Walter Heitz

	Walter Heitz
	Walter Heitz
Geboren	8 december 1878; Berlijn, Duitse Keizerrijk
Overleden	9 februari 1944; Moskou, Rusland
Rustplaats	Duitse Oorlogsgraven Krasnogorsk, Krasnogorsk (oblast Moskou), Rusland; Vak: 1. Graf: 77.[1][2][3]
Land/zijde	Duitse Rijk; Weimarrepubliek; Nazi-Duitsland
Onderdeel	Deutsches Heer; Reichswehr; Heer
Dienstjaren	1898 - 1944
Rang	Generaloberst
Eenheid	2. Westpreußische Feldartillerie-Regiment Nr. 36[4]
Bevel	Rijks Militaire rechtbank; 1 augustus 1936 -; 11 september 1939[5]; 8e Legerkorps; 25 oktober 1939 –; 31 januari 1943[6][5]
Slagen/oorlogen	Eerste Wereldoorlog Tweede Wereldoorlog Slag om Frankrijk; Operatie Barbarossa; Oostfront; Slag om Stalingrad (Krijgsgevangene);
Onderscheidingen	Zie decoraties

Walter Heitz (Berlijn, 8 december 1878 - Moskou, 9 februari 1944) was een Duitse kolonel-generaal in de Wehrmacht tijdens de Tweede Wereldoorlog. Heitz werd tijdens de Slag om Stalingrad gevangengenomen door Sovjettroepen en stierf op 9 februari 1944 aan kanker.

Militaire loopbaan

Fahnenjunker: 7 maart 1898[7][5][4]
Leutnant: 18 augustus 1899[5]
Oberleutnant: 17 september 1909[5]
Hauptmann: 1 oktober 1913[5][4]
Major: 1 april 1922[5][8]
Oberstleutnant: 1 november 1927[5] (benoemingsakte (Patent) vanaf 1 februari 1927)[8]
Oberst: 1 februari 1930[5][8]
Generalmajor: 1 februari 1933[5] - 1 december 1933[8]
Generalleutnant: 1 oktober 1934[5][8]
General der Artillerie: 1 april 1937[5][8]
Generaloberst: 30 januari 1943[5][6]

Bronnen, noten en/of referenties

(de) Fellgiebel, Walther-Peer. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 – Die Inhaber der höchsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges aller Wehrmachtsteile. Friedberg, Duitsland: Podzun-Pallas. 2000, ISBN 978-3-7909-0284-6.
(de) Scherzer, Veit. Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives. Jena, Duitsland: Scherzers Miltaer-Verlag. 2007, ISBN 978-3-938845-17-2.
(de) Thomas, Franz. Die Eichenlaubträger 1939–1945 Band 1: A–K. Osnabrück, Duitsland: Biblio-Verlag. 1997. ISBN 978-3-7648-2299-6.
(en) Kursietis, Andris J., The Wehrmacht at War; 1939 - 1945. Aspekt, Soesterberg (1999), 36. ISBN 907-532338-7. Geraadpleegd op 6 januari 2020.
(de) Heuer, Dr. Gerd F., Die Generalobersten der Heeres; Inhaber höchster deutscher Kommandostellen 1933-1945. Pabel-Moewig Verlag Kg, Duitsland (Juli 2002), 104, 106. ISBN 978-3811814080. Geraadpleegd op 6 januari 2020.

http://nl.ww2awards.com/person/6264#top
(de) Volksbund.de: Walter Heitz. Geraadpleegd op 2 september 2018.
Heuer 2002, p.106.
Heuer 2002, p.104.
(en) Axis Biographical Research: DAS HEER, GENERALOBERST, Generaloberst Walter Heitz. Geraadpleegd op 6 januari 2020.
Kursietis 1999, p.36.
http://www.ritterkreuztraeger.info/rkel/h/EL156Heitz.pdf
Heuer 2002, p.105.
Scherzer 2007, p.378
Fellgiebel 2000, p.220
Fellgiebel 2000, p.63
Rangliste des Deutschen Reichsheeres, Hrsg.: Reichswehrministerium, Mittler & Sohn Verlag, Berlin 1925, S. 130
Thomas 1997, p. 264.

Categorie:Duits krijgsgevangene

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.