Orpheusgrasmus
De orpheusgrasmus (Sylvia hortensis) is een zangvogel uit de familie van zangers van de Oude Wereld (Sylviidae).
Orpheusgrasmus IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012) | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | ||||||||||||
| ||||||||||||
Soort | ||||||||||||
Sylvia hortensis (Gmelin, 1789) | ||||||||||||
Afbeeldingen Orpheusgrasmus op | ||||||||||||
Orpheusgrasmus op | ||||||||||||
|
Kenmerken
Met zijn 15 tot 16 cm is de orpheusgrasmus de grootste vogel van zijn familie. Het verenkleed van het mannetje heeft een witte onderzijde en een bruingrijze bovenzijde. Tevens een witte keel en kin en een witte kop met zwarte wangen en zwarte kruin. De ogen zijn witgeel. Het vrouwtje is lichter en bruiner.
Voortplanting
Het legsel bestaat uit 4 tot 6 eieren.
Leefwijze
Zijn voedsel bestaat vooral uit insecten. Ook bessen en kleine vruchten behoren tot zijn dieet.
Verspreiding en leefgebied
Hij komt in Europa alleen voor tijdens het broedseizoen, in het bijzonder rond de Middellandse Zee. Overwinteren doet hij in Zwart-Afrika.
Deze zeer schuwe vogel broedt in loofbossen, struikgewas, vaak ook op rotsige berghellingen en zeldzamer in naaldbossen.
Ondersoorten
De orpheusgrasmus kent twee ondersoorten, die volgens de IOC World Bird List als aparte soorten moeten worden beschouwd:[2][3]
- De nominaat of westelijke orpheusgrasmus of Sylvia (hortensis) hortensis komt voor op het Iberisch Schiereiland, in Italië en het noordelijke deel van Afrika (van Marokko tot de Golf van Sidra bij Libië). Ook in Frankrijk zijn er plaatsen waar hij voorkomt. Zeer uitzonderlijk werd hij al noordelijker waargenomen, waaronder in België en Nederland.[4] Opvallende roze (mannetjes) of roestkleurige (vrouwtjes) waas op de witte buik. De zang is babbelend, en eenvoudiger dan bij de oostelijke ondersoort.
- De oostelijke orpheusgrasmus of Sylvia (hortensis) crassirostris leeft van de Balkan, via Turkije en de Kaukasus tot in Centraal-Azië. De snavel is gemiddeld iets langer en sterker dan bij de westelijke ondersoort, en bij het mannetje heeft de borst een iets rodere waas waardoor er een scherper onderscheid is met de grijze flanken. De zang is wat gevarieerder en meer nachtegaalachtig.
Naam
De orpheusgrasmus is vernoemd naar de Griekse mythologische zanger en dichter Orpheus, zoon van de muze Kalliope. Naar haar is overigens de roodkeelnachtegaal (Luscinia calliope) vernoemd.
Externe link
- SoortenBank.nl beschrijving, afbeeldingen en geluid.
Bronnen, noten en/of referenties
|
Soorten van het geslacht Sylvia |
---|
Humes braamsluiper (S. althaea) · zwartkop (S. atricapilla) · Balearische grasmus (S. balearica) · gebandeerde meeszanger (S. boehmi) · tuinfluiter (S. borin) · Arabische meeszanger (S. buryi) · baardgrasmus (S. cantillans) · grasmus (S. communis) · brilgrasmus (S. conspicillata) · braamsluiper (S. curruca) · Afrikaanse woestijngrasmus (S. deserti) · atlasgrasmus (S. deserticola) · orpheusgrasmus (S. hortensis) · oostelijke orpheusgrasmus (S. crassirostris) · Layards meeszanger (S. layardi) · Arabische zwartkop (S. leucomelaena) · bruine meeszanger (S. lugens) · kleine zwartkop (S. melanocephala) · Cyprusgrasmus (S. melanothorax) · woestijnbraamsluiper (S. minula) · Moltoni's baardgrasmus (S. subalpina) · Menetries zwartkop (S. mystacea) · woestijngrasmus (S. nana) · sperwergrasmus (S. nisoria) · Rüppells grasmus (S. ruppelli) · Sardijnse grasmus (S. sarda) · Kaapse meeszanger (S. subcaerulea) · Provençaalse grasmus (S. undata) |
Zie de categorie Sylvia hortensis van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |