Waterkrachtcentrale Churchill Falls
De waterkrachtcentrale Churchill Falls ligt in de Churchill in de Canadese provincie Newfoundland en Labrador. Ondergronds staan 11 turbines opgesteld met een totaal vermogen van 5.428 MW. Het is de op een na grootste centrale van zijn soort in Canada, na de waterkrachtcentrale Robert-Bourassa in de La Grande met een capaciteit van ruim 5.600 MW. De centrale kwam in gebruik tussen 1971 en 1974. De twee eigenaars van de centrale zijn Nalcor Energy, met 65,8% van de aandelen en Hydro-Quebec (34,2%).
Waterkrachtcentrale Churchill Falls
| ||
| Algemene gegevens dam | ||
| Plaats | Labrador, Canada | |
| Hoogte | 312 m | |
| Lengte | 1.065 m | |
| Vermogen | 11 x 493,5 MW = 5.428 MW | |
| Bouw | ||
| Bouwperiode | 1967 - 1974 | |
| Stuwmeer | ||
| Belangrijkste bronnen | Smallwood reservoir Ossokmanuan reservoir | |
| Belangrijkste uitlopen | Churchill | |
| Oppervlakte | 6.988 km² | |
| Volume | 33 km³ | |
 | ||
De Churchillwaterval in 2002 | ||
Waterval
De rivier stond aanvankelijk bekend als Grand River. In 1839 bezocht John MacLean als eerste westerling de regio en ontdekte een 75 meter hoge waterval, die hij Grand Falls noemde. Pas in 1965 werd de naam van de rivier Churchill River, ter ere van de Britse staatsman en premier van 1940 tot 1945 Winston Churchill. In de nabijheid was na de Tweede Wereldoorlog een groot ijzererts gebied ontdekt. Er werd een mijn aangelegd door de Iron Ore Company of Canada en een spoorlijn, de Quebec North Shore and Labrador Railway, die het gebied in 1954 ontsloot. De plaats van de waterval was een ideale plaats voor een waterkrachtcentrale.
Beschrijving
Met de bouw van de centrale werd op 17 juli 1967 aangevangen. De generatorhal ligt in het geheel ondergronds en werd uit rots gehouwen. De hal is 296 meter lang, 25 meter breed en 47 meter hoog. Er staan 11 francisturbines opgesteld met een totaal vermogen van 5.428 MW. Per jaar wordt 35 GWh aan elektriciteit opgewekt. De valhoogte van het water is 312 meter.
Het water in het stuwmeer wordt niet tegengehouden door een dam, maar er zijn 88 dijken aangelegd op de laagste plaatsen rondom het meer. Deze dijken hebben een totale lengte van 64 kilometer en zijn gemiddeld negen meter hoog. Het Smallwood stuwmeer heeft een oppervlakte van 5.700 km² en bevat zo’n 28 km³ water. Later werd hierop het Ossokmanuanstuwmeer aangesloten, dit meer was initieel voor een ander project bestemd maar dat werd afgeblazen.
Het stroomgebied van de Churchill rivier is zo’n 60.000 km². Met de toevoeging van de rivieren die het Ossokmanuanstuwmeer voeden werd 12.000 km² aan het stroomgebied toegevoegd. In het stroomgebied is de gemiddelde jaarlijkse neerslag 410 mm regen en 390 cm sneeuw, dit betekent een totaal watervolume van 52 km³.
Externe link
Naslagwerken
- (en) Heritage of power: the Churchill Falls development from concept to reality, auteur: Langevin Côté, uitgever: Churchill Falls (Labrador) Corporation Limited, St. John's, 1975
- (en) Hydroelectricity and Industrial Development Quebec 1898-1940, auteur: John H. Dales, uitgever: Harvard University Press, Cambridge, Massachusetts, 1957