Kuiftinamoe
De kuiftinamoe (Eudromia elegans) is een vogel behorende tot de orde tinamoes.
| Kuiftinamoe IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012) | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||
| ||||||||||||
| Soort | ||||||||||||
| Eudromia elegans Geoffroy Saint-Hilaire, 1832 | ||||||||||||
Afbeeldingen op  | ||||||||||||
Kuiftinamoe op  | ||||||||||||
| ||||||||||||
Kenmerken
De kuiftinamoe kan men heel makkelijk herkennen aan de lange, naar voren gebogen kuif. Ze zijn licht- tot donkerbruin met zwarte stippen en strepen. Er zijn witte dwarsbandjes op de vleugels zichtbaar en achter en onder het oog loopt een lichte streep. Beide geslachten hebben eenzelfde, bruin verenkleed. Ze worden 37 tot 41 cm hoog en wegen 400 tot 800 gram.
Verspreiding en leefgebied
Het zijn vrij schuwe vogels die in kleine tot middelgrote groepen in bosachtige en grazige gebieden leven en zijn plaatselijk algemene standvogels in Chili en Argentinië.
De soort telt 10 ondersoorten:
- E. e. intermedia: noordwestelijk Argentinië.
- E. e. magnistriata: het noordelijke deel van Centraal-Argentinië.
- E. e. riojana: het westelijk deel van Centraal-Argentinië.
- E. e. albida: het westelijk deel van Centraal-Argentinië.
- E. e. wetmorei: westelijk Argentinië.
- E. e. numida: Centraal-Argentinië.
- E. e. elegans: het zuidelijke deel van Centraal-Argentinië.
- E. e. multiguttata: het oostelijke deel van Centraal-Argentinië.
- E. e. devia: zuidwestelijk Argentinië.
- E. e. patagonica: zuidelijk Chili en zuidelijk Argentinië.
| Bronnen, noten en/of referenties |
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.