Von Balluseck

Von Balluseck (Russisch: Баллюзек; Balljoezek), ook vermeld onder de schrijfwijze Von Ballusseck, is een geslacht uit Silezië. Het geslacht behoorde tot de adel van Rusland (sinds 1812) en Pruisen (sinds 1892). In 1995 werden Adolf Willem Felix (1915-2006), Roeland Reinier (1968) en Maarten von Balluseck (1925) ingelijfd in de Nederlandse adel.

Het Nederlandse wapen van het geslacht Von Balluseck

Het Russische wapen van het geslacht Von Balluseck

Oorsprong en geschiedenis

Het huidige geslacht stamt af van Andreas Balluseck (1743-1807), die in 1766 vanuit Hongarije naar Berlijn trok. Zijn zoon, de in 1782 in Berlijn geboren Andreas Friedrich (Fedor Andrejevič) Balluseck, maakte naam als officier-arts in het keizerrijk Rusland tijdens de napoleontische oorlogen. Hij werd op 11 december 1812 opgenomen in de erfelijk Russische adel waarna hij in 1820 de civiele rang van College Assessor in keizerlijke Russische dienst bereikte. Vanaf 1822 bekleedde hij de civiele rang van College Raadsheer en werd hij onderscheiden met de Russische Orde van Sint-Vladimir 4e klasse. Hierna vestigde hij zich in Pruisische stad Carlsruhe (Pokój) waar hij tot zijn dood, in 1849 werkzaam was als lijfarts van zijn vriend, prins Eugenius van Württemberg (1788-1857).[1][2]

In 1892 werden twee van Andreas Friedrichs' zonen, Hugo Louis Felix von Balluseck (1830-1892) en Julius Pius von Balluseck (1837-1901) verheven in de Pruisische adel, zij het onder een sterk afwijkend familiewapen. Een andere zoon, Felix von Balluseck (1831-1882) emigreerde, via Nederland naar Nederlands-Indië, waar hij op 19 december 1862 werd genaturaliseerd. Hij nam hier deel aan de eerste- en tweede expeditie naar Atjeh en werd hiervoor respectievelijk in 1874 onderscheiden met de Militaire Willems-Orde 4de klasse en de Eresabel voor betoonde dapperheid. Zijn huwelijk in 1861 met Maria van Lynden (1843-1908), een erkende dochter van de nooit gehuwde mr. Dirk Wolter Jacob Carel baron van Lynden (1813-1852), zoon van Jan Carel Elias van Lynden, en Biba, maakte dat het geslacht indirect verwant werd aan verscheidene Nederlandse adellijke geslachten.

Het geslacht werd in Nederland in 1995, als een van de laatste geslachten, ingelijfd met het predicaat jonkheer, onder het Duitse familiewapen. Toch wordt door veel leden van de familie het Russische familiewapen gevoerd.

Verbonden gebieden

Tot 1945 was de familie eigenaar van een landgoed ten noorden van de stad Carlsruhe. In 1945 is het landgoed en het daarbij horende landhuis echter door het optrekkende Rode Leger verwoest.

Daarnaast werd de geslachtsnaam van de oudste zoon van Andreas Friedrich Balluseck, Louis Heinrich (Lev Fedorovič) Balluseck, vanwege zijn verdienste als assistent-commandant der artillerie tijdens de Krimoorlog te Sebastopol verbonden aan een schiereiland nabij de Russische kustplaats Veselyi Jar (Russisch: Весёлый Яр) in de provincie Primorski Kraj. Het schiereiland draagt sindsdien de naam Kaap Balluseck (Russisch: Мыс Балюзек).

Beknopt overzicht genealogie

Andreas Balluseck (1743-1807), eigenaar van een werkplaats voor passementen voor militaire uniformen in Berlijn

