Vlaamse schuur

De Vlaamse schuur is een schuurtype dat in de provincie Noord-Brabant en in de provincie Antwerpen voorkomt. Vermoedelijk is dit schuurtype in gebruik geweest bij middeleeuwse abdijen en is het na de middeleeuwen door de Vlaamse boeren overgenomen.

Vlaamse schuur te Gilze, een voormalige schuilkerk

Evenals de Zeeuwse schuur staat de Vlaamse schuur los van het woongedeelte van de boerderij. De wanden van de schuur zijn vaak van zwartgeteerd hout maar ze kunnen ook uit baksteen zijn vervaardigd. Het dak is gewoonlijk met riet bedekt. De schuren waren driebeukig met in de middenbeuk de tasruimte, waar hooi en stro werd opgeslagen. Eén zijbeuk deed dienst als opslagruimte voor de landbouwwerktuigen en de andere bijvoorbeeld voor het huisvesten van varkens.

Vaak is er een inspringende toegangsdeur waar wagens naar binnen kunnen rijden door de langsdeel, zodat de oogst kan worden opgetast. In tegenstelling tot de Zeeuwse schuur bevindt de toegangsdeur zich in de korte zijde van de schuur.

Vlaamse schuren zijn al bekend van de 17e eeuw.

Galerij

Zie de categorie Vlaamse schuur van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.