Vrouwenhuis (Amsterdam)

Eind jaren zestig, begin jaren zeventig ontstonden binnen de tweede feministische golf her en der vrouwenpraat- en actiegroepen.[1] Om deze groepen in Amsterdam een plek te bieden, werd op 23 februari 1973 de Stichting Vrouwenhuis Amsterdam opgericht.[2] Nadat verscheidene mogelijkheden voor huisvesting de revue waren gepasseerd, werd op 6 juni van dat jaar een kraakpand betrokken. Dit pand, de voormalige "Vaktekenschool Patromonium" aan de Nieuwe Herengracht nummer 95, telde vier verdiepingen en het had een ruime tuin.[3]

Enkele praatgroepen trokken er meteen in, gevolgd door verschillende andere gezelschappen en organisaties, zoals groepen Dolle Mina's, feministische uitgeverij De Bonte Was, vrouwenfilm-collectief Cinemien en Vrouwen voor Vrede. Later bood het Vrouwenhuis nog onderdak aan Fem-soc-groepen, de Vrouwenkrant, Paarse September, de Strijdijzers en Katijf.[2] Er was ruimte voor een breed scala aan initiatieven, maar in soms pittige discussies nam men elkaar ook graag de feministische maat.[1] Naast actie en discussie was er plaats voor informele contacten.[4] Met uitzondering van klusjesmannen als elektriciens en loodgieters werden geen mannen tot het pand toegelaten.

In de loop van de jaren negentig veranderde het Vrouwenhuis in een multifunctioneel kantoren- en zalencentrum, dat op non-profitbasis ruimte bood aan allerlei groepen die zich op het gebied van de emancipatie begaven.[3] Vanaf 1991 werden ook mannen tot het pand toegelaten,[2] al kwam er pas in 1998 een herentoilet.[3] In 2001 telde men zo'n 17.000 bezoekers per jaar, tegen 10.000 per maand in de hoogtijdagen.[3] In 2003 werd de naam veranderd in Akantes,[2] een organisatie die in 2014 failliet ging.