The Sweet

The Sweet maakte begin jaren 70 bubblegummuziek onder toeziend oog van producersduo Nicky Chinn en Mike Chapman (Chinnichap, ook bekend van Mud, Smokie, Suzi Quatro, Hot Chocolate). Hun eerste hits in Nederland scoorden ze in 1971 met Coco, Funny Funny en Poppa Joe. Later volgeden nog Wig Wam Bam en Block Buster!. Ze lieten het nummer Dyna-mite links liggen, dat toen een hit werd voor Mud.

Na verloop van tijd ging de nadruk meer op glamrock en later op hardrock liggen. De samenwerking met Chinn en Chapman werd in 1974 verbroken. Met het zelfgeschreven nummer Fox on the Run scoorden ze begin 1975 een grote hit. Daarna werd het stiller rond de groep en werden ze enigszins voorbijgestreefd door de disco-, punk- en new-wave-rage. Toch scoorden ze nog een laatste internationale hit Love is like Oxygen begin 1978. Van melodieuze hardrock evolueert de band naar symfonische rock in 1978 om vervolgens meer de kant van de poprock op te gaan in de jaren 80.

In februari 1979 verliet Connolly de band vom een solocarrière te proberen, wat geen succes werd. De resterende drie leden van de band gingen tot 1982 door als trio onder de naam Sweet. Daarna gaven ook zij er de brui aan.

De band heeft internationaal vele singlesuccessen gekend, maar de albumverkoop verliep minder. De albums Fanny Adams en Give Us A Wink bereikten de albumlijsten in respectievelijk Groot-Brittannië en de VS. In Nederland bereikte alleen Level Headed de lp-top.

In 1986 werd de groep heropgericht met als enige originele leden Scott en Tucker. Priest woonde inmiddels in de Verenigde Staten en had geen zin om mee te doen. Drie jaar later verscheen een album Live At The Marquee met onder andere vier nieuwe studiotracks. In dezelfde periode vormde Connolly zijn eigen versie van The Sweet nl.: Brian Connolly and the New Sweet en daarna onder de naam BC Sweet.

In 1989 werd geprobeerd de oorspronkelijke vier weer samen te brengen. Er werden zelfs twee songs (opnieuw) opgenomen. Maar de chemie tussen de vier was weg en het project stierf een vroege dood. Scott en Tucker gingen door met hun versie en zo ook Brian Connolly.

In 1991 werd Tucker uit The Sweet gezet wegens gezondheidsproblemen. Scott ging verder onder de naam Andy Scott's Sweet. Toen in 2002 Tucker overleed werd deze naam weer veranderd in Sweet.

Brian Francis [McManus] Connolly stierf op 9 februari 1997 op 51-jarige leeftijd. Hij stierf aan de gevolgen van leverproblemen en een hartaanval, toegeschreven aan een chronisch alcoholprobleem. Hij werd gecremeerd na een ceremonie in de Most Holy Name Roman Catholic Church in Denham, Buckinghamshire. In Ruislip hangt een plaquette ter herinnering aan Brian, bijeengespaard door Sweet fans. Brians as is over het water verstrooid door zijn volwassen dochters Nicola en Michelle. Hij liet behalve zijn twee dochters ook hun moeder(zijn ex-vrouw), Marilyn, en een twee jaar oude zoon, Brian Junior (BJ), en diens moeder (zijn vriendin Jean) achter.

Michael Thomas (Mick) Tucker stierf op 54-jarige leeftijd op 14 februari 2002 aan leukemie in Welwyn Garden City, Hertfordshire. Hij werd op 25 februari 2002 begraven in een graf zonder naam op het kerkhof Chorleywood House Cemetery. Het graf is gemarkeerd door een slapende engel. Sinds enkele jaren staat er in de buurt van het graf een bank met een gedenkplaat. Het geld voor deze bank en gedenkplaat werd door de Sweet-fans van www.thesweet.com bij elkaar gebracht. De inscriptie op de plaat luidt: Mick Tucker, 1947-2002. Remembered by Sweet fans everywhere. Mick liet een weduwe, Janet, en een dochter, Ayston (uit zijn eerste huwelijk met de in 1979 overleden Pauline) achter. Volgens Steve Priest was Mick Tucker de meest ondergewaardeerde Engelse drummer ooit.

In 2002 verschijnt het album SweetLife en de dvd SweetLike. Naast Andy Scott bestaat de band uit Steve Grant (keyboards), Jeff Brown (bas, zang) en Bruce Bisland (drums). Met optredens in Europa (zwaartepunt Duitsland) en Australië brengt de band zo nu en dan nieuw werk uit. In 2012 verschijnt New York Connection, een album met covers en een herbewerking van hun eigen titelnummer. De keyboards zijn inmiddels overgenomen door Tony O'Hara en de lead vocals en bas zijn in handen van Pete Lincoln. Eind 2012 wordt er een livealbum uitgebracht met als titel Sweet Fanny Adams Revisited.

Steve Priest is sinds midden 2008 ook weer aan het toeren in Amerika en Canada met zijn eigen Sweet. In dat jaar verschijnt de eerste cd onder de titel Are You Ready Steve?, wat ook de eerste tekstlijn was van de single "The Ballroom Blitz".

In 2015 verschijnt er een uitvoerige compilatie van oud werk vanaf 1971, waarbij naast de hits en belangrijkste albumtracks ook ruimte is voor tracks uit de latere perioden van de band, alsmede voor twee nieuwe songs. Naast de dubbele cd verschijnt er ook een dvd-box. Beide zijn getiteld: Action: The Ultimate Story. In een aantal Europese landen bereiken de cd en de dvd de hitparade. In Nederland bereikt de dvd de top 5.

• (en) Officiële website - The Sweet
• (en) TheSweetWeb
• (en) Discografie van de originele Line-Up