Viviparus diluvianus

Viviparus diluvianus, is een uitgestorven kieuwslak.

Viviparus diluvianus
Fossiel voorkomen: Vroeg- en Midden Pleistoceen
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Mollusca (Weekdieren)
Klasse:Gastropoda
(Slakken of buikpotigen)
Orde:Architaenioglossa
Familie:Viviparidae
Geslacht:Viviparus
Soort
Viviparus diluvianus
(Kunth, 1865)
Portaal    Biologie

Beschrijving

Schelpkenmerken

Een plompe kegelvormige schelp met ongeveer 5½ matig bolle windingen gescheiden door een ondiepe sutuur, een rond peervormige mondopening en een vrij scherp gepunte top. De mondrand is niet verdikt en niet continu. De schelp is dikwandig. Het schelpoppervlak is glad en matglanzend en vertoont onregelmatige groeilijnen. Onder vergroting (meer dan ongeveer 15x) zijn fijne doorlopende spiraallijnen waarneembaar. Er is een nauwe spleetvormige navel die ook bedekt kan zijn. Het kleurpatroon is onbekend.

Afmetingen van de schelp

  • hoogte: tot ongeveer 22 millimeter
  • breedte tot ongeveer 17 millimeter

Dier

Over het dier is niets bekend.

Voortplanting

Hoewel alle Viviparidae ovovivipaar zijn, is over de voortplanting van deze soort niets bekend.

Habitat en levenswijze

Uit de begeleidende niet uitgestorven fauna en de sedimentaire facies waarin schelpen zijn aangetroffen, kan afgeleid worden dat Viviparus diluvianus geleefd heeft in rustige delen van rivieren.

Areaal

Viviparus diluvianus is in Nederland bekend uit het Tiglien van een boring bij Rosmalen, de kleigroeves bij Tegelen en Maalbeek bij Belfeld (beide eveneens Tiglien), boringen bij Noordbergum (Noordbergum Interglaciaal) en voormalige kleigroeves bij Neede, Enter en de Herikerberg (Holsteinien). Buiten Nederland is deze soort vooral aanwezig in Midden Pleistocene rivierafzettingen in de Noord europese Laagvlakte. Vermeld uit Polen, Duitsland, Engeland. Overigens is het de vraag of het steeds om dezelfde soort gaat.

Fossiel voorkomen

In Nederland bekend uit interglaciale rivierafzettingen uit het Tiglien tot en met het Holsteinien.

Gidsfossiel

Viviparus diluvianus wordt in Europa ten onrechte als kenmerkend voor het Holsteinien beschouwd.[1] Men kan wel zeggen dat het laatste optreden in dit interglaciaal aanwezig is: de soort sterft na dit interglaciaal uit.[2]

Opmerkingen

Rechtsboven is een exemplaar afgebeeld dat afkomstig is uit de 'Paludinenbank' in de boring 'Löwebrauerei' in Berlijn. Dit is de typelocaliteit van deze soort.

Over de status van deze soort bestaat veel verwarring en onenigheid in de literatuur. In feite is er nog steeds geen duidelijkheid.[3][4][5][6]

Andere afbeeldingen

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.