Tinamoes

Tinamoes zijn niet verwant aan de hoendervogels van de Galliformes, maar aan de loopvogels van de Struthioniformes, Rheiformes, Apterygiformes en Casuariiformes. Er zijn fossiele resten gevonden die dateerden tot 10 miljoen jaar oud. Het uitgebreide DNA-onderzoek van 2008 (Hackett) plaatst de Tinamoes zelfs samen met alle loopvogels binnen een enkele groep Struthioniformes als een zustergroep van ofwel de kiwi en de casuarissen ofwel van de uitgestorven moa's. Hoe in dat verband het vliegvermogen van de Tinamoes te verklaren is tegen de achtergrond van het onvermogen van de andere struisvogelachtigen is niet goed duidelijk. Mogelijk hebben ze in strijd met de zogenaamde wet van Dollo het vliegvermogen herkregen. De andere mogelijkheid dat de andere loopvogels ieder apart het vliegvermogen zijn kwijt geraakt.

Stuithoenders eten voornamelijk vruchten, bessen en insecten.

Hoewel sommige soorten vrij algemeen zijn, zijn zij zeer schuw en worden ze slechts zelden waargenomen. Een klein aantal soorten leeft in meer open, grazig land, maar zelfs daar zijn ze moeilijk te zien. Ze komen vooral voor in de Zuid-Amerikaanse laaglanden en geven de voorkeur aan donkere plekken zoals dichtbegroeide bossen.

Stuithoenders leggen aantrekkelijk gekleurde eieren met een porseleinglans. Kuikens kunnen vrijwel direct lopen.

• De grote tinamoe (Tinamus major) is een bewoner van de dichtbegroeide laaglandregenwouden. Het vlees van deze soort wordt hogelijk gewaardeerd en daarom is de grote tinamoe vroeger gretig bejaagd. Tegenwoordig is het dier beschermd.
• De kleine tinamoe (Crypturellus soui) leeft in bosranden en secundaire wouden. Het is een algemeen voorkomende soort, maar door zijn schuwheid en geringe afmetingen, wordt deze tinamoe gemakkelijk over het hoofd gezien.
• De solitaire struiktinamoe (Crypturellus cinnamomeus) van de drogere gebieden voedt zich met kleine insecten, bessen en planten die hij op de bosbodem vindt. Hoewel deze soort een redelijke vlieger is, blijft de struiktinamoe bij gevaar het liefst bewegingloos verborgen op de bosbodem. Struiktinamoes zijn ook algemeen in gebieden waar de mens de natuurlijke vegetatie heeft verstoord.

De familie Tinamoes wordt onderverdeeld in twee onderfamilies:

De natuurwetenschapper Charles Darwin vond en bewaarde een ei van een tinamoe. Het ei werd beschreven door Alfred Newton, een vriend van de familie van Darwin.[2]

Orden van vogels (Aves)

Accipitriformes · Anseriformes (eendvogels) · Apodiformes (gierzwaluwen en kolibries) · Apterygiformes (kiwi's) · Bucerotiformes · Caprimulgiformes (nachtzwaluwen) · Cariamiformes · Casuariiformes (kasuarissen en emoes) · Charadriiformes (steltloperachtigen) · Ciconiiformes (ooievaarachtigen) · Coliiformes · Columbiformes (duiven) · Coraciiformes (scharrelaarvogels) · Cuculiformes (koekoeksvogels) · Eurypygiformes · Falconiformes (roofvogels) · Galliformes (hoendervogels) · Gaviiformes (duikers) · Gruiformes (kraanvogelachtigen) · Leptosomiformes · Mesitornithiformes · Musophagiformes (toerako's) · Opisthocomiformes · Otidiformes · Passeriformes (zangvogels) · Pelecaniformes (roeipotigen) · Phaethontiformes · Phoenicopteriformes (flamingo's) · Piciformes (spechtvogels) · Podicipediformes (futen) · Procellariiformes (buissnaveligen) · Psittaciformes (papegaaien) · Pteroclidiformes (zandhoenders) · Rheiformes (nandoes) · Sphenisciformes (pinguïns) · Strigiformes (uilen) · Struthioniformes · Suliformes · Tinamiformes (stuithoenders) · Trogoniformes (trogons) Portaal Vogels · Indeling van de vogels