trade Center de skyline van de stad, gezien vanaf de Hudson.

Het World Financial Center aan Liberty-, West- en Vesey Street bestaat uit vier glas- en granieten torens die een openbaar plein van 3,5 hectare omringen en definiëren langs de kade van de Hudson. De koperen torenspitsen begonnen geleidelijk te roesten vanaf de jaren negentig. De glazen ramen van de gebouwen zorgen voor reflectie van zonlicht. De huidige hoofdzetel van de New York Mercantile Exchange dateert uit 1997. Het World Financial Plaza, een oriëntatiepunt in het ontwerp van de open ruimte, was het eerste plaveisel dat aangelegd werd langs de Hudson en was het resultaat van een samenwerking van Cesar Pelli & Adamson Associates, landschapsarchitect M. Paul Friedberg & Partners en kunstenaars Siah Armajani en Scott Burton. Het Winter Garden Atrium, een 10 verdiepingen hoog, met glas omsloten atrium inclusief wintertuin en palmen van de familie Washingtonia, biedt 8.500 m² aan winkels en horeca en leidt naar het World Financial Plaza rondom de North Cove Harbour.[1]

Het complex is sinds 1996 eigendom van Brookfield Office Properties, gevestigd in Toronto, behalve de ruimtes ingenomen door American Express.[4] Brookfield Office Properties is ook eigenaar van het One New York Plaza, een kilometer ten zuidoosten van Brookfield Place.

Brookfield Place dient als hoofdkantoor voor Brookfield Office Properties op 250 Vesey Street. Brookfield Place heeft ook een eigen postcode, 10281.

Gebouwen

World Financial Center en het originele World Trade Center in 2000; New York Mercantile Exchange (vooraan), Four World Financial Center (achter) en v.l.n.r. Three World Financial Center, Two World Financial Center en One World Financial Center

Geschiedenis

World Financial Center in 2011

Brookfield Place werd ontworpen als World Financial Center door architect César Pelli met Adamson Associates en werd gebouwd tussen 1982 en 1988 door Olympia & York – dat in 1996 het faillissement aanvroeg en verderging als Brookfield Office Properties[4] – als onderdeel voor de bouw van Battery Park City nabij het gelijknamige park. Bouwmateriaal voor de site bestond onder meer uit vuil opgegraven tijdens de bouw van het originele World Trade Center eind jaren 60, evenals afval en ander puin. Vóór de bouw van het World Financial Center was de locatie herschapen in een kunstmatig strand, waar men 's zomers kon baden in de Hudson.

Tijdens de aanslagen op 11 september 2001 werden voornamelijk het Three World Financial Center en het Winter Garden Atrium zwaar beschadigd. Staal en overig puin van de om 10:28 uur ingestorte North Tower van het World Trade Center hebben de lobby en de lagere verdiepingen ernstig beschadigd, waardoor het gebouw dreigde in te storten. Het gebouw werd gerestaureerd en er werden tevens essentiële reparaties uitgevoerd aan de andere gebouwen in het complex. Het Winter Garden Atrium liep aanzienlijke constructieve schade op aan zijn glas- en stalen frame, maar werd exact een jaar na de aanslagen plechtig heropend.[6]

Een voetgangersbrug over West Street aan Vesey Street werd verwoest, de andere aan Liberty Street staat nog overeind. Na de aanslagen onderging het World Financial Center een grootschalig renovatie- en uitbreidingsproject van $ 250 miljoen, in combinatie met de bouw van een nieuwe oost-westdoorgang die het complex verbindt met het nieuwe World Trade Center. Het project omvatte een paviljoen dat moest worden gebouwd als een uitbreiding van het Winter Garden Atrium, aan de kant van West Street.[7]

World Financial Center gezien vanaf een schip van de United States Navy in 2009; alle gebouwen (deels) zichtbaar

Voorlopige plannen riepen op tot de sloop van de Grand Staircase, een ruïne van het World Trade Center, die voor de aanslagen het belangrijkste knooppunt was tussen de wintertuin en de kade langs de Hudson omdat het verbonden was met de verwoeste voetgangersbrug op Vesey Street - waarvan soortgelijke brug op Liberty Street een laatste restant is van de site rond het originele World Trade Center. Daarnaast werd de Grand Staircase kortstondig in gebruik genomen als een amfitheater; de plannen voor sloop hadden de bewoners dan ook verontwaardigd gemaakt, die prompt in de laatste herontwikkelingsplannen om behoud vroegen. Het complex zou vanaf 2013 ook de naam Brookfield Place gaan dragen, naar de naam van de eigenaar; Brookfield Office Properties.

Het 200 West Street van Goldman Sachs grenst meteen ten noorden aan het complex sinds 2010. Het paviljoen werd officieel geopend in 2013. Het complex heeft sinds de laatste renovaties een totaal vloeroppervlak van 850.593 m². De verhuurbare ruimte op de lagere verdiepingen van de kantoorgebouwen onderging conversies en uitbreidingen voor extra retail en horeca. Een opmerkelijk voorbeeld is het Two World Financial Center, dat in 2013 werd opgesmukt met een plein in Europese bouwstijl en een buitenterras. De ruimte tussen Three en Four World Financial Center bevat voornamelijk haute couture-kledingwinkels. Het winkelcentrum ging open op 25 maart 2015.[8][9] Aangezien sommige restaurants en winkels tijdelijk zijn gesloten vanwege bouwwerkzaamheden, stonden vanaf 2012 verschillende foodtrucks in de nabije omgeving. Sinds de opening van het winkelcentrum in 2015 met vestigingen van Burberry, Louis Vuitton en Michael Kors is het complex een drukbezochte plaats.[10]

Afbeeldingen

Zie ook

Zie de categorie Brookfield Place (New York City) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.