Tom en Jerry

Tom en Jerry (Engels: Tom and Jerry) is een Amerikaanse tekenfilmreeks rond een kat (Tom) en een muis (Jerry), geproduceerd door Metro-Goldwyn-Mayer en geschreven en geregisseerd door William Hanna en Joseph Barbera.

Tom en Jerry
Graffiti van Tom & Jerry in Vitoria-Gasteiz
Genretekenfilmserie
BedenkerWilliam Hanna, Joseph Barbera
Originele stemmenHarry E. Lang, Clarence Nash, William Hanna, Red Coffey, Lillian Randolph, Billy Bletcher, Daws Butler, Mel Blanc, Allen Swift
RegieWilliam Hanna (1940–58), Joseph Barbera (1940–58), Gene Deitch (1961–63), Chuck Jones (1963–67), Maurice Noble (1964–67), Abe Levitow (1965–67), Tom Ray (1966–67), Ben Washam (1966–67)
ScenarioWilliam Hanna (1940–58), Joseph Barbera (1940–58), Gene Deitch (1961–62), Eli Bauer (1961–62), Larz Bourne (1961–62), Michael Maltese (1963–67), Jim Pabian (1965), Bob Ogle (1966–67), John W. Dunn (1965-67)
Land van oorsprongVerenigde Staten
Productie
ProducentRudolf Ising (1940), Fred Quimby (1940–55), William Hanna (1955–58), Joseph Barbera (1955–58), William L. Snyder (1961–62), Chuck Jones (1963–67), Walter Bien (1963–65), Les Goldman (1963–67), Earl Jonas (1965–67)
DistributieMetro-Goldwyn-Mayer (1940–1996)
Turner Entertainment Co. (1986–nu)
Warner Bros. Entertainment (1996–nu)
Uitzendingen
Afleveringen164
Portaal    Televisie

De reeks is een van de populairste animatiereeksen ter wereld.

Geschiedenis
  • De hele Tom en Jerry-geschiedenis wordt meestal onderverdeeld in 7 periodes:
    • Hanna-Barbera-periode (1940-1958)
    • Gene Deitch-periode (1961-1963)
    • Chuck Jones-periode (1963-1967)
    • Latere Hanna-Barbera-periode (1975)
    • Filmation Associates (1980)
    • Hanna Barbera Studios (1990-1993)
    • Warner Brothers (1993-heden)

Van 1940 tot 1958 werden 114 Tom en Jerry-tekenfilms geproduceerd door de Metro-Goldwyn-Mayer cartoon studio in Hollywood waarna de filmstudio werd gesloten. Destijds werden de tekenfilms, net als alle animatiefilmpjes uit die tijd, in de bioscoop gedraaid. Deze 114 tekenfilms worden tegenwoordig gezien als tijdloze klassiekers en zijn wereldwijd nog steeds erg populair. Zeven ervan werden met Academy Award voor Beste Korte Animatiefilm bekroond, waarmee Tom en Jerry nét onder Walt Disneys Silly Symphonies komt te staan als de animatiereeks die de meeste Oscars won.

Tom en Jerry kreeg nadien nog vele vervolgen: in 1960 gaf MGM de productie van Tom en Jerry aan Rembrandt Films (geleid door Gene Deitch) in Oost-Europa. Het resultaat was een reeks erg goedkoop geproduceerde en surrealistische animatiefilms. Drie jaar later keerde de productie terug naar Hollywood, waar Chuck Jones tot 1967 voor Sib-Tower 12 Productions nieuwe episodes regisseerde. In 1975 kwam er een nieuwe Tom & Jerry Show waarin het tweetal vrede had gesloten; dit tot grote teleurstelling van velen. Nadien volgden er diverse pogingen om de oude reeks nieuw leven in te blazen, maar de eerste 114 tekenfilms uit de periode 1940-1957 worden algemeen aanzien als de beste en blijven de populairste.

Plots

De plots van de korte filmpjes draaien meestal rond Toms frustrerende pogingen om Jerry te vangen en het wilde geweld dat hiermee gepaard gaat. Zowel Tom als Jerry is even gemeen tegenover elkaar, maar nochtans zijn er evenveel momenten in de filmpjes aan te duiden waar ze toch redelijk met elkaar kunnen opschieten. Hierdoor is het onduidelijk waarom Tom zo vaak op Jerry jaagt, maar de meest voor de hand liggende redenen zijn allicht: 1. Hun kat-en-muisverhouding, 2. Omdat Toms bazin dit beveelt, 3. Competitie met een andere kat of 4. Pure pesterij. Het lukt Tom soms om Jerry te vangen, meestal omdat Jerry het zelf toelaat of door dom geluk.

