Tim Ream

Ream speelde in de jeugd voor Saint Louis Scott Gallagher, Saint Louis Billikens en Chicago Fire Premier. In 2010 werd de verdediger bij de SuperDraft gekozen door New York Red Bulls.[1] De centrumverdediger debuteerde op 27 maart 2010, toen met 1–0 gewonnen werd van Chicago Fire door een goal van Joel Lindpere. Ream speelde negentig minuten mee.[2] Op 11 september 2010 tekende hij voor zijn eerste doelpunt, toen met 3–1 gewonnen werd van Colorado Rapids. In de tweeëndertigste minuut zette hij Red Bulls op 2–0, nadat Thierry Henry de score had geopend.[3] In zijn eerste seizoen speelde Ream alle minuten mee in alle competitieduels van zijn club. In december 2011 trainde de verdediger mee met West Bromwich Albion en Bolton Wanderers, om fit te blijven tijdens de winterstop.[4] In januari 2012 nam Bolton Wanderers Ream over van Red Bulls. Bij Bolton moest de Amerikaan de opvolger worden van Gary Cahill, die verkocht was aan Chelsea.[5] Ream tekende een contract voor drieënhalf jaar bij Bolton.[6] In de seizoenen 2013/14 en 2014/15 werd hij speler van het jaar bij Bolton.[7][8] Tussendoor had de centrumverdediger zijn contract bij de club verlengd. Zijn nieuwe verbintenis liep tot de zomer van 2017.[9] In de zomer van 2015 verkaste Ream naar competitiegenoot Fulham. Daar ondertekende hij een driejarige verbintenis.[10] Medio 2018 werd de verbintenis van Ream verlengd tot en met het seizoen 2019/20.[11]

Seizoen	Club	Competitie	Competitie		Beker		Internationaal		Totaal
			Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.
2010	New York Red Bulls	Major League Soccer	32	1	1	0	—	—	33	1
2011			31	0	1	0	—	—	32	0
2011/12	Bolton Wanders	Premier League	13	0	2	0	—	—	15	0
2012/13		Championship	15	0	2	0	—	—	17	0
2013/14			42	0	3	0	—	—	45	0
2014/15			44	0	5	0	—	—	49	0
2015/16	Fulham		29	0	3	0	—	—	32	0
2016/17			36	1	6	0	—	—	42	1
2016/17			47	1	1	0	—	—	48	1
Totaal			289	3	24	0	0	0	313	3

Bijgewerkt op 7 juli 2018.[12]

Ream maakte zijn debuut in het Amerikaans voetbalelftal op 17 november 2010, toen in een oefeninterland met 0–1 werd gewonnen van Zuid-Afrika door een doelpunt van mededebutant Juan Agudelo, destijds zijn teamgenoot bij de Red Bulls. Ream mocht van bondscoach Bob Bradley in de basis beginnen en hij werd na zevenenzestig minuten gewisseld voor Nat Borchers.[13] De andere debutanten dit duel waren Teal Bunbury, Mikkel Diskerud en Gale Agbossoumonde.[14] Op 22 januari 2011 speelde Ream voor het eerst negentig minuten mee, toen met 1–1 gelijkgespeeld werd tegen Chili. In 2011 werd de verdediger opgenomen in de Amerikaanse selectie voor de Gold Cup. Tijdens de eerste twee wedstrijden, tegen Canada en Panama speelde Ream mee. Tijdens het tweede duel maakte hij een overtreding die leidde tot een strafschop voor Panama en ook een tegendoelpunt.[15] Na deze wedstrijd werd Ream vervangen door Eric Lichaj en de laatste vier wedstrijden van het toernooi bekeek hij vanaf de tribune.[16] Hij werd een aantal jaar niet opgeroepen voor het nationale team, maar in 2014 keerde hij terug in de selectie. Ream werd in 2015 opgeroepen om mee te spelen op de Gold Cup, waar hij twee wedstrijden speelde.

Interlands van Tim Ream voor de  Verenigde Staten
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Competitie	Goals
Als speler bij New York Red Bulls
1	17 november 2010	Zuid-Afrika – Verenigde Staten	0 – 1	Vriendschappelijk
2	22 januari 2011	Verenigde Staten – Chili	1 – 1	Vriendschappelijk
3	29 maart 2011	Verenigde Staten – Paraguay	0 – 1	Vriendschappelijk
4	4 juni 2011	Verenigde Staten – Spanje	0 – 4	Vriendschappelijk
5	8 juni 2011	Verenigde Staten – Canada	2 – 0	Gold Cup 2011
6	12 juni 2011	Verenigde Staten – Panama	1 – 2	Gold Cup 2011
7	12 oktober 2011	Verenigde Staten – Ecuador	0 – 1	Vriendschappelijk
Als speler bij Bolton Wanderers
8	3 september 2014	Tsjechië – Verenigde Staten	0 – 1	Vriendschappelijk
9	11 oktober 2014	Verenigde Staten – Ecuador	1 – 1	Vriendschappelijk
10	15 oktober 2014	Verenigde Staten – Honduras	1 – 1	Vriendschappelijk
11	18 november 2014	Ierland – Verenigde Staten	4 – 1	Vriendschappelijk
12	31 maart 2015	Zwitserland – Verenigde Staten	1 – 1	Vriendschappelijk
13	3 juli 2015	Guatemala – Verenigde Staten	4 – 0	Vriendschappelijk
14	10 juli 2015	Verenigde Staten – Haïti	1 – 0	Gold Cup 2015
15	25 juli 2015	Verenigde Staten – Panama	1 – 1	Gold Cup 2015
Als speler bij Fulham
16	4 september 2015	Verenigde Staten – Peru	2 – 1	Vriendschappelijk
17	8 september 2015	Verenigde Staten – Brazilië	1 – 4	Vriendschappelijk
18	13 oktober 2015	Verenigde Staten – Costa Rica	0 – 1	Vriendschappelijk
19	13 november 2015	Verenigde Staten – Saint Vincent en de Grenadines	6 – 1	WK 2018 kwalificatie
20	17 november 2015	Trinidad en Tobago – Verenigde Staten	0 – 0	WK 2018 kwalificatie
21	22 mei 2016	Puerto Rico – Verenigde Staten	1 – 3	Vriendschappelijk	20'
22	24 maart 2017	Verenigde Staten – Honduras	6 – 0	WK 2018 kwalificatie
23	28 maart 2017	Panama – Verenigde Staten	1 – 1	WK 2018 kwalificatie
24	3 juni 2017	Verenigde Staten – Venezuela	1 – 1	Vriendschappelijk
25	11 juni 2017	Mexico – Verenigde Staten	1 – 1	WK 2018 kwalificatie
26	1 september 2017	Verenigde Staten – Costa Rica	0 – 2	WK 2018 kwalificatie

Bijgewerkt op 7 juli 2018.[17]