Transjordanië

Transjordanië of de Oostelijke Jordaanoever (Arabisch: إمارة شرق الأردن ʾImārat Sharq al-ʾUrdun, Engels: Emirate of Transjordan) was het oostelijke deel van het Britse mandaatgebied Palestina, dat door de Volkenbond was gecreëerd na de Eerste Wereldoorlog. Winston Churchill stelde in 1921 op de conferentie van Caïro voor om het mandaatgebied in twee delen te splitsen langs de Jordaan en de Golf van Akaba. In juli 1922 toen de mandaattekst werd bepaald omvatte dit mandaatgebied zowel het gebied ten oosten als ten westen van de Jordaan.

إمارة شرق الأردن ʾImārat Sharq al-ʾUrdun Emirate of Transjordan
Mandaatgebied van de Volkenbond
←  1921 – 1946  →
(Details)
Kaart
Algemene gegevens
Hoofdstad	Amman
Talen	Arabisch, Engels
Religie(s)	islam, christendom
Munteenheid	Palestijnse Pond
Regering
Regeringsvorm	Mandaatgebied
Dynastie	Hasjemieten
Staatshoofd	Abdoellah I

Op 25 mei 1923 werd het Mandaatgebied Palestina bestuurlijk gesplitst. De naam Palestina werd vanaf dat moment gebruikt voor het gebied ten westen van de Jordaan. Het oostelijk van de Jordaan gelegen deel kreeg de naam Transjordanië. Beide gebieden vielen nog onder Brits mandaat. Abdoellah van Jordanië werd tot emir van Transjordanië benoemd, onder een voorlopige overeenkomst. De overeenkomst hield ook in dat Abdoellah eveneens emir mocht worden in Syrië als het Verenigd Koninkrijk Frankrijk kon overhalen Syrië op te geven. De eerder gedane toezeggingen over onafhankelijkheid voor de Arabieren werden door het Verenigd Koninkrijk niet nagekomen.

Op 25 mei 1946 werd Transjordanië onafhankelijk als het Hasjemitisch Koninkrijk, het huidig Jordanië. Op 24 april 1950 annexeerde Transjordanië formeel de bezette Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem. Daarbij werd de naam Transjordanië (overkant van de Jordaan) veranderd in Jordanië, want het land lag nu aan weerszijden van de Jordaan. Slechts het Verenigd Koninkrijk en Pakistan erkenden deze annexatie, terwijl de meeste Arabische landen haar sterk afkeurden.