Andreas Friedrich Balluseck (1782-1849), chirurg in het Obuchov-hospitaal te Sint-Petersburg, officier-arts tijdens de Napoleontische oorlogen, lijfarts van prins Eugenius von Würrtemberg, in 1812 verheven in de Russische adel; trouwde in 1820 met Agnes Mathilde Oswald (1803-1873).
- Louis Heinrich Balluseck (1822-1879), keizerlijk Russisch luitenant-generaal, assistent-commandant der artillerie tijdens de Krimoorlog te Sebastopol, vleugeladjudant van Tsaar Alexander II, eerste Russisch minister-resident te China, militair gouverneur te Orenbrug; trouwde in 1861 met Anna Aleksandrovna Lizogub (1831-1902), directrice van het Smolny-instituut, uit de adellijke kozakkenfamilie Lizogub, dochter van generaal-majoor Aleksandr Ivanovič Lizogub en Elisabeth Gervais.[3]
- Friedrich Balluseck (1826-1890), rentmeester der goederen van grootvorstin Maria Nikolajevna van Rusland, keizerlijk Russisch staatsraadslid.
  - Vladimir Fedorovič Balluseck (1855-1905).
    - Vladimir Vladimirovič Balluseck (1881-1957), Russisch beeldend kunstenaar en filmregisseur.
- Hugo Louis Felix von Balluseck (1830-1892), koninklijk Pruisisch generaal-majoor, in 1892 verheven in de Pruisische adel; trouwde in 1862 met Marie Elise Henriette Salzmann (1841-1872); hertrouwde in 1879 met Olga Elisabeth von Podbielski (1841-1880), uit de familie Podbielski, dochter van generaal Theophil von Podbielski en Agnes Juliane von Jagow, en zuster van Viktor von Podbielski.
- Felix von Balluseck (1831-1882), majoor KNIL
  - Marie Christine von Balluseck (1863-1946), trouwde in 1885 met Samuel Cornelis van Musschenbroek (1857-1914), koloniaal ondernemer, uit de familie Van Musschenbroek.
  - Felix Adolph von Balluseck (1866-1921), officier KNIL, directeur Guyana Goud Placer Maatschappij N.V.
    - Felix von Balluseck (1891-1962), directeur afdeling Vervoer Koninklijke Luchtvaart Maatschappij; trouwde in 1914 met Julie Marie Immink (1891-1977), telg uit de familie Immink; hertrouwde in 1919 met zijn volle nicht Anne Marie Clémence van Musschenbroek (1894-1967), dochter van Samuel Cornelis van Musschenbroek en Marie Christine von Balluseck
      - jhr. Adolf Willem Felix von Balluseck (1915-2006), luitenant-generaal der Nederlandse cavalerie en een grondlegger van de Cavalerie Ere-escorte, in 1995 ingelijfd in de Nederlandse adel; trouwde in 1939 met Catharina Johanna Margaretha van Stockum (1912-1990), telg uit de familie Van Stockum.
      - Erwin von Balluseck (1933-1980), ritmeester der cavalerie, inspecteur Shell Nederland N.V.
        jhr. Roeland Reinier von Balluseck (1968), in 1995 (student economie te Amsterdam) ingelijfd in de Nederlandse adel.
    - Daniel Johannes von Balluseck (1895-1976), hoofdredacteur van het Algemeen Handelsblad en Nederlands diplomaat
      - jhr. Maarten von Balluseck (1925), gepensioneerd arts, in 1995 ingelijfd in de Nederlandse adel.
- Julius Pius von Balluseck (1837-1901), koninklijk Pruisisch kolonel, in 1892 verheven in de Pruisische adel.

Bronnen, noten en/of referenties

Handbuch des Preussischen Adels 2 (1893), p. 39-40.
Gothaisches Genealogisches Taschenbuch der Briefadeligen Hauser 1 (1907), p. 12-13 en 24 (1932, p. 8-9.
W. Geering, 'Von Balluseck', in: Gens Nostra 13 (1958), p. 5-7.
Adelslexikon 1 (1972), p. 197-198.
Nederland's Adelsboek 85 (1995), p. 575-581.
Wapenregister van de Nederlandse adel. Hoge Raad van Adel 1814-2014. Zwolle, 2014, p. 157-158.

Noten

E. von Würrtemberg & J. M. von Helldorf, Aus dem Leben des kaiserlich-russischen Generals der Infanterie Prinzen Eugen von Württemberg: aus dessen eigenhändigen Aufzeichnungen so wie aus dem schriftlichen Nachlaß seiner Adjutanten, Volume 1, Hempel 1861, p. 28.
E. von Würrtemberg & G.W. von Hofmann, Die nachgelassene Correspondenz zwischen dem Herzog Eugen von Württemberg und dem Chef seines Stabes während der Kriegsjahre von 1813 und 1814, dem damaligen Obersten in russischen, und späterhin General in preussischen Diensten, G.A. Stehn 1883, p. 14, 43 en 74.
E. Amburger, Deutsche in Staat, Wirtschaft und Gesellschaft Ruslands, Otto Harrassowitz Verlag, p. 215 en 244

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] E. von Würrtemberg & J. M. von Helldorf, Aus dem Leben des kaiserlich-russischen Generals der Infanterie Prinzen Eugen von Württemberg: aus dessen eigenhändigen Aufzeichnungen so wie aus dem schriftlichen Nachlaß seiner Adjutanten, Volume 1, Hempel 1861, p. 28.

[2] E. von Würrtemberg & G.W. von Hofmann, Die nachgelassene Correspondenz zwischen dem Herzog Eugen von Württemberg und dem Chef seines Stabes während der Kriegsjahre von 1813 und 1814, dem damaligen Obersten in russischen, und späterhin General in preussischen Diensten, G.A. Stehn 1883, p. 14, 43 en 74.

[3] E. Amburger, Deutsche in Staat, Wirtschaft und Gesellschaft Ruslands, Otto Harrassowitz Verlag, p. 215 en 244