Aziatische grasuil
De Aziatische grasuil (Tyto longimembris) is een soort kerkuil die voorkomt in Zuidoost-Azië en op vele eilanden van Oceanië. het is een vrij uitgesproken nachtelijke vogel, die soms ook overdag kan waargenomen worden. Deze soort is speciaal aangepast voor een leefwijze op de grond en verbergt zich normaal in het lange gras (zie ook zijn Engelse naam). In tegenstelling tot andere soorten kerkuilen is dit een semi-kolonie vogel, en dikwijls wordt waargenomen dat verschillende (tientallen) exemplaren samen jagen.
| Aziatische grasuil IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012) | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||
| ||||||||||||
| Soort | ||||||||||||
| Tyto longimembris (Jerdon, T. C., 1839) | ||||||||||||
 | ||||||||||||
Afbeeldingen Aziatische grasuil op  | ||||||||||||
Aziatische grasuil op  | ||||||||||||
| ||||||||||||
Afmetingen
Vrouwtje : 35–38 cm
Mannetje : 32–36 cm
Vleugelwijdte tot 116 cm
Gewicht tot 450g
Geluid
Lijkt stiller dan de 'gewone' kerkuil. het geluid komt echter sterk overeen met dat van de gewone kerkuil.
Jachtgewoonten en voedsel
Verschillende soorten knaagdieren werden reeds als prooi geregistreerd. De 'grasuilen' - meer nog dan de 'zuivere' kerkuilen- zijn héél behendige jagers en zeer gespecialiseerd op kleine knaagdieren, zelden worden andere prooidieren geslagen. Hoewel grasuilen ongeveer evenveel wegen als een kerkuil (Tyto alba), verschilt hun jachtmethode duidelijk: een grasuil heeft veel langere vleugels en poten, zodat hij veel meer puur uit de vlucht kan jagen en niet vanop een uitkijkpost. De jacht verloopt heel laag boven de begroeiing met als afwerking een plotse duik in het gras, wanneer een prooi werd waargenomen. In de typische grasuilterritoria, kunnen de prooien zich extra goed verbergen in het lange gras en wordt dus onttrokken aan het zicht. De jacht gebeurt dan ook voornamelijk op het gehoor. Een tweede aanpassing van de uil zijn de extra lange poten (zie wetenschappelijke naam : longimembris)
Verspreiding
.JPG)
De grasuil werd reeds waargenomen in de kustgebieden van de Manning Rivier in het noorden van Nieuw-Zuid-Wales, verder in Queensland en Arnhemland, maar de meeste waarnemingen komen uit het noordoosten van Queensland. Een tweede populatie lijkt voor te komen in de aride regio's van de Queensland binnenlanden en Noordelijk Territorium. de soort kan tijdelijk heel zeldzaam voorkomen, en dan plotseling heel algemeen zijn door de rijkdom aan prooidieren zoals Long-haired rat in het binnenland en Cane rat aan de kust. Deze soort grasuil wordt ook waargenomen op de Filipijnen, Celebes, de Soenda-eilanden, Taiwan, Zuid-China, bepaalde delen van Zuidoost-Azië en India. Onregelmatig duiken ze ook op in Nieuw-Guinea.
Originele Beschrijving
Jerdon, Thomas Claverhill. 1839. Madras Journal of Literature and Science, 10, p. 86.
Ondersoorten
De Aziatische grasuil werd vroeger als een ondersoort beschouwd van de Kaapse grasuil, maar werd afgesplitst als een volwaardige soort en bevat zelf verschillende ondersoorten :
De Aziatische grasuil ( Tyto longimembris) heeft 5 (hoofd)ondersoorten, sommige zijn op hun beurt weer verder onderverdeeld
- T. l. longimembris - van India tot Indochina, Celebes, de Kleine Soenda-eilanden en noordelijk en oostelijk Australië.
- T. l. walleri
- T. l. maculosa
- T. l. chinensis - zuidoostelijk China en Vietnam.
- T. l. melli
- T. l. pithecops - Taiwan.
- T. l. amauronota - de Filipijnen.
- T. l. papuensis - Nieuw-Guinea.
- T. l. baliem
| Bronnen, noten en/of referenties |