De originele reeks staat berucht om haar erg gewelddadige gags: Jerry snijdt Tom doormidden, houdt zijn hoofd tussen een venster of een deur, stopt zijn staart in een wafelijzer of een stopcontact. Tom gebruikt bijlen, pistolen, dynamiet, knuppels en vergif om Jerry te kunnen vermoorden (om één of andere reden lijkt hij Jerry slechts zelden te willen opeten). Een running gag is dat Jerry Tom pijn doet terwijl hij niet oplet en Tom deze pijn pas enkele seconden later beseft.

De muziek en geluidseffecten spelen een belangrijke rol in de korte filmpjes en dragen bij tot de humor en de actie. Muzikaal regisseur Scott Bradley maakte een mix van jazz, klassiek en popmuziek.

Vóór 1953 werden alle Tom en Jerry-tekenfilms geproduceerd in de standaard Academy ratio; van 1953 tot 1956 was het soms de Academy ratio en soms de breedbeeld Cinemascope. Van 1956 tot de sluiting van MGM een jaar later werden alle Tom en Jerry-tekenfilms geproduceerd in Cinemascope; sommige werden zelfs opgenomen met een stereosoundtrack. De korte filmpjes van Gene Deitch en Chuck Jones in de jaren 60 werden allemaal geproduceerd in Academy-formaat. Alle Hanna-Barberatekenfilms werden geproduceerd in Technicolor, de korte filmpjes in de jaren 60 in Metrocolor.

Personages
Tom en Jerry

Tom is een blauw-grijze huiskat (hoogstwaarschijnlijk een Blauwe Rus), die een luizenleventje heeft, terwijl Jerry een kleine, bruine muis is die in hetzelfde huis woont. Tom is agressief, egoïstisch en pesterig. Jerry kan ook gemeen uit de hoek komen, maar is doorgaans veel intelligenter dan Tom. Meestal wint Jerry dan ook van Tom. Toch heerst er tussen beiden ook een vriendschappelijke band. In sommige filmpjes redden ze elkaar in geval van nood, gevaar of een wederzijds probleem.

Tom en Jerry spreken zo goed als nooit. De overige bijrollen meestal wel. Toch zijn er momenten waarop we Tom horen praten. In Zoot Cat (1944) horen we hem praten en in Solid Serenade (1946) horen we hem een serenade zingen: Louis Jordans Is You Is or Is You Ain't My Baby. Co-regisseur William Hanna zorgde voor de overige geluiden van het duo, inclusief Toms beroemde schreeuw (opgenomen door het begin en einde van Hanna's schreeuw van de geluidsband te verwijderen, zodat alleen het luidste gedeelte overbleef).

Andere personages

In zijn pogingen om Jerry te vangen, krijgt Tom soms te maken met Butch (een zwarte straatkat die Jerry wil vangen en opeten), Spike (soms "Killer" of "Butch" genoemd, een boze waakhond/buldog die meestal Tom probeert weg te jagen en vriendelijk is tegen Jerry), Toms vriendinnetje Toodles Galore en Mammy Two Shoes, een Afro-Amerikaanse schoonmaakster en/of in sommige filmpjes de eigenares van het huis. Het gezicht van Mammy Two Shoes wordt nooit getoond. Vanaf 1952 werd ze eerst door een typisch jaren-50-koppel (Joan en George) vervangen en daarna door een dunne, strenge vrouw die Jerry tegen Tom beschermt en in een aangepaste versie voorkomt van Saturday Evening Puss. De filmpjes met Mammy werden later opnieuw ingesproken met een Iers accent.

Aan het einde van de jaren '40 adopteerde Jerry een kleine grijze muis die vondeling was, genaamd Nibbles (ook wel Tuffy genoemd). Anders dan Jerry kon hij wél praten. Tijdens de jaren '50 kreeg Spike een zoon genaamd Tyke, wat er toe leidde dat Spike een zachter karakter kreeg. Er kwam ook een spin-off-reeks (Spike en Tyke). Een ander personage was Quaker the Duck, die later de inspiratie vormde voor Jacky Doodle.

Trivia
  • In de eerste aflevering, Puss Gets the Boot (1940), worden Tom en Jerry nog respectievelijk Jasper en Jinx genoemd.[1]
  • In de Amerikaanse satirische animatieserie The Simpsons is The Itchy & Scratchy Show een overdreven bloederige parodie op Tom en Jerry.
  • In Duitsland zijn de filmpjes voorzien van een rijmende commentaarstem.
  • Het Amerikaanse duo Simon & Garfunkel is begonnen tijdens hun middelbareschooltijd als het duo Tom & Jerry.[2]

Zie ook
Zie de categorie Tom and Jerry van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.