Vico Torriani

Vico Torriani was de zoon van een skileraar en groeide op in Sankt Moritz. Na afsluiting van de lagere school leerde hij voor bakker, kok en later kelner. Als 15-jarige gaf hij reeds privé-concerten. Later was hij actief als zelfstandige kastelein in o.a. Bazel en schreef hij ook kookboeken. In 1959 won hij een talentenwedstrijd en bereisde daarna geheel Europa. In 1949 had hij in Zwitserland zijn eerste hit met het nummer Silberfaden. In 1951 kwam het eerste grote succes in Duitsland met het nummer Addio, donna grazia. Daarna ging hij schlagers zingen in meerdere talen. Vanaf 1952 trad hij op in tv-uitzendingen. Hij kreeg een eigen show in Zwitserland (Grüezi Vico) en later in Duitsland (die Vico-Torriani-Show en Hotel Victoria) met vele gastoptredens.

In de jaren 50 acteerde hij in meerdere muziekfilmen en gaf ook optredens in theaters. Ook kon men hem in de jaren 50 en 60 bewonderen in operetten en musicals. In 1955 was hij te gast in de quiz-uitzending Was bin ich? met als quizmaster Robert Lembke. In 1958 nam hij deel aan de voorronden voor het Eurovisiesongfestival. Torriani gaf gastvoorstellingen in vele landen, waaronder ook Iran. In 1964 was zijn platencarrière voorlopig voorbij. In 1966 zong hij het lied So schön, so leicht, kann unser Leben sein van de ARD-televisieloterij. Tussen 1967 en 1970 presenteerde hij als showmaster Der Goldene Schuß, een amusementsprogramma van de Duitse tv-zender ZDF.

In de jaren 70 zong hij hoofdzakelijk volksliederen. Zijn grootste succes van die tijd was La Pastorella (1976) en is vandaag de dag een evergreen in de Duitse amusementswereld. Eerder succesvol was hij in 1953 met "Du Schwarzer Zigeuner", vooral in Nederland. In 1977 acteerde hij zelfs in de krimi Tatort in de aflevering Drei Schlingen met Hansjörg Felmy als kommissaris Haferkamp. Met het nummer Capri-Fischer (1982) bereikte hij een 1e plaats bij de muziekshow Die schönsten Melodien der Welt. In 1995 ontving hij de Bambi Lifetime-Award, samen met Caterina Valente en Helmut Zacharias. Op 24 februari 2016 vond in Sankt Moritz de premiere plaats van het Vico-Torriani-Musical Hotel Victoria.

Van 1978 tot 1983 leidde Torriani het restaurant Bonne Auberge aan de Spalenring in Bazel, de geboorteplaats van zijn vrouw Evelyne Torriani-Güntert, met wie hij sinds 1952 getrouwd was. Ze hadden twee kinderen: Nicole en Reto. Vico Torriani overleed in 1998 en zijn as werd in een urn bijgezet op het hoofdkerkhof in Lugano. Het persbericht dat hij aan kanker zou zijn overleden, werd tegengesproken door zijn echtgenote, die aangaf dat haar man tijdens zijn middagslaapje zou zijn overleden.